Ευρυτανία: Αναβίωση της παράδοσης με αυθεντικές αναπαραστάσεις

Αναβίωση της παράδοσης με αυθεντικές αναπαραστάσεις

Στα παλαιότερα χρόνια, για τους κατοίκους των ορεινών περιοχών, η κτηνοτροφία αποτελούσε κομμάτι της διατροφής και της ένδυσής τους. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν ήταν απλά, φτιαγμένα από ξύλο και σίδερο, από τοπικές ή περιφερειακές βιοτεχνίες. Ο αργαλειός αποτελούσε τη βασική μηχανή δημιουργίας των υφαντών ένδυσης και κλινοσκεπασμάτων.

Η πρώτη ύλη προερχόταν κυρίως από πρόβειο μαλλί, το οποίο επεξεργάζονταν μικρές οικοτεχνικές ομάδες. Συνήθως, οι ομάδες αυτές αποτελούνταν από τις γυναίκες της οικογένειας. Η τεχνική της επεξεργασίας του μαλλιού ήταν μια δύσκολη και επίπονη εργασία και η τεχνογνωσία μεταφερόταν από γενιά σε γενιά μέσα από την καθημερινότητα και μιας μορφής αλληλοδιδακτική μέθοδο, όπου οι μεγαλύτεροι δίδασκαν τους μικρότερους τεχνικές και γνώσεις.

Τις μνήμες από το παρελθόν ξύπνησαν τα μέλη του συλλόγου Παναγίας Ευρυτανίας με παραστάσεις επεξεργασίας του μαλλιού καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταποίησης, δηλαδή από το κούρεμα μέχρι και τη δημιουργία υφαντών. Η αυθεντική αναπαράσταση του τρόπου ζωής των κατοίκων της υπαίθρου έδωσε τη δυνατότητα στους επισκέπτες να αντιληφθούν πώς η οργάνωση της καθημερινότητας επηρέαζε την ανάπτυξη των ανθρώπινων σχέσεων. Είχαν, έτσι, την ευκαιρία να συγκρίνουν την αμεσότητα της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης της εποχής εκείνης με τη σημερινή, όπου συχνά παρεμβάλλονται στην επικοινωνία των ανθρώπων τεχνολογικά μέσα.

Η τοπική παράδοση και ο πολιτισμός παραδίδουν τη σκυτάλη στις νέες τεχνολογίες και στον σύγχρονο τρόπο ζωής. Η νέα γενιά πρέπει να αναζητά στο παρελθόν όλα εκείνα τα στοιχεία που θα τη βοηθήσουν να οργανώσει με αυθεντικό τρόπο τις κοινωνικές σχέσεις, ένα στοιχείο καθοριστικό για την επιβίωση του ανθρώπινου πολιτισμού.