Ένας παραγωγικός αμπελώνας σε «συσκευασία» υδροπονικού θερμοκηπίου στο Λάκκωμα

Είναι, ίσως, από τους ελάχιστους παραγωγούς στην Ελλάδα που πειραματίστηκε και πέτυχε να στήσει έναν παραγωγικό αμπελώνα επιτραπέζιου σταφυλιού μέσα σε… υδροπονικό θερμοκήπιο. Με εφόδιο την τεχνογνωσία που απέκτησε ασχολούμενος με διάφορες υδροπονικές καλλιέργειες από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, αλλά και την αφοσίωση και τη διάθεση για πειραματισμό, ο Ηλίας Ζαμπούρης από το Λάκκωμα Χαλκιδικής έκανε το… άλμα της πίστης προς τις δενδρώδεις καλλιέργειες, χρησιμοποιώντας τη σωστή υποδομή, αξιοποιώντας τις γνώσεις και θέτοντας τον σωστό προγραμματισμό.

Η υδροπονική καλλιέργεια σταφυλιών, όπως λέει ο κ. Ζαμπούρης, είναι ένας σχετικά νέος και καινοτόμος τρόπος καλλιέργειας σταφυλιών. Την ξεκίνησε πριν από περίπου τρία χρόνια, το 2021, καθαρά για προσωπική χρήση. Ωστόσο, βλέποντας –μετά από πειραματισμό– ότι αυτός ο τρόπος αποδίδει και αποφέρει σταθερή ποιότητα και ποσότητα επιτραπέζιου σταφυλιού, αποφάσισε να τον κάνει και πράξη επαγγελματική. «Διέθετα γνώσεις υδροπονίας, αφού τη μέθοδο αυτήν τη χρησιμοποιούσα και για τις άλλες καλλιέργειες που είχα, ντομάτες, αγγούρια, μαρούλια. Τυχαία, για δική μου χρήση, έβαλα για αρχή δύο κλήματα, για να τρώμε εμείς σταφύλια. Είδα, όμως, ότι ευδοκίμησε πολύ καλά. Την επόμενη χρονιά, έβαλα δυόμισι στρέμματα και τη μεθεπόμενη άλλα τόσα. Έχει τρεις χρονιές που πουλάω σταφύλια υδροπονικά», εξηγεί ο κ. Ζαμπούρης.

Η παραγωγή της πρώιμης υδροπονικής καλλιέργειας επιτραπέζιου σταφυλιού ανέρχεται στους 5-6 τόνους το στρέμμα, ενώ δεν έχει καθοριστεί, ακόμη, η διπλή παραγωγή, αφού είναι σε πειραματικό στάδιο

Όπως λέει ο καινοτόμος παραγωγός, ο τρόπος καλλιέργειας διαφέρει και μεταξύ των άλλων υδροπονικών καλλιεργειών. «Σε γενικές γραμμές, η υδροπονία ως τεχνολογία είναι ίδια. Όμως, το θρεπτικό διάλυμα είναι διαφορετικό, γιατί άλλο είναι το υπόστρωμα του αγγουριού και άλλο του αμπελιού. Χρειάζεται άλλον χειρισμό, γιατί κάθε καλλιέργεια έχει διαφορετικές απαιτήσεις και πρέπει να υπάρχουν επιστημονικές γνώσεις. Πάντως, μπορούν να καλλιεργηθούν όλες οι ποικιλίες αμπελιού, οι οποίες, είτε είναι σε θερμοκήπιο είτε σε χωράφι έξω, έχουν τις ίδιες ιδιαιτερότητες», λέει χαρακτηριστικά.

Συγκομιδή δύο φορές τον χρόνο

Οι διαφορές με τη συμβατική καλλιέργεια είναι ότι μέσα στο ελεγχόμενο θερμοκήπιο εξασφαλίζεται σταθερή παραγωγή, καλύτερη ποιότητα και μεγαλύτερη ποσότητα. «Και στην υδροπονία, όλα εξαρτώνται από τον παραγωγό. Τίποτε δεν είναι σταθερό. Μπορώ να πω ότι ακόμη και τώρα δεν είμαι πλήρης σχετικά με το αμπέλι, γιατί η καλλιέργεια στο θερμοκήπιο και στην υδροπονία είναι σχετικά καινούργια και χρόνο με τον χρόνο αποκτάμε εμπειρία», σημειώνει.

Πάντως, η ιδέα πίσω από την ανάπτυξη της αμπελοκαλλιέργειας με αυτόν τον τρόπο είναι ότι μειώνεται ο απαιτούμενος χώρος και ο χρόνος για τη συγκομιδή. Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι, πριν από λίγο καιρό, ο κ. Ζαμπούρης πέτυχε πειραματικά τη διπλή συγκομιδή. «Φέτος, δοκίμασα και δεύτερη καλλιέργεια, υπό την έννοια ότι από το ίδιο κλήμα και στον ίδιο χρόνο πήρα δύο φορές σταφύλια, μία τον Ιούνιο, μετά κλάδεψα ξανά τα κλήματα και πήρα παραγωγή και τον Οκτώβριο. Το πείραμα πέτυχε και του χρόνου θα το κάνω σε μεγαλύτερη κλίμακα. Αυτό που πέτυχα μέσα στο υδροπονικό θερμοκήπιο, δεν γίνεται έξω στο χωράφι», υπογραμμίζει.

Η παραγωγή της πρώιμης υδροπονικής καλλιέργειας επιτραπέζιου σταφυλιού ανέρχεται στους 5-6 τόνους το στρέμμα, ενώ δεν έχει καθοριστεί, ακόμη, η διπλή παραγωγή, αφού είναι σε πειραματικό στάδιο. Η διάθεση του υδροπονικού σταφυλιού γίνεται στην Κεντρική Λαχαναγορά της Θεσσαλονίκης και σε επιλεγμένα σούπερ μάρκετ της συμπρωτεύουσας.

Λοιποί πειραματισμοί

Το τελευταίο διάστημα, ο κ. Ζαμπούρης πειραματίζεται και με άλλες δενδρώδεις καλλιέργειες, όπως είναι η βερικοκιά, το ακτινίδιο και η κερασιά. Για την τελευταία, τονίζει, όμως, ότι δεν έχει οικονομικό αποτέλεσμα, αφού στην περιοχή του Λακκώματος Χαλκιδικής, όπου και βρίσκονται τα 11 στρέμματα υδροπονικών καλλιεργειών με δυναμικό αερισμό που διαθέτει, δεν είναι συμβατή για την καλλιέργεια κερασιάς. «Τα αμπέλια βρίσκονται σε διαδικασία λήθαργου και ετοιμαζόμαστε να τα κλαδέψουμε για να ξεκινήσουμε πάλι από τον Φλεβάρη. Έτσι, πειραματίζομαι τώρα με άλλες δενδρώδεις καλλιέργειες, όπως το βερίκοκο, το ακτινίδιο και το κεράσι. Τα μελετάω και τα δοκιμάζω, αν και η κερασιά δεν είναι μια συμβατή καλλιέργεια στην περιοχή μου, γιατί χρειάζεται περισσότερο ψύχος», καταλήγει ο παραγωγός.