Μαλακό σιτάρι: Μέτριες οι αποδόσεις, «άπνοια» στις τιμές

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται ο θεριζοαλωνισμός των σιτηρών αυτή την περίοδο σε όλη τη χώρα. Στις νοτιότερες περιοχές, η διαδικασία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, κυρίως με ποικιλίες σκληρού σιταριού, εν αντιθέσει με τα ψυχρότερα μέρη, όπου κυριαρχεί το μαλακό σιτάρι. Ως πρώτο συμπέρασμα προκύπτει ότι οι αποδόσεις των καλλιεργειών κυμαίνονται σε μεσαία επίπεδα, λόγω των καιρικών συνθηκών που επικράτησαν καθ’ όλη την πορεία της παραγωγής.

Όπως είναι γνωστό, το μαλακό σιτάρι κατευθύνεται κυρίως προς την αρτοποιία, σε σύγκριση με το σκληρό, το οποίο, ανάλογα με την ποιότητα, αξιοποιείται από τη βιομηχανία των ζυμαρικών. Το ξηροθερμικό κλίμα της χώρας συμβάλλει σημαντικά στην ποιότητα των σιτηρών και υπερέχει έναντι των βόρειων χωρών, όπως επίσης της Ουκρανίας και της Ρωσίας, που αποτελούν και τους κύριους σιτοβολώνες παγκοσμίως.

Δυστυχώς, όμως, η ποιότητα των ελληνικών σιτηρών δεν μεταφράζεται αντίστοιχα και σε αξία, με αποτέλεσμα οι πιέσεις που δέχονται από τα εισαγόμενα να καθηλώνουν το εισόδημα των παραγωγών. Κοινή ομολογία όλων των εμπλεκομένων στην παραγωγική διαδικασία, και κυρίως των αγροτών, αποτελεί το γεγονός της έλλειψης διαφοροποίησης των ελληνικών σιτηρών έναντι των εισαγόμενων, με αποτέλεσμα και οι ίδιοι να μην έχουν πολλές δυνατότητες στο θέμα της διαπραγμάτευσης των τιμών.

Ενδεικτική είναι η περίπτωση του παραγωγού Γιώργου Χουρσίδη από την Πλαγιά Κιλκίς, σύμφωνα με τον οποίο η συλλογή του μαλακού σιταριού ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες, χωρίς όμως σημαντικά αποτελέσματα για το εισόδημα των παραγωγών. «Οι αποδόσεις των χωραφιών μας κυμαίνονται από 150 έως 400 κιλά το στρέμμα. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι το εισόδημά μας είναι σχεδόν οριακό και, μάλιστα, μέρος αυτού καλύπτεται από τις επιδοτήσεις». Ο ίδιος εξηγεί ότι οι καλλιεργούμενες εκτάσεις δείχνουν να είναι μειωμένες, λόγω των αποδόσεων, αλλά και των περιορισμένων τιμών που εισπράττουν.

Μέσα από ένα συγκεντρωτικό ρεπορτάζ από όλες τις περιοχές παραγωγής μαλακού σιταριού, η «ΥΧ» καταγράφει την πορεία του θεριζοαλωνισμού, μεταφέροντας αναλυτική εικόνα στους αναγνώστες της.

Ακαλλιέργητες εκτάσεις και μεγάλο κόστος παραγωγής στην Ελασσόνα

Για μειωμένες εκτάσεις μαλακού σιταριού τα τελευταία χρόνια στην περιοχή της Ελασσόνας κάνει λόγο ο Γιώργος Γκουτζέλας, παραγωγός από το Παλαιόκαστρο Λάρισας. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι λόγω του κόστους παραγωγής των σιτηρών, που στην περίπτωσή του κυμαίνεται στα 80 ευρώ το στρέμμα, «δεν συμφέρει τους παραγωγούς να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να παραμένουν στα αζήτητα».

Ως πρώτο συμπέρασμα προκύπτει ότι οι αποδόσεις των καλλιεργειών κυμαίνονται σε μεσαία επίπεδα, λόγω των καιρικών συνθηκών που επικράτησαν καθ’ όλη την πορεία της παραγωγής

Αναφερόμενος στην τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο, ο κ. Γκουτζέλας υποστηρίζει ότι πρόκειται για μία μέση χρονιά, με αποδόσεις που κυμαίνονται στα 350 κιλά το στρέμμα. «Εφαρμόζουμε μεθόδους εναλλαγής των καλλιεργειών, ώστε να αξιοποιήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε την οργανική ουσία στο έδαφος, προκειμένου να μειώσουμε το κόστος παραγωγής». Αναφερόμενος στο θέμα των τιμών, υποστήριξε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των παραγωγών «παραδίδει» την παραγωγή του με ανοιχτές τιμές, «όμως έχουν γίνει και εμπορικές πράξεις με τιμές που κυμαίνονται από 17 έως 18 λεπτά το κιλό, απευθείας από το χωράφι».

