Μετ’ εμποδίων η επιστροφή της βουβαλοτροφίας

Καταγράφεται ενδιαφέρον από παραγωγούς, αλλά όχι από την πολιτεία

Μετ’ εμποδίων η επιστροφή της βουβαλοτροφίας

Μπαίνουν νέοι στην παραγωγή βούβαλου; Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, σε μια εποχή που όλα θυμίζουν κινούμενη άμμο, η εκτροφή αυτή έχει μέλλον και αργά, αλλά σταθερά μπαίνουν πιο νέοι άνθρωποι. Αρκεί να έχουν γερά νεύρα, οικονομική άνεση για να τη στηρίξουν στην αρχή και ν’ αντέξουν τους κραδασμούς. Το «πακέτο ζωοτροφές» είναι ένα «αγκάθι» και στη γειτονική Βουλγαρία είναι ανεπτυγμένη η εκτροφή. Αν κάποιος, όμως, σκέφτεται την επιδότηση που δίνεται για το ελληνικό βουβάλι, ας κρατά μικρό καλάθι, αφού μέχρι να την πάρει τα βουβάλια, που γεννήθηκαν, θα έχουν αποκτήσει αρκετούς απογόνους!

Κατά τη δεκαετία του ’70, η χώρα μας είχε περίπου 70.000 βουβάλια, τα οποία, σύμφωνα με τον καθηγητή Ανδρέα Ιωσήφ Γεωργούδη, τη δεκαετία του ’90 έφτασαν τα 600. Μάλιστα, το 1984 έφτασαν τα 384! Με την ένταξη του νεροβούβαλου στο πρόγραμμα αυτόχθονων φυλών «με την απογραφή του 2015 υπάρχουν καταγεγραμμένα 3.850 ζώα και η τάση είναι αυξητική», εξήγησε ο Δημήτρης Πατούσης, που εργάστηκε ως τεχνολόγος γεωπόνος στον «Κτηνοτροφικό Συνεταιρισμό Βουβαλοτρόφων Ελλάδας», με πρόεδρο τον Τρύφωνα Γιαντσίδη. Οι παραγωγοί πριν από έντεκα χρόνια ήταν 20 και σήμερα είναι περίπου 30.

Το βουβαλίσιο γάλα και κρέας σταδιακά μπήκε σε επιλεγμένα καταστήματα, ενώ διατίθενται και σε κεντρικά μαγαζιά της Αθήνας. Όλοι μιλούν με καλά λόγια για την περίφημη κρέμα και τις μπριζόλες του βούβαλου. Θα έπρεπε, όμως, να γίνει μια ευρύτερη καμπάνια, ώστε να τον γνωρίσει καλύτερα το καταναλωτικό κοινό.

Στα συγκριτικά του πλεονεκτήματα είναι πως το βουβαλίσιο γάλα μπορεί να καταναλωθεί από άλλες κατηγορίες του πληθυσμού, που έχουν δυσανεξία στη λακτόζη, αλλεργίες, ενώ έχει καλά λιπαρά κ.ά. Το ενθαρρυντικό στοιχείο είναι πως πλέον στην παραγωγή μπαίνουν και νέοι αγρότες, κυρίως μεταξύ 30 και 40. Άλλοι γιατί ξεκίνησαν το πρόγραμμα οι γονείς τους και θέλουν ν’ ασχοληθούν και άλλοι γιατί έχουν φέρει κοπάδια από Βουλγαρία, που οι βουβάλες είναι πιο γαλακτοπαραγωγικές και στοιχίζουν λιγότερο.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί

Σύμφωνα με όσα καταγράψαμε, μιλώντας με παραγωγούς και ειδικούς, οι δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι εμπλεκόμενοι έχουν να κάνουν με τα εξής:

Γραφειοκρατία

Χρειάζεται άδεια όχι μόνο για στάβλους, αλλά και για τη χρήση των υγρότοπων από τις αρμόδιες Αρχές. Ο παραγωγός οφείλει να δηλώσει συγκεκριμένο αριθμό ζώων, ώστε να μην επιβαρύνεται περαιτέρω ο υγρότοπος. Ο κύριος όγκος βούβαλων συγκεντρώνεται σήμερα στα παραλίμνια χωριά της Κερκίνης Σερρών (γάλα και κρέας) και λιγοστά ζώα εκτρέφονται στο Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης (κρέας), ενώ υπάρχουν και μεμονωμένοι παραγωγοί σε άλλες περιοχές, όπως για παράδειγμα στη Λαμία.

