Τις πληγές της από τη θεομηνία στη Θεσσαλία μετράει (και) η εγχώρια αλυσίδα του σκληρού σιταριού, σε ένα χρονικό σημείο που η διεθνής και δη η ιταλική αγορά δείχνει σημάδια σταθεροποίησης, μετά τη βουτιά των τιμών που ακολούθησε την καλοκαιρινή διακοπή.
Οι τέσσερις νομοί της περιφέρειας αντιπροσωπεύουν πάνω από το 30% της ελληνικής παραγωγής σκληρού σιταριού και μια πρώτη εκτίμηση που διατυπώνουν, ασφαλώς με αρκετή επιφύλαξη, στην «ΥΧ» παράγοντες της αγοράς, θέλει μια ποσότητα τουλάχιστον 40-50.000 τόνων σκληρού σιταριού να έχει χαθεί. Πρόκειται για προϊόν που βρισκόταν σε «χέρια» είτε παραγωγών είτε -μικρών και μεγάλων- εμπόρων και στους όγκους αυτούς συμπεριλαμβάνεται ένα μεγάλο ποσοστό από τα ούτως ή άλλως λιγοστά φετινά ποιοτικά σιτάρια, που είχαν αποθηκευτεί με την προσδοκία μιας υψηλότερης τιμής.
Οι ποσότητες αυτές θα λείψουν κατά κύριο λόγο από τους εγχώριους μύλους, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη για αυτούς την εξασφάλιση πρώτης ύλης, η οποία πληροί τις ποιοτικές τους προδιαγραφές. Σε δεύτερο χρόνο αναμένεται να υπάρξει αντίκτυπο στη διαθεσιμότητα σκληρού σιταριού εκ μέρους αρκετών τοπικών εμπόρων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα μεγάλο μέρος της σοδειάς της ευρύτερης περιοχής βρισκόταν σε επίπεδες αποθήκες εκκοκκιστηρίων, οι οποίες πήραν νερά, με αποτέλεσμα ένας μεγάλος όγκος του περιεχομένου τους να μπορεί πλέον να κατευθυνθεί μόνο για την παραγωγή βιοαερίου.
Σταθεροποιητικά η αγορά
Όπως είναι εύλογο και υπό το σοκ των γεγονότων, το εμπορικό κομμάτι πέρασε το τελευταίο διάστημα σε δεύτερη μοίρα. Η τελευταία εξαγωγική δουλειά, όπως πληροφορείται η «ΥΧ», έγινε στα 350 ευρώ/τόνο FOB, ενώ ακολούθως έπεσε στο τραπέζι πρόταση από τους Ιταλούς για 370 ευρώ/τόνο CIF, δίχως ωστόσο να υπάρχει ανταπόκριση από τους εγχώριους πωλητές. Η ιταλική αγορά, εν τω μεταξύ, μοιάζει να έχει ισορροπήσει στα επίπεδα των 360-370 ευρώ/τόνο CIF για τις δεύτερες ποιότητες και στα 390-400 ευρώ/τόνο για τα πλέον ποιοτικά σιτάρια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, τις τελευταίες δύο εβδομάδες, τα βασικά ιταλικά χρηματιστήρια δεν έχουν παρουσιάσει διαφοροποιήσεις, με την εξαίρεση της μείωσης 5 ευρώ/τόνο που καταγράφηκε στην πρώτη ποιοτική κατηγορία της Μπολόνια την περασμένη Πέμπτη, 7 Σεπτεμβρίου. Στη νέα λίστα της Φότζια, που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου, οι τιμές ήταν αμετάβλητες και διαμορφώνονταν για την πρώτη κατηγορία (ελάχιστο ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70%, πρωτεΐνη 12%) στα 395-400 ευρώ/τόνο, για τη δεύτερη κατηγορία (ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50%, πρωτεΐνη 11%) στα 385-390 ευρώ/τόνο και για την τρίτη ποιοτική κατηγορία (ειδικό βάρος 74 kg/hl, υαλώδη 30%, πρωτεΐνη 10,5%) στα 345-350 ευρώ/τόνο.
