Η μεταποίηση αυξάνει την αξία του εβρίτικου χρυσοκίτρινου σουσαμιού, αλλά το μη μεταποιημένο προϊόν δεν πετυχαίνει τιμή αντάξια της ποιότητας και του κόπου του παραγωγού. Ο γεωπόνος και δημιουργός της οικοτεχνίας ΣΑΜΥΘΟΣ, Θανάσης Πολυζωίδης, καλλιεργεί δέκα χρόνια σουσάμι και αυξάνει σταδιακά τις εκτάσεις.
Ξεκίνησε από τα 25 και έφτασε στα 300 στρέμματα, κυρίως λόγω της ανόδου της ζήτησης στο βιολογικό ταχίνι. Το 80% του παραγόμενου προϊόντος κατευθύνεται στη μεταποίηση και το υπόλοιπο πωλείται αποκλειστικά συσκευασμένο (Ορεινό Βιολογικό Σουσάμι Ποικιλίας Έβρου φυσικής ξήρανσης), σε καταστήματα delicatessen. Το Βραβείο Διατήρησης της Βιοποικιλότητας που απέσπασε, συντελεί στην αύξηση των πωλήσεων.
«Αυξάνουμε την παραγωγική μας βάση για να ικανοποιούμε τη ζήτηση. Οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν το 50% των πωλήσεων» λέει, προσθέτοντας πως η εσωτερική αγορά παρουσίασε σημαντική αύξηση μέσω του e-shop. «Υπολογίζαμε ότι το ταχίνι θα φτάσει μέχρι την καινούργια παραγωγή, αλλά δυστυχώς δεν επαρκεί για να ανταποκριθούμε στους πελάτες μας».
Το sold out στη σελίδα ΣΑΜΥΘΟΣ το μαρτυρά. «Φροντίσαμε να τονίσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ποικιλίας και να δώσουμε προστιθέμενη αξία, δημιουργώντας καινοτόμα προϊόντα, όπως το ωμό άθερμο (πατενταρισμένο προϊόν σε Ελλάδα και ΕΕ). Είναι το μοναδικό ταχίνι χωρίς καμία θερμική επιβάρυνση σε όλη τη διάρκεια της τροφικής αλυσίδας. Τα ένζυμα του σπόρου είναι ολοζώντανα. Επίσης, δεν χρησιμοποιούμε μύλο γιατί δεν επιτρέπει να ελέγξουμε τις θερμοκρασίες», τονίζει.
Η ΣΑΜΥΘΟΣ ανταποκρίνεται στο μότο προσφοράς της καλύτερης τροφής για ανθρώπους που νοιάζονται για την υγεία και το περιβάλλον, καθώς πρόκειται για βιολογική καλλιέργεια, και ο κ. Πολυζωίδης προσθέτει ότι σχεδιάζουν έναν νέο κωδικό, ταχίνι με μαύρο σκόρδο και βιολογικό μέλι. «Ένα μείγμα πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον σεφ Γρηγόρη Χέλμη και προτείνεται ως dressing σε σαλάτες, ψητά και ψάρια». Ταυτόχρονα, επιχειρούν άνοιγμα σε άλλες αραβικές χώρες, εκτός από το Ντουμπάι. Επίσης, προσπαθούν να δημιουργήσουν μηχανισμούς μείωσης του κόστους παραγωγής, ώστε να απευθύνονται και στον μέσο καταναλωτή.
Εργατικά χέρια
Τον προβληματισμό του για την έλλειψη εργατικών χεριών καταθέτει ο Δημήτρης Βουλουτάκης, ο οποίος έσπειρε μόνο 15 στρέμματα για να μπορέσει να τα διαχειριστεί, καθώς η καλλιέργεια χαρακτηρίζεται από χειρωνακτική εργασία. Ο ίδιος επί δέκα χρόνια επιλέγει την παραδοσιακή καλλιέργεια χειροσυλλογής. «Ήδη δυσκολεύομαι να το καθαρίσω μια φορά» αναφέρει χαρακτηριστικά. Ο ίδιος στηρίζει το σουσάμι, έφτασε στα 70 στρέμματα και μάλιστα σε αναζήτηση καλύτερων καλλιεργητικών πρακτικών πειραματίστηκε στις αποστάσεις καρίκι – καρίκι αλλά και στην ποσότητα σπόρου ντόπιας ποικιλίας. «Φέτος, έριξα 380- 400 γρ. σπόρου/στρέμμα», λέει.
Εστιάζοντας στην τιμή παραγωγού, αναφέρει πως οι τιμές που πληρώνουν οι μεταποιητές είναι χαμηλές για καθαρό 100% σουσάμι, διπλοκοσκινισμένο, χωρίς χώματα. Το παραδοσιακό εβρίτικο σουσάμι έχει αντίπαλό του το φθηνό αφρικανικό. Ένα μέρος της παραγωγής το μεταποιεί στον Γιαχανά και παράγει ταχίνι, ενώ κατά καιρούς έχει στείλει στην Αίγινα και στη Σαντορίνη. Τονίζει ότι δεν συμφέρει να πουλήσει κάτω από 4 ευρώ το κιλό. «Η τιμή εξαρτάται και από τις αποδόσεις. Αν αποδώσει 80 κιλά/στρέμμα, τα 4 ευρώ είναι καλή τιμή, αλλά αν αποδώσει 35;», αναρωτιέται.
