Αφήνοντας πίσω τη Λιβαδειά με τα περίφημα σουβλάκια της και ανηφορίζοντας προς τον Παρνασσό, ο επισκέπτης αντικρίζει έναν ιδιόρρυθμο πέτρινο οικισμό κρεμασμένο κυριολεκτικά στην πλαγιά τουφαραγγιού. Η Αράχοβα, κοσμοπολίτικος και αγαπημένος χειμερινός προορισμός, σας περιμένει με τα τζάκια της να καίνε και τις γεύσεις από μία κουζίνα πολυδιάστατη. Μια κουζίνα που ακροβατεί, από τη μια προσηλωμένη στις παραδοσιακές γεύσεις κι από την άλλη με αναπάντεχους γευστικούς συνδυασμούς, δημιουργικής γαστρονομίας.
Στο κλασικό εδεσματολόγιο της περιοχής θα συναντήσετε υπέροχα κρεατικά, που οι ντόπιοι ψήστες γνωρίζουν πολύ καλά πώς να τα παντρεύουν με τη φωτιά και το κάρβουνο.
Διαλέξτε μια από τις δεκάδες ταβέρνες της Αράχοβας, της Αγόριανης, του Πολύδροσου ή της Βάργιανης.
Αρνί στη σούβλα, ή περασμένο στο κοντοσούβλι και τα παϊδάκια στα κλήματα είναι πάντα ζουμερά, ελαφρά τσικνισμένα από το λίπος τους, όσο πρέπει ξεροψημένα θα σας μεταφέρουν σε κλασικούς γαστρονομικούς παραδείσους.
Βεβαία, λόγω του ψύχους και της όλης ατμόσφαιρας, ο επισκέπτης σύντομα αναζητά μια ζεστή γωνιά κι ένα ζεστό πιάτο, γι’αυτό και είναι δύσκολο να αντισταθεί σε μια χυλωμένη αχνιστή φασολάδα, σε μια σούπα από βραστή γίδα με ξινούτσικο τραχανά, ή αρνάκι φρικασέ με μπόλικο ψιλοκομμένο μαρούλι και ευωδιαστό άνηθο.
Δοκιμάστε οπωσδήποτε και τους σαρμάδες της Αράχοβας. Στη διάφανη αγκαλιά του λάχανου συνυπάρχει ο χοντροκομμένος πρόβειος κιμάς με το ρυζάκι και την γεύση του σκόρδου, του δυόσμου και του μαϊντανού. Σερβίρονται, σχεδόν παντού, συνοδευμένοι με μια βελούδινη σάλτσα αυγολέμονου. Δοκιμάστε τυρόπιτα με πικάντικη φέτα Παρνασσού ή μια χορτόπιτα με αέρινα φύλλα και σπανάκι.
Κι αν θέλετε ένα μεζεδάκι για να συνοδέψετε τις πρώτες γουλιές από το κρασί σας τσιμπολογώντας μέχρι να έρθουν τα κύρια πιάτα, δεν έχετε παρά να παραγγείλετε οψιμοτύρι με καψαλισμένο ψωμί ή ένα σαγανάκι από φορμαέλα.
Το πιο φημισμένο προϊόν της Αράχωβας είναι η φορμαέλα (Π.Ο.Π.). Σκληρό κατσικίσιο τυρίκυλινδρικού οχήματος, με μήκος 20-35εκ., διάμετρο 5-10εκ. και βάρος περίπου μισό κιλό. Στην επιφάνειά του είναι αποτυπωμένα τα σχέδια του μακρόστενου καλουπιού όπου μένει για 3-4 ημέρες αλατισμένο μέχρι να στεγνώσει.
Έχει ελαστική υφή και η γεύση που αφήνει στη γλώσσα είναι ήπια, γλυκιά και γαλακτώδης. Η φορμαέλα είναι ένα από τα τρία-τέσσερα ελληνικά τυριά που αναπτύσσει τη γεύση του μόνο όταν έρθει σε επαφή με τη φωτιά. Όταν ψηθεί, μαλακώνει, νοστιμεύει και αφήνει αρώματα που απογειώνουν τον ουρανίσκο. Μαγειρεύεται τηγανητό (σαγανάκι) ή ψητό στο γκριλ.
Ολοκληρώστε την γεύση σας με τα αυθεντικά γλυκά του τόπου. Αφράτη καρυδόπιτα, ρυζόγαλο με συμπυκνωμένη γεύση πρόβειου γάλακτος, γαλακτομπούρεκο, τηγανίτες, κοκοτάκια (αραχωβίτικες δίπλες), μυγδαλάτα και καρυδάτα (μικρά γλυκάκια ψημένα στο φούρνο και τυλιγμένα σε λευκή ζάχαρη).
Το Αραχωβίτικο κρασί, μαύρο και μπρούσκο, είναι ξακουστό. Τώρα πια παράγεται σε μικρές ποσότητες και είναι δυσεύρετο. Φτιάχνουν ακόμη το δικό τους τσίπουρο. Το Αραχωβίτικο λάδι είναι κορυφαίας ποιότητας. Ο ελαιώνας της Αράχωβας είναι ορεινός και οι ελιές καλλιεργούνται με τέτοιο τρόπο που εξασφαλίζει την άριστη ποιότητα.
Τα παραδοσιακά προϊόντα που παράγονται στην Αράχωβα είναι η φορμαέλα, η φέτα, το γιαούρτι, το οψιμοτύρι (γαλακτοκομικό προϊόν), οι χυλοπίτες, ο τραχανάς, τα αμυγδαλωτά, τα καρυδάτα (ή σκαλτσούνια), οι ροζιέδες, ο χαλβάς, τα κοκοτάκια και οι τηγανίτες και άλλα παραδοσιακά γλυκά.
Επίσης στην Αράχωβα παράγεται μέλι από τα αγριολούλουδα του Παρνασσού. Τα γλυκά του κουταλιού και λικέρ που παρασκευάζουν οι γυναίκες της Αράχωβας με αγνά υλικά και συνταγές που περνούν από γιαγιά σε εγγονή.
Πηγή: gastrotourismos.gr
