της Μαρίας Αμπατζή
Σε απόσταση μόλις 2 χλμ. από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, η οικογένεια Κάκου εγκατέστησε πριν από 15 χρόνια θερμοκήπιο στις Καστανιές Ορεστιάδας. «Έχει εύκολη πρόσβαση, καθώς βρίσκεται στον κάθετο άξονα της Εγνατίας Οδού και είναι το βορειότερο θερμοκήπιο της Ελλάδας.
Ασχολούμασταν με υπαίθριες καλλιέργειες και αποφασίσαμε, μέσω ενός project, να δημιουργήσουμε θερμοκήπιο, με σκοπό την καλλιέργεια και την παραγωγή έγχρωμης πιπεριάς, που προοριζόταν κυρίως για εξαγωγή. Τα πρώτα δύο χρόνια σταματήσαμε την καλλιέργειά της και αφοσιωθήκαμε στα κηπευτικά που καταναλώνει ο τοπικός πληθυσμός, αγγουράκι, ντομάτα, πιπεριά, μελιτζάνα, λάχανο, μπρόκολο, κουνουπίδι κ.ά.» περιγράφει ο ιδιοκτήτης-γεωπόνος, Γιώργος Κάκος.
Η παραγωγή γίνεται σε 8 στρέμματα που είναι υπό κάλυψη και σε 15 υπαίθρια. Τους χειμερινούς μήνες, καλλιεργούν εσωτερικά τα χειμερινά κηπευτικά που αντέχουν στις καιρικές συνθήκες της περιοχής. Την περίοδο που καλλιεργούν μαρούλια εντός θερμοκηπίου, η εξωτερική θερμοκρασία κατεβαίνει έως τους -15 βαθμούς Κελσίου και η εσωτερική στους -10, στην οποία δεν αντέχουν.
«Για να τα ζεστάνουμε, έχουμε αερολέβητες με υγράεριο, αλλά με τις τιμές των καυσίμων είναι ασύμφορη η παραγωγή». Ο κ. Κάκος εξηγεί ότι οι συνθήκες είναι απαγορευτικές, άρα θερμαίνουν τις νυχτερινές ώρες σε σημείο να μην παγώσουν τα κηπευτικά και όχι για να αναπτυχθούν.
Η επιχείρηση έδωσε έμφαση στην ντομάτα και στο αγγούρι. Φύτευαν ντομάτα στις αρχές Φεβρουαρίου επιτυγχάνοντας, με αρωγό τη θερμότητα, την πρωιμότητα. Τα τελευταία χρόνια, φυτεύουν στις αρχές Μαρτίου, χάνουν σε πρωιμότητα και κερδίζουν σε εξοικονόμηση ενέργειας. «Δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί με τις ντομάτες της Κρήτης και της Πελοποννήσου, καίγοντας αέριο ή πετρέλαιο, γιατί το κοστολόγιο ξεφεύγει», εξηγεί.
Το όνειρο των εξαγωγών εγκαταλείφθηκε, γιατί προϋποθέτει μεγάλες εκτάσεις και συνεταιρισμό. Η έκταση της μονάδας οριακά καλύπτει την τοπική αγορά, γιατί τα τελευταία χρόνια εγκατέλειψαν πολλοί τα κηπευτικά, επομένως η προσφορά μειώθηκε.
Ενσωμάτωση ζεόλιθου
Στην οικογενειακή επιχείρηση επέλεξαν να ενσωματώνουν φυσικό ζεόλιθο στο έδαφος ανά 3-4 χρόνια. Ο κ. Κάκος περιγράφει ότι λόγω του ότι τα θερμοκήπια καλλιεργούνται εντατικά, το χώμα δεν μπορεί να ανανεώνεται συνέχεια, δεν δέχεται βροχή, γιατί είναι σκεπασμένο, αρδεύεται από υπόγεια ύδατα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί το νερό να ξεπλυθεί από τα άλατα. Η επιλογή του ζεόλιθου έγινε για ν’ ανανεωθεί και να αφρατέψει το χώμα.
Ο ζεόλιθος βοηθά το ριζικό σύστημα σε επίπεδο προστασίας και ανάπτυξης. Επιπλέον, ψεκάζουν με ζεόλιθο για να αποφύγουν ασθένειες, ειδικά στα αγγουράκια που είναι ευαίσθητα με μύκητες. Προσθέτει ότι τα τελευταία χρόνια επιλέγουν να ενισχύσουν το έδαφος και το ριζικό σύστημα με ζωντανούς οργανισμούς, με εδαφοβελτιωτικά, με τρόπο βιολογικό.
Οι απρόσιτες και απρόβλεπτες τιμές στην ενέργεια απαγορεύουν τον προγραμματισμό. «Θέλω να παραγγείλω ντομάτες, αλλά δεν γνωρίζω όταν έρθουν ποιο θα είναι το ενεργειακό περιβάλλον, η τιμή των καυσίμων, αλλά και ποια θα είναι η αγοραστική δύναμη του καταναλωτή για να προωθήσουμε το προϊόν». Επιλέγουν να κινούνται συντηρητικά, κάνοντας μικρά βήματα.
Η οικογένεια εργάζεται χωρίς ωράριο, οπότε οι εγκαταστάσεις είναι ανοιχτές για το κοινό, για σχολεία και τα πανεπιστημιακά τμήματα της Ορεστιάδας. Η πανδημία έβαλε φρένο στις επισκέψεις των φοιτητών που γίνονται πλέον κατά μικρές ομάδες.
