Επένδυσε 60.000 ευρώ για μια χούφτα καρύδια

Ο άνθρωπος που ήρθε αντιμέτωπος με το διάτρητο σύστημα πιστοποίησης του πολλαπλασιαστικού υλικού

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, πριν από έξι χρόνια, αποφάσισε να καλλιεργήσει καρυδιές στο Λιανοκλάδι, σε 15 στρέμματα που τα αγόρασε καθαρά για τον σκοπό αυτόν. Έδωσε το εφάπαξ του και μεγάλο μέρος από τις οικονομίες που χρόνια μάζευε, για να μπορέσει να δώσει στον γιο του μία βιώσιμη εκμετάλλευση. Απευθύνθηκε σε διάφορες φυτωριακές επιχειρήσεις, ώστε να μάθει για τις ποικιλίες καρυδιάς που διαθέτουν.

Επειδή η καρυδιά είναι ένα φυτό με μεγάλες απαιτήσεις σε νερό, ο κ. Γιαννάκης εγκατέστησε και σύστημα άρδευσης για να καλύψει τις ανάγκες των φυτών. Κάθε χρόνο εφάρμοζε, όπως μας εξηγεί ο ίδιος, «ευλαβικά» όλες τις καλλιεργητικές φροντίδες που απαιτούνται για την ανάπτυξη των φυτών και την προστασία τους από διάφορους εχθρούς και ασθένειες. Ωστόσο, έξι χρόνια μετά, στην πρώτη τους παραγωγική χρονιά, ο Παναγιώτης έλαβε μία… χούφτα καρύδια.

Μηδενική παραγωγή, «καμένος» ο σπόρος

Από τους πρώτους καρπούς που πήρε άρχισε να προβληματίζεται για την ποιότητα των φυτών. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τη μειωμένη καρποφορία άρχισαν να ανησυχούν ακόμη περισσότερο τον παραγωγό. Στη φετινή καλλιεργητική περίοδο, ο κ. Γιαννάκης μάζεψε 300 κιλά καρύδια από τα 15 στρέμματά του. Τον επισκεφθήκαμε και είδαμε από πρώτο χέρι την καταστροφική, πολυετή διαδρομή που ακολούθησε, από το φυτώριο έξι χρόνια πριν, έως το χωράφι σήμερα.

«Αν τα φυτά μου ήταν αυτά που αναγράφονται και στο δελτίο αποστολής, με δέκα κιλά ανά δέντρο και μία μέση παραγωγή, σήμερα θα έπρεπε να είχα συλλέξει 2.700 κιλά από το κτήμα. Εγώ πήρα 300, και από αυτά στα περισσότερα η ποιότητα της ψίχας είναι απαράδεκτη. Το σύνολο των ενδοσπερμίων είναι μαύρο και κατ’ επέκταση μη εμπορεύσιμο».

Με λίγα λόγια, για τα επόμενα χρόνια, οι καρποί που θα παράγει το κτήμα θα είναι ποσοτικά ελάχιστοι και ποιοτικά υποδεέστεροι. Και αυτό κάνει τον κ. Παναγιώτη να αναρωτιέται: «Αν από αυτή την εξέλιξη της καλλιέργειας η ευθύνη είναι δική μου, την αναλαμβάνω. Αν όμως είναι κάποιων άλλων, εμένα ποιος θα με αποζημιώσει από το σύνολο των 60.000 ευρώ που έχω καταβάλει μέχρι σήμερα για αυτή την καλλιέργεια, που όπως δείχνει δεν θα ανακάμψει, όχι σύντομα τουλάχιστον;».

Ακατάλληλα με τη βούλα

Το κτήμα του κ. Γιαννάκη επισκέφθηκαν επιστήμονες δενδροκόμοι για να πάρουν δείγμα από τα καρύδια και να ταυτοποιήσουν την αναγραφόμενη στο δελτίο αποστολής προέλευσή τους. Όλοι κατέληξαν σε ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό συμπέρασμα. «Τα φυτά δεν έχουν καμία σχέση με την ποικιλία καρυδιάς Chandler που αναγράφεται στο δελτίο αποστολής του φυτωρίου».

Η περίπτωση αυτή δυστυχώς δεν είναι η μοναδική. Η παραγωγή και η εμπορία πολλαπλασιαστικού υλικού αποτελεί για τους αγρότες το σοβαρότερο ζήτημα σε μία καλλιέργεια. Από αυτό θα εξαρτηθεί η ποιότητα και η ποσότητα της παραγωγής και κατά συνέπεια το ύψος του εισοδήματος που θα προκύψει.

Δείγμα από την παραγωγή του κτήματος

Η ορθή επιλογή των ειδών και ποικιλιών δεν επαφίεται μόνο στις γνώσεις του αγοραστή, αλλά και στο προϊόν του πωλητή. Η ποιότητα του γενετικού υλικού σχετίζεται με την απουσία φυτοπαθογόνων οργανισμών. Αυτοί οι δύο παράγοντες αποτελούν τη βάση του οικοδομήματος των καλλιεργειών, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για πολυετείς.

