Ενα ταπεινό και όμορφο φυτό της ευρωπαϊκής χλωρίδας, που συναντάται σε πολλά μέρη της χώρας μας και πολλά από τα είδη του μόνο στην Κεντρική Μακεδονία και από το οποίο παράγεται το φάρμακο κολχικίνη, δίνει ελπίδες στη μάχη που δίνει ο πλανήτης ενάντια στον κορωνοϊό.
Καθώς δόθηκε το πράσινο φως από το υπουργείο Υγείας ώστε η κολχικίνη, ένα γνωστό καρδιολογικό φάρμακο, να μπει στο πρωτόκολλο των θεραπειών σε ασθενείς που πάσχουν από κορωνοϊό, τα φυτά με φαρμακολογικές ιδιότητες αποκτούν ιδιαίτερη σημασία. Αυτό συνέβη και με το φυτό κολχικό το φθινοπωρινό (Colchicum Autumnale), που είναι το τελευταίο λουλούδι που ανθίζει το φθινόπωρο, μετά τα πρωτοβρόχια.
Είναι σχεδόν όμοιο με το λουλούδι του κρόκου Κοζάνης, εκτός από τους στήμονες. Όπως λέει ο γεωπόνος και ερευνητής της φύσης Βασίλης Ιωαννίδης, στο κολχικό είναι έξι, ενώ στον κρόκο μόνο τρεις. Αν και η κατανάλωση του κρόκου έχει θεραπευτικές ιδιότητες, το φυτό κολχικό είναι ιδιαίτερα τοξικό και η όποια οικιακή χρήση του πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή.
Σύμφωνα με τον κ. Ιωαννίδη, όλα τα είδη του φυτού κολχικό έχουν καταγωγή από την αρχαία Κολχίδα, στα ανατολικά παράλια του Εύξεινου Πόντου. Υπάρχουν καταγραφές ότι εκχύλισμα του φυτού χρησιμοποιήθηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ. από τον Διοσκουρίδη. Εκτός από το Κιλκίς, όπου μπορεί να βρει κανείς κάποια σπάνια είδη του φυτού, σε μεγάλες εκτάσεις συναντάται και στο χωριό Κολχικό του Δήμου Λαγκαδά.
Όπως αναφέρει ο λαογράφος του Πολιτιστικού και Λαογραφικού Ομίλου Κολχικού «Η Βαλάχτσια», Αντώνης Ουζούνης, το φθινόπωρο η πλαγιά του βουνού χρωματίζεται ανοικτό μοβ από το χρώμα του λουλουδιού. Μάλιστα, το όνομα του χωριού δεν αποκλείεται να οφείλεται στην Κολχίδα, όπου το φυτό ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο.
Οι κάτοικοι του Κολχικού το συλλέγουν και χρησιμοποιούν τους βολβούς, σύμφωνα με τον κ. Ουζούνη, για διάφορες παθήσεις, όπως για ρευματικά, ενώ επειδή είναι πολύ δηλητηριώδες τα ζώα που βοσκούν στο βουνό το γνωρίζουν και το αποφεύγουν.
Διαβάστε επίσης:
