Το συμπέρασμα ότι απαιτείται πολλαπλάσια χρηματοδότηση σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις για το κλίμα αναδεικνύεται από την πρόσφατη μελέτη των Climate Policy Initiative (CPI), Climateshot Investor Coalition (CLIC) και UK Aid Direct, σε συνεργασία με το AgFunder. Το CLIC αποτελεί μια κοινοπραξία ηγετικών επενδυτικών παραγόντων στον πρωτογενή τομέα, με έμφαση στην αξιοποίηση της έρευνας, της τεχνολογίας και της καινοτομία στην αγροδιατροφική αλυσίδα και το CPI εντάσσεται σε αυτό.
Σύμφωνα με την έκθεση, η χρηματοδότηση για το κλίμα για τα συστήματα αγροδιατροφής πρέπει να αυξηθεί τουλάχιστον στο επταπλάσιο από τα σημερινά επίπεδα, προκειμένου να επιτευχθούν δράσεις μετριασμού και ανάσχεσης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής του κλίματος και μάλιστα με συντηρητικές εκτιμήσεις. Αυτό μεταφράζεται σε ανάγκη να επενδυθούν πολλά περισσότερα δισεκατομμύρια δολάρια σε σύγκριση με την υφιστάμενη κατάσταση.
Ωστόσο, τα τελευταία στοιχεία δείχνουν επιδόσεις, πολύ χαμηλότερες από τις ανωτέρω: Η χρηματοδότηση σε επίπεδο έργων για τη γεωργία διαμορφώθηκε σε 11,9 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως το 2019 και το 2020 και σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως σε χρηματοδότηση Επενδυτικών Κεφαλαίων (VC), σύμφωνα με στοιχεία του AgFunder. Τα εν λόγω αριθμητικά στοιχεία βρίσκονται «πολύ πιο κάτω από τις εκτιμώμενες ανάγκες των 30 δισ. έως 218 δισ. δολαρίων που απαιτούνται ετησίως», σημειώνεται στην έκθεση.
Πώς θα αυξηθεί η χρηματοδότηση για το κλίμα
Επικαλούμενοι τον απαιτούμενο επταπλασιασμό της χρηματοδότησης για το κλίμα, οι συγγραφείς της έκθεσης σημειώνουν ότι «η γενική χρηματοδότηση που διοχετεύεται σε τομείς που σχετίζονται με τα γεωργικά προϊόντα υποδηλώνει ότι υπάρχει αρκετή ρευστότητα παγκοσμίως για να χρηματοδοτηθεί αυτή η μετάβαση προς τη δράση για το κλίμα».
«Η επαναχρησιμοποίηση χρημάτων που διατίθενται επί του παρόντος σε επιβλαβείς πρακτικές, θα ήταν ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός προς την επίτευξη των επιπέδων χρηματοδότησης για το κλίμα που απαιτούνται για ουσιαστική αλλαγή», αναφέρουν μεταξύ άλλων.
Το CPI και το CLIC καθορίζουν τέσσερις κατευθυντήριες αρχές που θα βοηθήσουν τη διαδικασία και απευθύνονται σε φορείς χάραξης πολιτικής, ρυθμιστικές αρχές, εταιρείες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Αυτές είναι:
✱ Προώθηση ολοκληρωμένων στόχων βιωσιμότητας, όπου τα ενδιαφερόμενα μέρη «υφαίνουν» στόχους βιωσιμότητας σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων τους. Οι αγροδιατροφικές επιχειρήσεις που επενδύουν σε αναγεννητική γεωργία που υποστηρίζεται από επιστημονική γνώση και δραστηριότητα είναι ένα παράδειγμα αυτής της εν λόγω κατευθυντήριας αρχής.
✱ «Ενίσχυση ενάρετων κύκλων», όπου θα ενσωματώνονται διάφορες δράσεις και παρεμβάσεις από ενδιαφερόμενους φορείς στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να θέτουν τα αγροδιατροφικά προϊόντα ως κορυφαία προτεραιότητα στην παγκόσμια ατζέντα για το κλίμα. Οι επενδυτές θα μπορούσαν να δώσουν κίνητρα για περισσότερες επενδύσεις για το κλίμα μεταξύ των επιχειρήσεων αγροδιατροφής.
✱ Η προσπάθεια για αποτελεσματικότητα θα μπορούσε επίσης να θεωρηθεί ότι θα συντελέσει στην αξιοποίηση των διαθέσεων κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση κλιματικών δράσεων στο έπακρο.
✱ «Σκέψου σε παγκόσμια κλίμακα, δράσε τοπικά», είναι συχνά ένα σύνθημα που εμφανίζεται στις τοπικές αγορές προϊόντων, αλλά θα πρέπει επίσης να είναι ένα σχέδιο για το πώς δημιουργούνται τα συστήματα αγροδιατροφής. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους καταναλωτές να στραφούν σε φιλοπεριβαλλοντικά «διατροφικά πρότυπα χαμηλών εκπομπών άνθρακα», όπως τα ονομάζουν οι συγγραφείς, ενώ οι εταιρείες θα μπορούσαν να επενδύσουν από κοινού σε εργαλεία που μπορούν να συμβάλουν στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Στο επίκεντρο αυτής της αρχής βρίσκεται ο συνδυασμός παγκόσμιας και κοινοτικής γνώσης και παραδόσεων.
