Κάλεσμα στους μελισσοκομικούς φορείς της χώρας για σύμπραξη, απευθύνει η Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Μελισσοκομίας-Σηροτροφίας

Κάλεσμα στους Μελισσοκομικούς φορείς της χώρας σε σύμπραξη, για « διεκδίκηση των αυτονόητων» απευθύνει η Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Μελισσοκομίας-Σηροτροφίας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Μελισσοκομική εταιρεία «τα Δάση χρειάζονται τη μέλισσα και η Μέλισσα χρειάζεται το Δάσος».

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Μελισσοκομίας-Σηροτροφίας:

«Η Μελισσοκομία της Ελλάδας στηρίζεται στη δυνατότητα των μελισσοκόμων να μεταφέρουν τα μελίσσια τους στα δάση. Πεύκο, έλατο και δρυς είναι τα τρία κύρια δασικά δέντρα, των οποίων η μελιτοφορία αποδίδει το 70% της ετήσιας παραγωγής μελιού. Πέραν αυτών δασικές εκτάσεις με ρείκι, κουμαριά, λαδανιά, ακακία, κ.α., αλλά και περιοχές με φρύγανα, αρωματικά φυτά (θυμάρι, ρίγανη) ή ψυχανθή, αποτελούν τόπους ανάπτυξης των μελισσιών, αλλά και παραγωγής πολλών από τα προϊόντα της μέλισσας.

Τα τελευταία χρόνια η τοποθέτηση μελισσιών σε δασικές περιοχές έχει γίνει δύσκολη και οι αιτίες είναι πολλές. Εκτεταμένες δασικές πυρκαγιές και στοχοποίηση του κλάδου ως παράγοντα κινδύνου, επέκταση άλλων ανθρωπογενών δραστηριοτήτων (π.χ. τουρισμός), αύξηση των μελισσοσμηνών, επισφαλείς ανθοφορίες του κάμπου και άλλες.

Το Πυροσβεστικό Σώμα (Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας) χωρίς έρευνα, χωρίς διαβούλευση, χωρίς κανένα αντίλογο εκδίδει Πυροσβεστικές Διατάξεις, οι δασικές υπηρεσίες (Υπουργείο Περιβάλλοντος) στηριζόμενες σ’ αυτές τις διατάξεις, αυθαιρετούν και εκδίδουν Δασικές Απαγορευτικές Διατάξεις και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης παίζει τον Πόντιο Πιλάτο, αποποιούμενο κάθε ευθύνη.

Και πρόσφατα, στο πλαίσιο του Δασολογικού Συνεδρίου, στην Αιδηψό, ο Υπουργός Περιβάλλοντος κ Σκυλακάκης, μας ενημέρωσε για το όραμά του για το Δάσος και την ανέξοδη «προστασία» του. Για την εκχώρηση σε ιδιωτικές εταιρείες του δικαιώματος του καθαρισμού των δασών και της πώλησης και της βιομάζας, αλλά και των δικαιωμάτων ρύπων, που αυτή αποφέρει. Ο νόμος θα ψηφιστεί μέχρι το τέλος του έτους και πλέον η Μελισσοκομία δεν θα έχει απέναντί της μόνο Δασάρχες με «υπερβάλλοντα» ζήλο, αλλά και ιδιωτικές εταιρείες μεγάλου οικονομικού εκτοπίσματος και χρηματιστηριακής αξίας.

Η Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Μελισσοκομίας – Σηροτροφίας έχει αποδείξει ότι δουλεύει και προωθεί την ευζωία του κλάδου της Μελισσοκομίας. Έχει τη συναίσθηση και την ευθύνη να κάνει ότι είναι δυνατόν, ώστε η Μελισσοκομία να μπορεί απρόσκοπτα να ασκείται στα δάση και τις δασικές εκτάσεις της χώρας.

Η ΕΕΕΜΣ προτίθεται να ζητήσει συνάντηση με τον Υπουργό ΥΠΕΝ, όπως επίσης ήδη προσπαθεί μέσω της Γεν. Δ/νσης Δασών να γίνει ευρεία σύσκεψη με εκπροσώπους από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη (ΥΠΕΝ, ΥΚΚΠΠ, ΥπΑΑΤ, μελισσοκομικοί φορείς).

Σαφώς και δεν είναι εύκολο, δεν δικαιούμαστε όμως να το θεωρήσουμε εξ’ αρχής αδύνατο.
Καλούμε λοιπόν του Μελισσοκομικούς φορείς σε σύμπραξη, σε ενωτική διεκδίκηση του αυτονόητου. Τα Δάση χρειάζονται τη μέλισσα και η Μέλισσα χρειάζεται το Δάσος.

Σας καλούμε να δηλώσετε την πρόθεσή σας για μία κατ’ αρχήν σύσκεψη μεταξύ μας (διαδικτυακά), όπως θα οριστούν οι θέσεις του κλάδου και οι τρόποι ή τα μέσα διεκδίκησης. Και στην πορεία για μία κοινή συνάντηση με τον Υπουργό Περιβάλλοντος.

Οι καιροί είναι δύσκολοι και θα γίνουν δυσκολότεροι. Χρειαζόμαστε ΟΛΟΙ!»