Επιδοτήσεις 

Πενία για το ελληνικό κράτος. Αν και οι παραγωγοί βούβαλου είναι ενταγμένοι στο πρόγραμμα αυτόχθονων φυλών, πληρώθηκαν φέτος, όπως λένε οι ίδιοι, για το 2013. Επιδοτείται μόνο ο θηλυκός ελληνικός βούβαλος, μετά το 2ο έτος της ηλικίας του (περίπου 315 ευρώ).

Κόστος αγοράς

Ο ελληνικός βούβαλος πωλείται σε ηλικία έξι μηνών κοντά στα 500 ευρώ. Για κοπάδι χρειάζονται 15 θηλυκά κι ένα αρσενικό. Ο βουλγαρικός πωλείται κοντά στα 200-300 ευρώ, δεν επιδοτείται, παρότι είναι πιο γαλακτοπαραγωγικός, αλλά δεν προσαρμόζεται εύκολα.

Κόστος εκτροφής

Ο ελληνικός βούβαλος σταβλίζεται τουλάχιστον πέντε μήνες και αν η εκτροφή του είναι για παραγωγή γάλακτος, τρώει σαφώς πολύ περισσότερο. Οι απόψεις σχετικά με το αν τρώει περισσότερο από μια αγελάδα ή όχι διίστανται.

Γενετική βελτίωση

Ο ελληνικός βούβαλος έχει υποστεί αλλεπάλληλες αιμομιξίες, είναι πιο μεγαλόσωμος και έχει μικρότερα κέρατα από τον βουλγαρικό. Ως εκτροφή εγκαταλείφθηκε για δεκαετίες. Αν και υπάρχει τεχνογνωσία, δεν έχει εξελιχθεί ιδιαίτερα. Μόλις τα τελευταία χρόνια έγιναν ερευνητικές προσπάθειες από το ΑΠΘ και το Τμήμα Ζωοτεχνίας του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.

Τουρισμός/Αγροτουρισμός:

Οι βούβαλοι παρουσιάζουν και τουριστικό ενδιαφέρον και συχνά ξεναγούνται στις μονάδες παιδιά, ηλικιωμένοι από τα ΚΑΠΗ και μεμονωμένοι ταξιδιώτες.

Μετ’ εμποδίων η επιστροφή της βουβαλοτροφίαςΧ. Ανδρεάδης: «Δεν θ’ αφεθώ στις επιδοτήσεις»

Ο Χρήστος Ανδρεάδης είναι γιος του Ανδρέα Ανδρεάδη, αντιπροέδρου του συνεταιρισμού βουβαλοτρόφων. Θρακιώτες πρόσφυγες στην καταγωγή, έχουν τη μονάδα τους στη Λιβαδιά Σερρών. Ο Χρήστος έχει 60 ζώα, τα οποία του παραχώρησε ο πατέρας του, ο οποίος έμεινε με άλλα 200 ζώα, με στόχο κυρίως τη γαλακτοπαραγωγή και δευτερευόντως την κρεοπαραγωγή. «Δεν το μετάνιωσα ούτε θ’ αφεθώ μόνο στις επιδοτήσεις, αλλά το κράτος μας χρωστά χρήματα του 2013. Πιστεύω στην εκτροφή, αλλά υπάρχει πρόβλημα, γιατί ο βούβαλος είναι ένα ζώο που καταναλώνει πολλή τροφή και θέλει πολύ χρόνο για να δώσει παραγωγή».

Γ. Μπανιώτης: «Δεν έχουμε έσοδα από πουθενά»Μετ’ εμποδίων η επιστροφή της βουβαλοτροφίας

Με 80 ζώα ξεκίνησε πριν από ενάμιση χρόνο την εκτροφή στο πρόγραμμα αυτόχθονων φυλών η μητέρα του Γιάννη Μπανιώτη. Ο ίδιος είναι ταξιτζής, αλλά τώρα ασχολείται συστηματικά και εκείνος, ενώ ενδιαφέρον για τον βούβαλο δείχνει και ο αδελφός του, Θανάσης. Ήξεραν από εκτροφή αγελάδων, αλλά, παρά το γεγονός ότι παράγουν οι ίδιοι ζωοτροφές, υπάρχει σημαντικό κόστος και για εγκαταστάσεις και για συντήρηση. «Δεν έχουμε από πουθενά έσοδα, έχουμε 80 μικρά και μεγάλα και δουλεύουμε, προκειμένου να στηρίξουμε την εκτροφή, αλλά δεν το μετανιώνουμε».