Πελοπόννησος: Προβληματισμός για την αύξηση των αδειών φύτευσης αμπελιών στην περιφέρεια

Η Πελοπόννησος αναδείχθηκε η μεγάλη ωφελημένη περιφέρεια, όσον αφορά την κατανομή των εκτάσεων για τις νέες άδειες φύτευσης αμπέλου για το 2024.

Σύμφωνα με τον Κλαδικό Εθνικό Συνεταιρισμό Αμπελοοινικών Προϊόντων, η Πελοπόννησος εκμεταλλεύτηκε την απροθυμία που έδειξαν πολλές περιφέρειες για αύξηση των αμπελώνων, με αποτέλεσμα να δοθεί δυνατότητα επιπλέον χορήγησης εκτάσεων άνω του 1% σε όσες περιφέρειες οι δικαιούχοι είχαν αιτηθεί βάσει των αρχικών επιλέξιμων αιτημάτων περισσότερες εκτάσεις. Με αυτά τα δεδομένα, η Πελοπόννησος κέρδισε 1.924,6 στρέμματα, που αντιστοιχούν στο 30% των διαθέσιμων εκτάσεων.

Την εξέλιξη αυτή σχολιάζει στην «ΥΧ» ο Νίκος Βλάχος, πρόεδρος του Συνδέσμου Οινοποιών Νεμέας. «Υπάρχει ενδιαφέρον από τους νέους αγρότες της Πελοποννήσου, μιας περιφέρειας με μεγάλη αμπελουργική ζώνη. Είναι παρήγορο ότι είμαστε οι πρώτοι σε ενδιαφέρον για αύξηση των φυτεύσεων», λέει, εξηγώντας ωστόσο ότι τα επόμενα χρόνια θα δείξουν εάν το ενδιαφέρον αυτό είναι πραγματικό.

Οι νέοι εγκαταλείπουν τις επενδύσεις σε Νεμέα και Μαντίνεια

Εντούτοις, η τάση αυτή δεν είναι συμβατή με την εικόνα που καταγράφεται στη Νεμέα. «Υπάρχει εγκατάλειψη, καθώς τα κόστη είναι τεράστια και οι τιμές είναι σχεδόν αμετάβλητες. Εάν προστεθούν τα προβλήματα που έχει προκαλέσει η κλιματική αλλαγή, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό γιατί οι αγρότες βρίσκονται σε απελπισία. Πολλοί είναι εκείνοι που εγκαταλείπουν, ενώ άλλοι σκέφτονται να αλλάξουν καλλιέργεια», αναφέρει ο κ. Βλάχος.

Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, «έχει φτάσει μάλλον η ώρα να αλλάξει η κουλτούρα και να αξιοποιήσουμε την ευφυή γεωργία, ώστε να πετύχουμε μείωση του κόστους καλλιέργειας».

Από την πλευρά της, η αμπελουργός Μαρία Μοροπούλου, από το Νεοχώρι Μαντινείας, επισημαίνει: «Η αυξημένη προσφορά του προϊόντος φαντάζομαι ότι θα έχει αντίστοιχη επίπτωση στην τιμή του σταφυλιού στο μέλλον. Βέβαια, όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι οινοποιοί ζητούσαν παραπάνω δικαιώματα και αυτήν τη χρονιά τούς δίνεται η ευκαιρία να φυτεύσουν αυτά που θέλουν. Η ικανοποίηση των αιτημάτων δεν γνωρίζω πού μπορεί να οδηγήσει στο μέλλον». Όπως εξηγεί, η ίδια δεν γνωρίζει πόσα από αυτά τα στρέμματα τελικά θα φυτευθούν, καθώς απαιτούνται μεγάλα κεφάλαια. «Στην περιοχή μας, οι αμπελουργοί στο τέλος κάθε περιόδου αναρωτιούνται τι θα κάνουν τα σταφύλια. Φανταστείτε τι θα γίνει όταν φυτευτούν άλλα τόσα στρέμματα. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα οινοποιεία εκτός ζώνης, που παίρνουν μεγάλες ποσότητες».

Και προσθέτει: «Οι νέοι εγκαταλείπουν τις επενδύσεις που έχουμε κάνει σε αγροτικές εκτάσεις, σε οινοποιεία με μηχανήματα και εξοπλισμό και κανείς δεν θέλει να γυρίσει πίσω. Όταν οι παραγωγοί πληρώνονται με καθυστέρηση ενός έτους, τότε καταλαβαίνετε τον βαθμό δυσκολίας».