Αιγοπροβατοτροφία: Ένας κλάδος σε τέλμα
Στο προηγούμενο φύλλο της «ΥΧ», η εφημερίδα μας είχε αναδείξει την ανησυχητική τάση εγκατάλειψης των μέχρι πρότινος χρησιμοποιούμενων αγροτικών εκτάσεων, κυρίως στις ορεινές και ημιορεινές αγροτικές περιοχές της χώρας. Η συρρίκνωση της καλλιεργούμενης γης προβάλλει ως άμεση συνέπεια της διαχρονικής απαξίωσης του πρωτογενούς τομέα και των παραγωγών, οδηγώντας τους τελευταίους σε αδιέξοδο και συντελώντας καθοριστικά στη σταδιακή ερήμωση της αγροτικής υπαίθρου.
Αυτή την εβδομάδα, το ρεπορτάζ των δημοσιογράφων μας έρχεται να συμπληρώσει τα κομμάτια του παζλ της παραπάνω εικόνας, εμβαθύνοντας στην παραπάνω σχέση αιτίου-αιτιατού. Αφορμή, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αδιέξοδης κατάστασης στη σημερινή ύπαιθρο· αυτό της ελληνικής κτηνοτροφίας.
Όπως μαθαίνουμε, την παρούσα περίοδο, στις περισσότερες περιοχές της χώρας, οι τιμές παραγωγού στο αιγοπρόβειο γάλα είναι πεσμένες, παρότι το ζωικό κεφάλαιο έχει αποδεκατιστεί από την πρόσφατη επέλαση των ζωονόσων και των ακραίων καιρικών φαινομένων. Κάτι για το οποίο ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό οι εισαγωγές.
Παρά, δε, τα χαμηλά επίπεδα στα οποία βρίσκονται, οι τιμές του γάλακτος δεν καταφέρνουν να συμπαρασύρουν προς τα κάτω και τις τιμές των ζωοτροφών. Κάθε άλλο! Ενδεικτική είναι η περίπτωση της μηδικής, η οποία έχει πάρει γενικά την… άνω βόλτα, με τις πιο δυσπρόσιτες περιοχές να πληρώνουν επιπλέον τίμημα (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για άλλη μια φορά για την ορεινή Ελλάδα). Μονόδρομος, πλέον, καθίσταται η ελεύθερη βόσκηση, τουλάχιστον για όσους έχουν την πολυτέλεια να την επιδιώξουν και σε όσες περιοχές το επιτρέπουν οι κλιματολογικές συνθήκες.
Σφυγμομετρώντας την αντίληψη που έχει σχηματίσει ο κτηνοτροφικός κόσμος για την υφιστάμενη κατάσταση, τα συναισθήματα που κυριαρχούν κυμαίνονται από την απογοήτευση μέχρι την απελπισία. Η τάση αθρόας εξόδου από το επάγγελμα λόγω των άλυτων προβλημάτων είναι κάτι παραπάνω από αντιληπτή μεταξύ των απασχολούμενων, χωρίς οι τελευταίοι να ελπίζουν πια στην κρατική μέριμνα, αφού έχουν χορτάσει από… αδιαφορία. Το κλίμα αυτό είναι ακόμη εντονότερο στους νέους, οι οποίοι έχουν αρκετούς λόγους ώστε να μη θέλουν να συνυπάρχουν άλλο με τις καθημερινές αγωνίες, τα απρόοπτα και τα δυσεπίλυτα προβλήματα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη συγκεκριμένη απασχόληση.
Έχοντας νιώσει την εγκατάλειψη από την πλευρά της πολιτείας, οι κτηνοτρόφοι είναι και αυτοί με τη σειρά τους έτοιμοι να εγκαταλείψουν. Δυστυχώς, η χρόνια απαξίωση του κλάδου δεν τους αφήνει άλλα περιθώρια. Έστω και τώρα, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης καλείται να ανταποκριθεί, δίνοντάς τους οικονομική ανάσα ώστε να αντεπεξέλθουν στα μη βιώσιμα κόστη και βάζοντας χαλινάρι στις ανεξέλεγκτες εισαγωγές.
