Σε ένα αγρόκτημα σε υψόμετρο 1.350 μ., στο Όρος Χαϊντού, τα μέλη της ΚοινΣΕπ «Κρίνο της Ροδόπης» καλλιεργούν για τρίτη χρονιά βιομηχανική κάνναβη Cannabis sativa L, με τρόπο απόλυτα φυσικό. Είναι αργής αποξήρανσης και συλλέγεται με το χέρι, διατηρώντας τις θαυμαστές της ιδιότητες.
«Είναι εξωτερική, φυσική καλλιέργεια, με νερό από την πηγή και τη βροχή, με χώμα της περιοχής και εκτείνεται σε 1,6 στρέμματα. Είναι σαν μπαχτσές που φροντίζουμε ένα-ένα τα φυτά. Ξεβοτανίζουμε με το χέρι, κλαδεύουμε, ξεφυλλίζουμε. Συλλέγουμε παραδοσιακά τον ανθό, τον αποξηραίνουμε και τον συσκευάζουμε», περιγράφει η Εύα Τσουρέκη.
Τονίζει ότι δίνουν έμφαση στην ποιότητα του προϊόντος και μάχονται με τις καιρικές συνθήκες. «Πέρυσι ο καιρός ήταν άσχημος, ενώ την προηγούμενη χρονιά ήταν ευνοϊκός με αποδόσεις 25 κιλά ξηρού ανθού για το σύνολο της καλλιέργειας». Ταυτόχρονα, δημιουργούν βοτανικά μείγματα με λουλούδια και αρωματικά-φαρμακευτικά φυτά (λεβάντα, λεμονόχορτο, μελισσόχορτο, δενδρολίβανο, δυόσμο, εχινάκεια, βασιλικό), πολλά εκ των οποίων καλλιεργούν σε μικρή κλίμακα.
Τέλος, παράγουν και συλλέγουν άγρια μανιτάρια στα δάση της Ροδόπης, πλούσια σε θρεπτικά και θεραπευτικά συστατικά που διατίθενται νωπά, είτε αποξηραμένα. Οι εμπνευστές της ΚοινΣΕπ προχώρησαν στην παραγωγή έτοιμων γευμάτων: Κορκότο, μανιταρόσουπα, πιλάφι και πλιγούρι, όλα με άγρια μανιτάρια.
Η εμπειρία από την παραγωγή μανιταριών και τη συλλογή άγριων μανιταριών προέρχεται από τον Ανδρέα Σεμπέπο, πρόεδρο της ΚοινΣΕπ, κατά κύριο επάγγελμα αγρότη που έχει εισέλθει στον κόσμο των μανιταριών από το 1999.
Θύμα του νάιλον
Εστιάζοντας στην κάνναβη, τονίζει με τη σειρά του την εξαιρετική ποιότητα του ξηρού ανθού που οφείλεται στο μικροκλίμα της περιοχής, συγκεκριμένα στη διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στη μέρα και στη νύχτα. «Δεν χρησιμοποιούμε καθόλου φάρμακα, ούτε βιολογικά σκευάσματα». Ως προς τη χρήση των ανθών κάνναβης, σημειώνει ότι είναι φαρμακευτική. «Είναι γνωστό εδώ και 6.000 χρόνια, χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο».
Αναφορικά με τις ιδιότητες της κάνναβης, ο κ. Σεμπέπος εξηγεί ότι το φυτό της κάνναβης επηρεάζει σημαντικά την ομοιόσταση, δηλαδή τη βιολογική ισορροπία στο σώμα. «Μέχρι το 1936 η κάνναβη σε μορφή εκχυλίσματος ή βάμματος ήταν το πιο γνωστό συνταγογραφούμενο φάρμακο. Το 1936 που ξεκίνησε η παραγωγή του νάιλον και ήταν ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής της κάνναβης μπήκε στη μαύρη λίστα και ήταν η αιτία απαγόρευσής της, άρα τα αίτια ήταν οικονομοπολιτικά».
Οι ανθοί κάνναβης, τα εδώδιμα άγρια μανιτάρια και τα βοτανικά μείγματα βρίσκουν ράφι σε καταστήματα βιολογικών προϊόντων που δίνουν έμφαση στην ποιότητα. «Είναι επιλογή ζωής να μείνουμε στον τόπο μας, να καλλιεργήσουμε και να ζήσουμε. Το νομικό πλαίσιο δεν βοηθάει τους μικροκαλλιεργητές βιομηχανικής κάνναβης» σχολιάζει. Παρά τα προβλήματα νιώθουν ικανοποίηση από το αποτέλεσμα, καθώς το προϊόν έχει περιεκτικότητα σε κανναβιδιόλη άνω του 10%.
Τέλος, ο κ. Σεμπέπος αναφέρει ότι είναι νόμιμοι ανθοί, με THC <0,2%, δηλαδή κάτω από τα νόμιμα όρια.