Κατά καιρούς, η «ΥΧ» έχει αναδείξει, μέσα από επίκαιρα γεγονότα, τα πολλά και ορθάνοιχτα παραθυράκια σε θέματα ελέγχου, πιστοποίησης και εισαγωγής γενετικού υλικού, αλλά και της παραγωγής του. Επειδή το πολλαπλασιαστικό υλικό είναι κυρίως εισαγόμενο, η πιθανότητα προσβολής της εγχώριας παραγωγής είναι εξαιρετικά μεγάλη. Για τον λόγο αυτόν, απαιτούνται δραστικά μέτρα από την πλευρά της πολιτείας, ώστε να μηδενιστεί η δυνατότητα εισαγωγής φυτοπαθογόνων μέσω του γενετικού υλικού που χρησιμοποιούν οι αγρότες στις καλλιέργειές τους.

«Μαύρη» παρακαταθήκη

Εκτός από την οικονομική διάσταση του θέματος, εγείρονται και άλλα ζητήματα τα οποία αφορούν την οικογένεια του κ. Γιαννάκη. «Πάνω σε αυτό το κτήμα στηρίξαμε τις ελπίδες μας για ένα νέο ξεκίνημα του παιδιού μας στον αγροτικό τομέα. Το επόμενο βήμα θα ήταν η επέκταση της καλλιέργειας, αλλά με τέτοια παραγωγή αυτό το σενάριο έχει ήδη πεταχτεί από το παράθυρο», τονίζει ο ίδιος.

Το βάρος είναι αφόρητο για τον ίδιο, και αυτό δυστυχώς μεταφέρθηκε στο σώμα του με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Μεταξύ των εγγράφων που έχουμε στην διάθεσή μας, είναι και το εξιτήριο του κ. Γιαννάκη από το Λαϊκό Νοσοκομείο, όπου εισήχθη για αγγειοπλαστική και τοποθέτηση stent στη δεξιά στεφανιαία αρτηρία της καρδιάς του, μετά από καρδιακό

Ποικιλία Chandler

επεισόδιο. Όπως δηλώνει ο ίδιος, ακόμα δεν είναι σε θέση να προσφύγει στη Δικαιοσύνη.

Όλο αυτό το διάστημα προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με το φυτώριο από το οποίο αγόρασε τις καρυδιές ο κ. Γιαννάκης, δυστυχώς όμως μέχρι και σήμερα δεν είχαμε καμία απάντηση. Το πρόβλημα αυτό απασχολεί ή θα απασχολήσει το επόμενο διάστημα και άλλους παραγωγούς οι οποίοι πήραν πολλαπλασιαστικό υλικό από το ίδιο φυτώριο, έχοντας την εντύπωση ότι καλύπτουν τις προδιαγραφές έτσι όπως ορίζει η νομοθεσία.

Ένωση Φυτωριούχων Ελλάδας

«Αν δεν σοβαρευτούμε, θα επαναλαμβάνονται τα γεγονότα»

«Τέτοια παραδείγματα ή γεγονότα αμαυρώνουν την εικόνα του πολλαπλασιαστικού υλικού στην Ελλάδα. Είναι κρίμα για τον οποιονδήποτε που επενδύει σε πολυετείς καλλιέργειες να μην έχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Εφόσον όλα έχουν γίνει όπως αναφέρονται στο κείμενο και εφόσον υπάρχουν όλα τα συνοδευτικά έγγραφα από την πλευρά του παραγωγού, δηλαδή το τιμολόγιο του φυτωρίου και το φυτοϋγειονομικό διαβατήριο, τότε η ευθύνη προφανώς υπάρχει και είναι διπλή», αναφέρει η Ένωση Φυτωριούχων Ελλάδας (ΕΦΕ), απαντώντας στα ερωτήματα της «ΥΧ». «Η ευθύνη αφενός ανήκει στο φυτώριο, γιατί διακινεί υλικό που δεν μπορεί να το δικαιολογήσει και αφετέρου υπάρχει και ευθύνη των δημόσιων υπηρεσιών, που υπέγραψαν τον έλεγχο και προέβησαν στην έκδοση φυτοϋγειονομικού διαβατηρίου. Η νομοθεσία σήμερα είναι ξεκάθαρη. Τα φυτοϋγειονομικά διαβατήρια και οι έλεγχοι γίνονται από τις υπηρεσίες του ΥΠΑΑΤ, συνεπώς υπάρχει συνυπευθυνότητα. Όσο βέβαια για την ταυτότητα της ποικιλίας, ας μη μιλήσουμε καλύτερα, αφού δεν υπάρχει διαθέσιμο μητρικό υλικό από την πλευρά του κράτους», συνεχίζει στην απάντησή της. «Εξάλλου, αυτό πραγματεύεται η νέα νομοθεσία, η όποια από 14/12/ 2019 αφαιρεί την οποία ευθύνη δημόσιων υπηρεσιών και δίνει την ευθύνη 100% στα φυτώρια. Η εν λόγω θα εφαρμοστεί άμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς καθυστερήσεις και χρόνο προσαρμογής. Τέλος, για ακόμη μία φορά, εάν δεν σοβαρευτούμε όλοι μας θα επαναλαμβάνονται συνεχώς τέτοιου είδους γεγονότα, που αμαυρώνουν τον τρόπο λειτουργίας της παραγωγής πολλαπλασιαστικού υλικού στη χώρα μας», καταλήγει η ΕΦΕ.