Είχε προηγηθεί βέβαια η βίαιη διόρθωση κατά 60 ευρώ/τόνο στις δύο πρώτες κατηγορίες και κατά 50 ευρώ/τόνο στην τρίτη κατηγορία στη συνεδρίαση της 30ής Αυγούστου, την πρώτη μετά το θερινό διάλειμμα. Αντίστοιχα, η Αλταμούρα στις 25 Αυγούστου «έχασε» 25 ευρώ/τόνο στην πρώτη κατηγορία και 22 ευρώ στις υπόλοιπες τέσσερις, ενώ την 1η Σεπτεμβρίου κατέγραψε νέες απώλειες 35 ευρώ στις τέσσερις πρώτες κατηγορίες και 40 ευρώ στην πέμπτη.
Στο ίδιο μοτίβο, το Μπάρι άνοιξε στις 29 Σεπτεμβρίου με πτώση 48 ευρώ στις κατώτερες τιμές όλων των κατηγοριών και 43 ευρώ στις ανώτερες και ακολούθησε μια ακόμα μείωση 7 ευρώ σε όλες τις κατηγορίες στη λίστα της 5ης Σεπτεμβρίου. Μικρότερες συγκριτικά ήταν οι απώλειες στην Μπολόνια, όπου στις 24 Αυγούστου σημειώθηκε πτώση 10 ευρώ στις δύο πρώτες κατηγορίες και 5 ευρώ στην τρίτη, ενώ στη λίστα της 31ης Αυγούστου οι τιμές ήταν μειωμένες κατά 15 ευρώ στην πρώτη κατηγορία, 10 ευρώ στη δεύτερη και την τρίτη και 5 ευρώ στην τέταρτη.
Όπως έχει γράψει η «ΥΧ», η πίεση στην αγορά προήλθε από την ανέλπιστη εμφάνιση στο προσκήνιο της Τουρκίας ως εξαγωγέα σκληρού σιταριού και, μάλιστα, υψηλής ποιότητας, κάτι που έδωσε τη δυνατότητα στους Ιταλούς να καλύψουν σε πρώτη φάση τις τρέχουσες ανάγκες τους και να παρακολουθήσουν με μεγαλύτερη άνεση την έκβαση της σοδειάς του Καναδά. Σύμφωνα με πηγές της αγοράς, μέχρι στιγμής εκτιμάται ότι έχουν πουληθεί από την Τουρκία περίπου 500.000 τόνοι σκληρού σιταριού, εκ των οποίων έχουν φορτωθεί πάνω από 400.000 τόνοι.
Το τελευταίο διάστημα κυκλοφόρησε η φήμη ότι στη γειτονική χώρα μπήκε κατώτερο όριο 400 ευρώ/τόνο FOB στις εξαγωγικές τιμές. Στην πράξη ωστόσο αυτό δεν μοιάζει να επιβεβαιώνεται μέχρι στιγμής, καθώς αγοραστές εξακολουθούν να γίνονται αποδέκτες προσφορών με νούμερα αρκετά κάτω από τα επίπεδα αυτά, που φτάνουν μέχρι και τα 390 ευρώ/τόνο CIF.
Ακόμα πιο κάτω ο Καναδάς
H αίσθηση πάντως που υπάρχει στην αγορά, και την οποία μετέφερε σε προηγούμενα ρεπορτάζ η «ΥΧ», είναι ότι, αφ ης στιγμής βγει από το κάδρο η Τουρκία και δεδομένου ότι το ισοζύγιο προσφοράς-ζήτησης παραμένει σφικτό, θα δημιουργηθεί χώρος για μια ανοδική αντίδραση των τιμών, η οποία όμως χρονικά τοποθετείται μετά τον Νοέμβριο. Δύσκολα ωστόσο -και με την επιφύλαξη πάντα κάποιου νέου αστάθμητου παράγοντα- η αντίδραση αυτή θα έχει τη μορφή ενός ράλι, όσο η παραγωγή του Καναδά παραμείνει πάνω από το «ψυχολογικό όριο» των 4 εκατ. τόνων.
Στις νεότερες εκτιμήσεις της, που δημοσιοποιήθηκαν την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου, η εκεί Στατιστική Υπηρεσία τοποθετεί τη σοδειά της βορειοαμερικανικής χώρας στους 4,1 εκατ. τόνους, δηλαδή 30% κάτω (29,9% για την ακρίβεια) από πέρυσι. Το νούμερο είναι χαμηλότερο από τους 4,259 εκατ. τόνους που ανέμενε στις 29 Αυγούστου, απέχει ωστόσο από τις προβλέψεις αρκετών αναλυτών που μιλούσαν για μια παραγωγή της τάξης των 3,7-3,8 εκατ. τόνων.
