Καναδάς και ΗΠΑ ζητούν βιολογικά φρούτα από την ΑΜ-Θ
Μετά από 13 χρόνια καλλιέργειας ροδιού και 10 χρόνια λωτού, ο Δραμινός παραγωγός, Νίκος Μπενιάτογλου, περιμένει να συγκομίσει την επόμενη χρονιά τα πρώτα ακτινίδια, που βρίσκονται στον τρίτο χρόνο καλλιέργειας, ενώ από τη μεθεπόμενη (τέταρτη) χρονιά θα έχει τις κανονικές αποδόσεις. Ήδη καλλιεργεί Καραλιόκ, Τζίρο και Χάνα Φούγιου, τρεις ποικιλίες λωτού που τρώγονται σαν μήλο. Στρέφεται τώρα και στο ακτινίδιο, καλλιεργώντας την ποικιλία Hayward Clone 8, σε 20 στρέμματα, εκπληρώνοντας ένα αρχικό του όνειρο.
Ακτινίδια
«Από την αρχή που ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη δενδροκαλλιέργεια το μυαλό μου ήταν διαρκώς στο ακτινίδιο, το οποίο είναι πολύ πιο εμπορεύσιμο και πιο εξαγωγικό φρούτο συγκριτικά με το ρόδι και τον λωτό. Σαν παραγωγός μπορώ να βρω πιο εύκολα εμπόρους και να απολαύσω καλύτερη τιμή. Επιπλέον, παραγωγικά, το ακτινίδιο δίνει περισσότερα κιλά από τα άλλα φρούτα, άρα αφήνει καλύτερο κέρδος».
Η στρεμματικά καλύτερη απόδοση είναι το κίνητρο, αλλά το ατού του Νίκου Μπενιάτογλου είναι ότι επέλεξε να εντάξει τα ακτινίδια σε βιοκαλλιέργεια. Αυτό του επιτρέπει να προωθεί το παραγόμενο προϊόν σε μια εταιρεία με έδρα τη Θεσσαλονίκη, που ασχολείται αποκλειστικά με βιολογικά προϊόντα.
Αγορές
Σχετικά με τα βιολογικά, ο παραγωγός διαπιστώνει ότι η ζήτησή τους αυξάνεται, καθώς τα θέλουν συγκεκριμένες αγορές του εξωτερικού, όπως είναι ο Καναδάς και οι ΗΠΑ. «Τα μηνύματα που λαμβάνουμε είναι πάρα πολύ θετικά και θα πρότεινα σε συναδέλφους να επιχειρήσουν το ακτινίδιο, γιατί η ζήτηση είναι πολύ μεγάλη. Το ελληνικό ακτινίδιο κερδίζει έδαφος στο εξωτερικό, λόγω της γεύσης και της ποιότητάς του και το διαπίστωσα επανειλημμένα στη FRUIT LOGISTICA και για άλλα φρούτα, όπως το μήλο», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος συνεχίζει να καλλιεργεί σε 40 στρέμματα ρόδι, το φρούτο με τις εξαιρετικές ευεργετικές ιδιότητες. Ανάμεσα στις ποικιλίες που επέλεξε είναι η ελληνική Ερμιόνη, η Wonderful και η Άκο. Συνεχίζει τη μεταποίησή του, παράγοντας λικέρ, χυμό, σιρόπι για ντρέσινγκ, μαρμελάδα, ξύδι και είναι ικανοποιημένος από την εμπορία του, γιατί πουλάει σε λαϊκές. «Όσοι συνάδελφοι πουλούν μόνο χονδρική, δεν είναι ευχαριστημένοι. Χρειάζονται όμως εργαστήριο και ψυγεία, άρα τουλάχιστον μια βασική επένδυση» εξηγεί, γιατί μόνο με υποδομές λαμβάνει ο παραγωγός την προστιθέμενη αξία του.
Αυτό που παρατηρεί είναι ότι σε λαϊκή που επισκέπτονται το καλοκαίρι Βούλγαροι τουρίστες, δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για τα βιολογικά.