Τις πολιτικές για τη σύνδεση της αγροδιατροφής, του τουρισμού, του πολιτισμού και της καινοτομίας στην Περιφέρεια Πελοποννήσου προσδιορίζει η νέα μελέτη του καθηγητή και προέδρου του τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων, στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Γιώργου Ζακυνθινού. Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε και υποστηρίχθηκε από το Κέντρο Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας.
«Αν το φαγητό σήμερα θεωρείται αντικείμενο διαπολιτισμικής ανταλλαγής που συμβάλλει στην οικοδόμηση κοινωνικών ταυτοτήτων σε επίπεδο περιφέρειας, τότε θα μπορούσε επίσης να θεωρηθεί ως ένας σημαντικός πόρος για αναπτυξιακές στρατηγικές, καθώς συνδέεται έντονα με τον τουριστικό τομέα, μέσα από τη γαστρονομική κληρονομιά.
Πράγματι, η γαστρονομική κληρονομιά μπορεί να γίνει πόρος και συστατικό επαγγελματικών ευκαιριών, καθώς και να αποτελέσει πηγή περιφερειακής τουριστικής ανάπτυξης», εξηγεί στην «ΥΧ» ο κ. Ζακυνθινός και προσθέτει: «Είναι μια μελέτη αποτύπωσης προτάσεων καλών πρακτικών και πολιτικών, προκειμένου να οδηγηθεί η Περιφέρεια Πελοποννήσου, αλλά και άλλες περιφέρειες σε αναπτυξιακή διαδικασία και σε άμεση συνεργασία των εμπλεκόμενων φορέων, όπως της έρευνας και των πανεπιστημίων με τους παραγωγικούς φορείς και με την πραγματική οικονομία της Πελοποννήσου».
Προτάσεις
Η μελέτη αναφέρεται σε πρακτικές, οι οποίες θα οργανώσουν θεσμικά τον τρόπο παραγωγής προϊόντων με ταυτότητα και θα αναπτύξουν καινοτόμες δραστηριότητες σημαντικές για την περαιτέρω ανάπτυξη και βελτίωση του τομέα της αγροδιατροφής. Παράλληλα, παρέχεται ένας συνοπτικός κατάλογος με αρχές, οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν σημείο εκκίνησης για μια περιεκτική στρατηγική περιφερειακής ανάπτυξης, βασισμένη στην προσέγγιση του «ολοκληρωμένου συμπλέγματος» που προτείνεται. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η ανάδειξη της παραγωγικής ταυτότητας της Περιφέρειας Πελοποννήσου, η μελλοντική σύσταση φορέα για την πιστοποίηση των προϊόντων, η πιστοποίηση της κουζίνας Πελοποννήσου, αλλά και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και προϊόντων με την παραγωγή προϊόντων ποιότητας με υψηλότερη ζήτηση (ΠΟΠ, ΠΓΕ, βιολογικά) που διαθέτει η Πελοπόννησος.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο καθηγητής, «η υλοποίηση των παραπάνω στόχων αποτελεί ένα φιλόδοξο, αλλά ταυτόχρονα πολύ δύσκολο εγχείρημα, η πραγματοποίηση των οποίων όμως θα προσφέρει οικονομική και όχι μόνο αναζωογόνηση σε πολλούς επαγγελματικούς κλάδους της περιοχής της περιφέρειας.
Ένα δίκτυο δομών, όπως οι αγροδιατροφικές συμπράξεις, τα πολυλειτουργικά αγροκτήματα, οι αγροδιατροφικοί κόμβοι (Agri food Hubs), τα δημοπρατήρια αγροτικών προϊόντων, οι ομάδες παραγωγών και οι νέες καλλιεργητικές πρακτικές θα οργανώσουν θεσμικά τον τρόπο παραγωγής προϊόντων με ταυτότητα και θα αναπτύξουν καινοτόμες δραστηριότητες, σημαντικές για την περαιτέρω ανάπτυξη και βελτίωση του τομέα της αγροδιατροφής».
