Μέσω Στουτγκάρδης και Νέας Ζηλανδίας μπαίνουν το σπαράγγι και το ακτινίδιο στις αγορές

Νωρίτερα αναμένεται να ολοκληρωθεί η συγκομιδή του σπαραγγιού στην Καβάλα, δηλαδή γύρω στο τέλος του Απρίλη, σύμφωνα με τον πρόεδρο στην ΕΑΣ Καβάλας, Κώστα Λεπίδα. «Πρόκειται για μια δύσκολη και ακριβή παραγωγή. Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως όταν βγαίνουν στην αγορά τα γερμανικά σπαράγγια, οι τιμές στα δικά μας πέφτουν και οι παραγωγοί σταματούν, γιατί δεν έχουν κέρδος». Η χρονική απόσταση μεταξύ του ελληνικού και του γερμανικού σπαραγγιού κυμαίνεται μεταξύ 20 και 30 ημερών.

Στην περιοχή τους καλλιεργούνται περίπου 7.000- 8.000 στρέμματα που προωθούνται ανά ομάδα, σε ποσότητες 200-400 τόνων, γεγονός που εξασθενεί τη διαπραγματευτική του αξία. Εάν δεν αλλάξει αυτό, εκτιμά ότι το σπαράγγι θα φύγει σταδιακά από την αγορά, όπως συμβαίνει με το φασόλι και τον καπνό. Όπως εξηγεί, τα τελευταία δέκα χρόνια επεδίωξαν, χωρίς αποτέλεσμα, να δημιουργήσουν μία κοινοπραξία για τη συνολική παραγωγή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, με σκοπό την καλύτερη οργάνωση της εμπορίας του προϊόντος, ώστε να προωθείται δυνατά στην Ευρώπη και να κερδίζει καλή τιμή. «Στέλνουμε τα προϊόντα, μας στέλνουν τα χρήματα που εκείνοι νομίζουν ότι πρέπει να πάρουμε, αλλά όταν βγαίνει το γερμανικό σπαράγγι το προτιμούν». Ο κ. Λεπίδας αντιλαμβάνεται ότι οι Γερμανοί επιχειρούν να βγάλουν την Ελλάδα από την αγορά της Γερμανίας, γιατί οι μεμονωμένες διαπραγματεύσεις από μικρές ελληνικές ομάδες πιέζουν τις τιμές προς τα κάτω.

Σημειώνει πως αν η τιμή στο ράφι πέσει κάτω από 4 ευρώ το κιλό, δεν συμφέρει στον παραγωγό να καλλιεργήσει. Στην ΕΑΣ, η τιμή παραγωγού ξεκίνησε φέτος από 3-3,5 ευρώ το κιλό και τώρα πέφτει. «Αν πέσει κάτω από 1,5 ευρώ το κιλό κατά μέσο όρο, δεν συμφέρει». Μέχρι τώρα συγκομίστηκαν 400 κιλά ανά στρέμμα και ενώ οι δυνατότητες της παραγωγής είναι τα 800 κιλά, δεν θα τα πλησιάσουν.

Η Ένωση δεν ακολουθεί τη συνηθισμένη οδό εξαγωγών προς το Μόναχο, από όπου διακινείται στην υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά στη Στουτγκάρδη από όπου προωθείται σε Γαλλία και Ιταλία.

«Αγκάθι» η έλλειψη οργάνωσης για το ακτινίδιο

Το ακτινίδιο πρωταγωνιστεί σε Ανατολική Μακεδονία και Ξάνθη και τώρα ξεκινάει η ανθοφορία του, ενώ στο τέλος του μήνα ολοκληρώνεται η διακίνησή του. Ο κ. Λεπίδας χαρακτηρίζει την προηγούμενη σεζόν κακή από άποψη ποιότητας και οργάνωσης. Παρότι λανσάρεται ως εθνικό προϊόν που θα αντικαταστήσει σταδιακά το ιταλικό, η έλλειψη οργάνωσης δεν επιτρέπει να επωφεληθεί η χώρα από τις φυτεύσεις. «Σε 2-3 χρόνια θα έχουμε μέχρι 450.000 τόνους ακτινίδιο, αλλά χωρίς οργάνωση θα καταστραφούμε. Η Νέα Ζηλανδία παίρνει και εμπορεύεται ακτινίδια από την Καβάλα, με φίρμα Zespri», αναφέρει.

Το καλούμενο «εθνικό προϊόν» που ευδοκιμεί στην Ελλάδα απαιτεί οργάνωση, συγκέντρωση και αποθήκευση και να προωθείται στην αγορά από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάιο. Οι εξαγωγές του φτάνουν στη Νότια Αφρική, στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο. «Είναι αδιανόητο να πουλάει ο παραγωγός μόνος του την παραγωγή του», τονίζει. Η χρονιά καλλιεργητικά ξεκινάει καλά και ο δρόμος είναι μακρύς μέχρι τη συγκομιδή.

Κλείνοντας, σημειώνει ότι η Καβάλα και η Χρυσούπολη σε δύο χρόνια θα αριθμούν παραγωγή 100.000 τόνων.