ΗΠΑ: «Σβήνουν» οι γαλακτοπαραγωγικές φάρμες

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η γαλακτοβιομηχανία φθίνει. Τα νούμερα δείχνουν σαφώς μια τάση προς κάτω: Το 1970, πάνω από 648.000 γαλακτοκομικές εκμεταλλεύσεις με βοοειδή. Μέχρι το 2022, λειτουργούσαν μόνο 24.470 γαλακτοκομικές φάρμες.

Και ενώ ο αριθμός των γαλακτοκομικών εκμεταλλεύσεων έχει μειωθεί, το μέσο μέγεθος του κοπαδιού -ο αριθμός των αγελάδων ανά εκμετάλλευση- έχει αυξηθεί. Σήμερα, πάνω από το 60% της συνολικής παραγωγής γάλακτος πραγματοποιείται σε εκμεταλλεύσεις με περισσότερες από 2.500 αγελάδες (σ.σ. οι μεγαλύτερες αμερικανικές γαλακτοκομικές εκμεταλλεύσεις έχουν πάνω από 15.000 αγελάδες), ενώ οι πιο μικρές φάρμες (30-200 αγελάδες) τείνουν να εκλείψουν.

Αυτή η συγκέντρωση της γαλακτοπαραγωγής έχει σημαντικό αντίκτυπο στις αγροτικές κοινότητες στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Ποια είναι, όμως, η αιτία, δεδομένου ότι η κατανάλωση γαλακτοκομικών είναι υψηλότερη από ποτέ; 

Ένας βασικός λόγος είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο καταναλώνονται τα γαλακτοκομικά έχει αλλάξει. Οι Αμερικανοί πλέον τρώνε πολύ τυρί, καθώς και παγωτό, γιαούρτι και βούτυρο, αλλά δεν πίνουν τόσο γάλα όσο παλιά. Σύμφωνα, μάλιστα, με το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA), η κατανάλωση γάλακτος έχει πέσει κατακόρυφα στη χώρα. Συγκεκριμένα, από 112 λίτρα το 1975, η κατά κεφαλή κατανάλωση γάλακτος το 2022 ήταν μόνο 58,9 λίτρα (μείωση 47,5%). Αντίθετα, από 8,57 κιλά/άτομο το 1975, η κατανάλωση τυριού έφτασε το 2022 τα 18,9 κιλά, αύξηση δηλαδή της τάξεως του 120,5%! Την ίδια στιγμή, η κατανάλωση γιαουρτιού έφτασε το 2022 τα 6,3 κιλά/άτομο από 0,9 που ήταν το 1975. 

Προβληματισμός και για το κόστος παραγωγής

Η αύξηση του κόστους παραγωγής είναι άλλη μια βασική αιτία που προκαλεί «πονοκέφαλο» στους γαλακτοπαραγωγούς, αφού ανεξάρτητα από το μέγεθος της εκμετάλλευσης, σε αρκετές Πολιτείες των ΗΠΑ, ξεπερνά το κέρδος. Στη Νέα Υόρκη, για παράδειγμα, το μέσο κόστος παραγωγής άγγιζε το 2020 τα 28,23 δολάρια, ενώ το μέσο κέρδος ήταν -8,34 δολάρια ανά 45 λίτρα γάλακτος. 

Φυσικά, οι πιο αποδοτικές εκμεταλλεύσεις είναι σε θέση να μειώσουν το κόστος παραγωγής τους βελτιώνοντας την υγεία των αγελάδων, την αναπαραγωγική απόδοση και την αναλογία τροφής με γάλα (τα λίτρα, δηλαδή, παραγόμενου γάλακτος σε σχέση με την πρόσληψη ζωοτροφής ανά ζώο). Οι επενδύσεις σε τεχνολογίες ακριβείας, όπως τα ρομποτικά συστήματα αρμέγματος, μπορούν επίσης να συμβάλουν στη μείωση του κόστους εργασίας και ως ένα βαθμό και του κόστους παραγωγής.