Περίπου το 35% των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών και αμερικανικών εταιρειών κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων δεν έχει αποκαλύψει τους περιβαλλοντικούς του στόχους, κάτι που θα μπορούσε να μετατραπεί σε «ανταγωνιστικό μειονέκτημα», σε μια εποχή που οι έμποροι λιανικής και οι καταναλωτές απαιτούν διαφάνεια σχετικά με τη βιωσιμότητα. Αυτό ήταν το κύριο εύρημα της ING σε μελέτη, η οποία ανέλυσε τους κλιματικούς στόχους των 50 μεγαλύτερων τέτοιων εταιρειών σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική, ανακαλύπτοντας «σαφείς διαφορές στην ποιότητα και στο επίπεδο λεπτομέρειας των δεσμεύσεων».
Συνολικά, το 64% των εταιρειών έχει δημοσιεύσει συγκεκριμένους στόχους και περίπου το 25% στοχεύει σε μια κατάσταση καθαρών μηδενικών εκπομπών έως το 2050. Επιπλέον, οι γαλακτοκομικές εταιρείες εμφανίζονται πιο φιλόδοξες από τις επιχειρήσεις της βιομηχανίας κρέατος, όσον αφορά τους μέσους στόχους μείωσης των εκπομπών άνθρακα στα πεδία εφαρμογής 1 και 2.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι γαλακτοκομικές εταιρείες στοχεύουν σε μέσο όρο μείωσης 40% έναντι του στόχου της βιομηχανίας κρέατος για μείωση κατά 35%.
Τέλος, η ολλανδική πολυεθνική επεσήμανε ορισμένες από τις τεχνολογίες και τα μέτρα που είναι διαθέσιμα στους παρασκευαστές τροφίμων και το σχετικό τους κόστος, χωρίζοντάς τα σε τέσσερις ομάδες: Πολύ χαμηλού κόστους (κάτω από 50 ευρώ/τόνο), χαμηλού κόστους (50-100 ευρώ/τόνο), υψηλού κόστους (100-150 ευρώ/τόνο) και πολύ υψηλού κόστους (πάνω από 150 ευρώ/τόνο).
Παραδείγματα μέτρων πολύ χαμηλού κόστους περιλαμβάνουν τον φωτισμό LED, την ηλιακή ενέργεια, την αύξηση της στάθμης των υπόγειων υδάτων και την πρόληψη της αποψίλωσης των δασών. Μέτρα χαμηλού κόστους περιλαμβάνουν βελτιώσεις ενεργειακής απόδοσης στην παραγωγή και δέσμευση άνθρακα.
Επιλογές υψηλού κόστους είναι η αιολική ενέργεια και τα ηλιακά συστήματα θέρμανσης νερού, ενώ τα μέτρα πολύ υψηλού κόστους περιλαμβάνουν την παραγωγή βιοαερίου και τη μετάβαση από τους καυστήρες ορυκτών καυσίμων στις αντλίες θερμότητας.
