Το ντηλ Νίκαιας – Κεπενού έδωσε νέα πνοή στο ράλι του σκληρού

Κλεισίματα στα 52 λεπτά/κιλό για σιτάρια που είχαν μείνει ανοιχτά

Aμεσες και αλυσιδωτές επιπτώσεις στην ελληνική αγορά του σκληρού σιταριού είχε το ντηλ που έκλεισε ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Νίκαιας «Ο Προμηθέας» για την πώληση σκληρού σιταριού έναντι 536 ευρώ/τόνο, που μεταφράζεται σε τιμή παραγωγού 52 λεπτών/κιλό.

Η συναλλαγή αφορά ποσότητα περίπου 600 τόνων από τα «ελεύθερα» (δηλαδή τα μη συμβολαιακά) σιτάρια του συνεταιρισμού και αγοραστής ήταν οι Μύλοι Κεπενού. Η απόφαση, μάλιστα, του τελευταίου να συμμετάσχει στον διαγωνισμό που έτρεξε ο θεσσαλικός συνεταιρισμός και, ακόμα περισσότερο, να πλειοδοτήσει με αυτή την τιμή-ρεκόρ προκάλεσε έκπληξη, ακόμα και σε έμπειρους παρατηρητές της αγοράς.

Κι αυτό γιατί η πατραϊκή βιομηχανία μέχρι πρόσφατα κάλυπτε τις ανάγκες της κατά κανόνα με σκληρά σιτάρια καναδικής και γαλλικής προέλευσης. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται τώρα και η στάση της Μέλισσα – Κίκιζας στη νέα πρόσκληση που θα βγάλει ο ΑΣ Νίκαιας στις 15 Σεπτεμβρίου για τα συμβολαιακά επί των οποίων οι δύο πλευρές συνεργάζονται εδώ και χρόνια.

Ανεξάρτητα από τους λόγους, πάντως, πίσω από την απόφαση των Μύλων Κεπενού, η ουσία είναι ότι η συγκεκριμένη πράξη ήρθε σε μια στιγμή που η αγορά έδειχνε τάσεις σταθεροποίησης στα υψηλά των προηγούμενων εβδομάδων και τα οποία κινούνταν μεταξύ 43 και 45 λεπτών/κιλό. Όπως σημειώνουν στην «ΥΧ» παράγοντες του κλάδου, «πλέον όποια σιτάρια παραμένουν απούλητα ή βρίσκονται ανοιχτά στις αποθήκες των εμπόρων, αυτόματα αποτιμώνται στα 52 λεπτά».

Στους 250.000 τόνους οι εξαγωγές

Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους παραγωγούς να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία και να κλείσουν σε αυτά τα επίπεδα την τιμή για το προϊόν τους (κάτι που αρκετοί έχουν ήδη σπεύσει να κάνουν), ταυτόχρονα βέβαια δημιουργεί πονοκέφαλο στους εμπλεκόμενους εμπόρους (καθώς θα πρέπει να πουλήσουν τουλάχιστον 535 ευρώ/τόνο FOB για να μην έχουν «χασούρα»), δεδομένου ότι το τελευταίο διάστημα έχει ατονήσει κάπως και ο ρυθμός των πωλήσεων, τόσο προς την πλευρά των μύλων, που κάλυψαν ένα σημαντικό μέρος των αναγκών τους όσο και προς το εξωτερικό.

Ειδικότερα, την περασμένη εβδομάδα φορτώθηκε ένα καράβι για εξαγωγή στα 500 ευρώ/τόνο FOB, ωστόσο την αμέσως προηγούμενη εβδομάδα είχαν γίνει αρκετές δουλειές στην περιοχή των 470 ευρώ/τόνο FOB. Από τις αρχές Ιουνίου υπολογίζεται ότι έχουν εξαχθεί περίπου 250.000 τόνοι ελληνικού σκληρού σιταριού, με τη μεγάλη πλειονότητα, ήτοι 170.000 τόνοι, να έχουν ως προορισμό την Ιταλία και 50.000 τόνοι την Τουρκία.

