Πριν από μερικά χρόνια, πήρε την απόφαση να βάλει τη συνεργατικότητα στη ζωή του και στο επάγγελμά του. Μια απόφαση, η οποία τον έφερε μπροστά σε θετικά αποτελέσματα, αλλά και στην επιβεβαίωση ότι συνήθως μια ομάδα μπορεί να επιτύχει πράγματα που ένας αγρότης μόνος του αδυνατεί. Ο Χρήστος Αργύρης, από το Δομοκό, ανήκει στα ιδρυτικά μέλη του Συνεταιρισμού Συν Αγρός, ομάδα βαμβακοπαραγωγών Θεσσαλιώτιδας του Δήμου Δομοκού, ο οποίος μετρά τέσσερα χρόνια ζωής. «Καλλιεργώ 300 στρέμματα βαμβάκι, ενώ θυμάμαι τον εαυτό μου από μικρό παιδί να βρίσκεται μέσα στα βαμβακοχώραφα. Στην ηλικία των 23 ετών, μπήκα και στο πρόγραμμα νέων αγροτών που με βοήθησε εν μέρει να αυξήσω τα στρέμματα που κληρονόμησα από την οικογένειά μου, τα οποία ήταν γύρω στα 100. Επιπλέον, ένα ποσοστό από τα κέρδη το επιστρέφαμε στην καλλιέργεια, έτσι ώστε να καταφέρουμε σήμερα να καλλιεργούμε αυτόν τον αριθμό στρεμμάτων», αναφέρει στην «ΥΧ», ο Χρήστος.
Η απόφαση για τον συνεταιρισμό
«Καταφέραμε να πετύχουμε πράγματα, τα οποία ήταν μπροστά μας και δεν τα βλέπαμε», αναφέρει στην «ΥΧ» ο Χρήστος, κάνοντας έναν απολογισμό για τη λειτουργία του συνεταιρισμού μέχρι σήμερα. «Πήραμε την απόφαση να οργανωθούμε και να ιδρύσουμε τον συνεταιρισμό, γιατί θέλαμε να έχουμε τον έλεγχο της παραγωγής μας.
Δεν θέλαμε να μείνουμε στα τετριμμένα. Να παράγουμε δηλαδή ένα προϊόν και μόλις φύγει από τη ζυγαριά να μην ξέρουμε τι γίνεται. Θέλαμε να δώσουμε υπεραξία στο βαμβάκι μας και να το ψάξουμε και παραπέρα. Δηλαδή, εκτός από τους εκκοκκιστές, να μιλάμε και με τους μεταποιητές.
Ήδη, είμαστε σε συζητήσεις, ώστε να δούμε τι θέλουν και αυτοί πραγματικά και πώς μπορούμε εμείς να το φτιάξουμε, ώστε να είμαστε και εμείς κερδισμένοι και να παίρνουν και αυτοί το προϊόν που θέλουν», τονίζει στην «ΥΧ» ο 35χρονος αγρότης.
Ο Συνεταιρισμός Συν Αγρός τα πρώτα δύο χρόνια λειτουργούσε ως άτυπη ομάδα παραγωγών, ενώ πριν από δύο χρόνια απέκτησε νομική μορφή και κάνει τα επόμενα σταθερά βήματα στην παραγωγή και εμπορία του προϊόντος.
Ο Χρήστος τονίζει ότι «για να μπορέσει να δημιουργηθεί και να επιβιώσει μία τέτοια ομάδα χρειάζεται να υπάρχουν κοινές απόψεις στα μέλη της, ώστε να μην υπάρχουν προστριβές, αλλά και να μη διαλυθεί η ομάδα με την πρώτη δυσκολία».
«Έχουμε μειώσει το κόστος της άρδευσης και του ρεύματος, ενώ ταυτόχρονα έχουμε ελαττώσει τους ψεκασμούς.»
Τα μέλη του συνεταιρισμού βλέπουν κάθε μέρα τα οφέλη στην καλλιέργειά τους από τη συμμετοχή στον συνεταιρισμό, όπως αναφέρει ο 35χρονος αγρότης. Ο ίδιος έχει καταφέρει να κερδίσει καλύτερη τιμή για το βαμβάκι του και τα αγροεφόδιά του, αλλά και να μειώσει το κόστος παραγωγής μέσω πρακτικών που χρησιμοποιούν όλα τα μέλη του συνεταιρισμού. «Χάρη στη μεγάλη ποσότητα παραγωγής που συγκεντρώνουμε διαπραγματευόμαστε ομαδικά για τις τιμές και έχουμε καταφέρει να πετυχαίνουμε καλύτερες τιμές στα εφόδια και στην τελική τιμή του προϊόντος, ενώ λαμβάνουμε ενημερώσεις και από εταιρείες αγροεφοδίων», αναφέρει ο Χρήστος.
Τα μέλη του συνεταιρισμού έχουν καταφέρει να μειώσουν και το κόστος παραγωγής στην καλλιέργειά τους κυρίως μέσω της άρδευσης με σταγόνα, ενώ με τους στοχευμένους ψεκασμούς που πραγματοποιούν αύξησαν την παραγωγή τους, μειώνοντας παράλληλα τον αριθμό των ψεκασμών. «Έχουμε μειώσει το κόστος της άρδευσης και του ρεύματος, ενώ ταυτόχρονα έχουμε ελαττώσει τους ψεκασμούς. Επίσης, βρισκόμαστε σε συζητήσεις για την εγκατάσταση μετεωρολογικών σταθμών στις εκμεταλλεύσεις, ώστε να έχουμε ελεγχόμενο πότισμα το καλοκαίρι και να επεμβαίνουμε στο προϊόν μας μόνο όταν χρειάζεται», τονίζει ο 35χρονος αγρότης.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι «είναι αρκετοί οι αγρότες που φοβούνται την ένταξη τους σε έναν συνεταιρισμό, καθώς πολλές φορές δεν υπάρχουν κοινές απόψεις ή πιστεύουν ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Ωστόσο, είναι πολύ ευχάριστο ότι τον τελευταίο καιρό ακούμε και από άλλους αγρότες ότι θέλουν να φτιάξουν παρόμοιες ομάδες, ώστε να πετύχουν ομαδικά κάποια πράγματα».
