Η σύγχρονη γεωργία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το πλαστικό. Μια διεθνής ομάδα συγγραφέων, με επικεφαλής τον Thilo Hofmann του Τμήματος Περιβαλλοντικών Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου της Βιέννης, προσδιορίζει αυτήν τη συνύπαρξη σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Communications Earth & Environment. Εκτός από τους κινδύνους, η έρευνα εστιάζει και στα οφέλη από τη χρήση πλαστικών στη γεωργία, επισημαίνοντας λύσεις που διασφαλίζουν τη βιώσιμη χρήση τους.
Σύμφωνα με τον FAO, πάνω από 12 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού ενσωματώνονται ετησίως στη γεωργική δραστηριότητα. Από τη στερέωση των φυτών τη βοήθεια σφιγκτήρων μέχρι την προστασία τους με δίχτυα, η χρήση πλαστικού αναμφισβήτητα εξοικονομεί σημαντικούς πόρους για τον τομέα. Μεγάλο όφελος προσφέρουν οι πλαστικές μεμβράνες εδαφοκάλυψης, οι οποίες αντιπροσωπεύουν περίπου το 50% όλων των γεωργικών πλαστικών.
Αυτές όχι μόνο κρατούν υπό έλεγχο τα ζιζάνια και τα παράσιτα, αλλά διατηρούν, επίσης, την υγρασία του εδάφους, ρυθμίζουν τη θερμοκρασία και βελτιώνουν την πρόσληψη θρεπτικών συστατικών, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση του οικολογικού αποτυπώματος της γεωργίας. Στην Κίνα, ένα σενάριο μη χρήσης μεμβρανών εδαφοκάλυψης θα απαιτούσε επιπλέον 39 εκατ. στρέμματα καλλιεργήσιμης γης για να διατηρηθεί το σημερινό επίπεδο παραγωγής.
Οι μελετητές εστιάζουν σε στρατηγικές που προάγουν την ορθολογική χρήση του πλαστικού, την αποτελεσματική συλλογή του μετά τη χρήση και την καινοτομία των μεθόδων ανακύκλωσης αιχμής. «Σε περιπτώσεις όπου τα πλαστικά παραμένουν στο περιβάλλον, ο σχεδιασμός τους θα πρέπει να εξασφαλίζει την πλήρη βιοαποικοδόμηση. Επιπλέον, είναι σημαντικό τα τοξικά πλαστικά πρόσθετα να αντικατασταθούν από ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις», εξηγεί ο Thilo Hofmann.
Αν και η πλήρης αντικατάσταση των πλαστικών μοιάζει επί του παρόντος ανέφικτη, η συνετή χρήση εναλλακτικών λύσεων με ελάχιστες περιβαλλοντικές επιπτώσεις φαίνεται να είναι ένας πολλά υποσχόμενος δρόμος προς τα εμπρός.
Μέσα από την υποχρεωτική παρακολούθηση, την τεχνολογική πρόοδο και τις εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες, οι μελετητές αισιοδοξούν ότι θα καταστεί τελικά δυνατή η μείωση της εξάρτησής μας από το πλαστικό και τις δυσμενείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις του.