Πρώιμος ο αλωνισμός των σιτηρών στα Γρεβενά

Εστιάζοντας στην πρωίμιση της παραγωγής κατά 15 με 20 ημέρες, ο Χρήστος Καλαϊτζίδης, παραγωγός σιτηρών από το Ελεύθερο Γρεβενών, υποστηρίζει ότι η κατάσταση αυτή επηρέασε τις αποδόσεις. Ο ίδιος καλλιεργεί πολλές εκατοντάδες στρέμματα με μαλακό σιτάρι και δηλώνει ότι «μεσοσταθμικά, κινούμαστε στα 350 κιλά το στρέμμα, όταν σε μία καλή περίοδο μπορούμε να ξεπεράσουμε τα 450 ή ακόμη και τα 500 κιλά το στρέμμα». Υποστηρίζει, επίσης, ότι «η τελευταία χαλαζόπτωση δημιούργησε σημαντικά προβλήματα στις καλλιέργειες των σιτηρών, επιδρώντας τόσο στις αποδόσεις, όσο και στην ποιότητα».

Κλείνοντας, δηλώνει ότι εφαρμόζει και ο ίδιος συστήματα αμειψισποράς, κυρίως με ρεβίθια και φακές, ώστε να ενισχύσει με αυτόν τον τρόπο τη γονιμότητα των εδαφών, αλλά και να αξιοποιήσει καλύτερα τις παραγωγές του.

Καλύτερες οι αποδόσεις των παραγωγικών χωραφιών στην Καλαμπάκα

Στις ενισχύσεις των σιτηρών δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον οι παραγωγοί και λιγότερο στις καλλιέργειες, όπως δηλώνει στην «ΥΧ» ο Χρήστος Ντάλλας, παραγωγός και έμπορος σιτηρών από την Καλαμπάκα. «Οι χαμηλές τιμές του μαλακού σιταριού σε συνδυασμό με τις εισαγωγές από τρίτες χώρες δημιουργούν όλη αυτή την αρνητική εικόνα, με αποτέλεσμα οι σιτοπαραγωγοί να μην προσέχουν τις καλλιέργειές τους όσο πρέπει», δηλώνει.

Υποστηρίζει, επίσης, ότι ο αλωνισμός συνεχίζεται με στρεμματικές αποδόσεις που κυμαίνονται μεσοσταθμικά στα 400 κιλά το στρέμμα. «Για την παραγωγή του μαλακού σιταριού, σημαντικό ρόλο έρχεται να παίξει η ποιότητα του χωραφιού, όπως επίσης και η διαχείριση από τους παραγωγούς», καταλήγει.

Τα ποντίκια κατέστρεψαν μεγάλο ποσοστό της παραγωγής στον Δομοκό

Στις μειωμένες αποδόσεις λόγω της παρουσίας μεγάλου αριθμού ποντικιών, σε συνδυασμό με τις κλιματικές συνθήκες που επικράτησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, αναφέρεται ο Κώστας Νταντής, παραγωγός από τον Δομοκό. Ο ίδιος δηλώνει ότι οι αποδόσεις κυμάνθηκαν από 250 έως 400 κιλά το στρέμμα, ανάλογα με τη γονιμότητα των χωραφιών, αλλά και την περιοχή.

Υποστηρίζει, επίσης, ότι «οι τιμές των σιτηρών αυτή την περίοδο παραμένουν ανοιχτές και εμείς παραδίδουμε το προϊόν μας σε ιδιώτες, με την υπόσχεση ότι η εκκαθάριση της τιμής θα γίνει αργότερα, ανάλογα και με τις τιμές που θα επικρατήσουν στην αγορά. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, το θέμα του μαλακού σιταριού δεν το έχουμε δει από μια άλλη οπτική, γνωρίζοντας ότι το μεγαλύτερο ποσοστό που καταναλώνουμε προέρχεται από άλλες χώρες, όπου ποιοτικά είναι υποδεέστερο σε σύγκριση με το δικό μας».