Αμετάβλητη η Φότζια

Το πώς θα κινηθεί η αγορά από εδώ και πέρα είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Στη νέα λίστα της Φότζια (9 Σεπτεμβρίου), οι τιμές παρέμειναν αμετάβλητες στα επίπεδα της προηγούμενης εβδομάδας, τα οποία συνιστούσαν ιστορικό υψηλό για την εν λόγω ιταλική αγορά. Έτσι, η πρώτη ποιοτική κατηγορία (ειδικό βάρος 79 kg/hl, υαλώδη 80%, πρωτεΐνη 12%) τοποθετείται από 480 έως 485 ευρώ/τόνο (επί αυτοκινήτου στην αποθήκη του παραγωγού), η δεύτερη (ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 65%, πρωτεΐνη 11,5%) από 475 έως 480 ευρώ/τόνο και η τρίτη (ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50%, πρωτεΐνη 11%) από 470 έως 475 ευρώ/τόνο.

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν είχε ολοκληρωθεί η συνεδρίαση στην Μπολόνια, ωστόσο οι πληροφορίες ήθελαν και σε αυτή την ιταλική αγορά οι τιμές να παραμένουν σταθερές, με την υψηλότερη να διαμορφώνεται στα 491 ευρώ/τόνο.

Μείον 2,6 εκατ. τόνους ο Καναδάς

Τα παραπάνω θα μπορούσε να πει κανείς ότι υποδηλώνουν ένα διάλειμμα στο ράλι των τελευταίων εβδομάδων. Όπως, όμως, κατέδειξε και η κίνηση Κεπενού, η φετινή χρονιά είναι γεμάτη εκπλήξεις και δεν μπορεί να αποκλειστεί μια νέα άνοδος, έστω και μικρότερης κλίμακας, το αμέσως επόμενο διάστημα. Άλλωστε, η βασική αιτία που πυροδότησε, έστω και με μια δόση υπερβολής, την πορεία αυτή, δηλαδή η μεγάλη μείωση της σοδειάς του Καναδά, κατά πρώτο λόγο, και των ΗΠΑ, κατά δεύτερο, λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας που χτύπησε τις δύο χώρες, εξακολουθεί να υφίσταται, αφαιρώντας από τη φετινή παγκόσμια παραγωγή σχεδόν 3,9 εκατ. τόνους.

Πιο αναλυτικά, οι τελευταίες εκτιμήσεις των στατιστικών αρχών του Καναδάς τοποθετούν την φετινή παραγωγή του στους 4 εκατ. τόνους, δηλαδή παραπάνω από τους 3,5 εκατ. τόνους που είχαν ακουστεί τους προηγούμενους μήνες αλλά 2,6 εκατ. τόνους κάτω σε σύγκριση με πέρυσι (6,6 εκατ. τόνοι) και τουλάχιστον 1,5 εκατ. τόνους λιγότερους από τη συνήθη παραγωγή που μεσοσταθμικά κινείται από 5,5 έως 6 εκατ. τόνους.

Η βορειοαμερικανική χώρα είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας σκληρού σιταριού παγκοσμίως, αφού οι δικές της ανάγκες περιορίζονται σε 500.000 τόνους και όλες οι υπόλοιπες ποσότητες εξάγονται.

Εκ των βασικών αγοραστών καναδικού σιταριού είναι η Ιταλία, η οποία εισάγει κατά μέσο όρο περί τους 2,2 εκατ. τόνους ετησίως και το 2020 σχεδόν το 68% των εισαγωγών της ήταν από την εν λόγω χώρα. Σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ, οι τελευταίες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για μια νέα σοδειά της τάξης των 0,95 εκατ. τόνων που αντιστοιχούν στη μισή παραγωγή του 2020 (1,9 εκατ. τόνοι).

Tιμή σκληρού σιταριού στη Φότζια*

 

1/9/2021

8/9/2021

Μεταβολή

Min

Max

Min

Max

 

Α’ ποιότητα
(ειδικό βάρος 79 kg/hl, υαλώδη 80%, πρωτεΐνη 12%)

485

490

485

490

0

Β’ ποιότητα
(ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 65%, πρωτεΐνη 11,5%

475

480

475

480

0

Γ’ ποιότητα
(ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50%, πρωτεΐνη 11%)

470

475

470

475

0

*Επί αυτοκινήτου στην αποθήκη του παραγωγού (ευρώ/τόνο)