Πράξεις έως και 27 λεπτά στο σκληρό, ανησυχία από το πισωγύρισμα της Φότζια

Συνεχίζεται το άτυπο μπρα-ντε-φέρ μεταξύ παραγωγών και εμπόρων στην εγχώρια αγορά του σκληρού, με τους πρώτους να κρατούν τα σιτάρια, ως επί το πλείστον, «παρκαρισμένα» στις αποθήκες τους, πιέζοντας με τον τρόπο αυτόν για καλύτερες τιμές. Η τακτική αυτή φάνηκε να έχει αποτέλεσμα, αφού, για παράδειγμα, στη Δυτική Μακεδονία το ιδιωτικό εμπόριο αναγκάστηκε να ανεβάσει τις προσφορές του πληρώνοντας, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «ΥΧ», μέχρι και 26 λεπτά/κιλό, ενώ ακούστηκαν και κάποιες αγορές στα 27 λεπτά/κιλό. Ωστόσο, η κύρια ανησυχία, όπως αναφέρει στην «ΥΧ» αγρότης από την Κοζάνη, έχει να κάνει με τον καιρό, αφού οι βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών, πέρα από το ότι πήγαν λίγο πίσω τον αλωνισμό, «απειλούν» και να υποβαθμίσουν την ποιότητα μιας σοδειάς που προδιαγραφόταν από τις καλύτερες των τελευταίων ετών με αποδόσεις, μάλιστα, ιδιαίτερα υψηλές.

Το ενθαρρυντικό, πάντως, είναι ότι ακόμα και για τα μεταβροχικά οι τιμές που συζητούνται δεν πέφτουν κάτω από τα 25 λεπτά/κιλό, νούμερο που, σύμφωνα με παραγωγό από τα Γρεβενά, «δείχνει τη δυναμική που έχει φέτος το σκληρό» και σε κάθε περίπτωση αποτελεί το μίνιμουμ για τα φετινά σιτάρια με τουλάχιστον ικανοποιητικά ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Νωχελικά η εξαγωγή

Την ίδια στιγμή, οι κουβέντες για εξαγωγή εξακολουθούν να περιστρέφονται γύρω από τα 280 ευρώ/τόνο FOB λιμάνι μας όμως οι πράξεις γίνονται με το σταγονόμετρο, τόσο λόγω της απροθυμίας των παραγωγών να «διώξουν» σημαντικές ποσότητες όσο και εξαιτίας της διστακτικότητας των εμπόρων να τοποθετηθούν, φοβούμενοι ότι θα εγκλωβιστούν σε τιμές που αργότερα δεν θα «σηκώνει» η διεθνής αγορά. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως αναφέρει στην «ΥΧ» πηγή με γνώση του χώρου, οι εξαγωγικές δουλειές που έχουν κλειστεί (όχι απαραίτητα εκτελεσθεί) μέχρι τώρα για τη νέα σοδειά δεν ξεπερνούν τους 20.000 τόνους, όταν το ίδιο διάστημα πέρυσι ξεπερνούσαν τους 60.000 τόνους.

Μοχλός πίεσης το καναδέζικο

Στοιχείο που πρέπει να αξιολογηθεί με προσοχή είναι και το αρνητικό «γύρισμα» της Φότζια, όπου οι τιμές αυτή την εβδομάδα υποχώρησαν κατά 20 ευρώ/τόνο. Έτσι, στη νέα λίστα της βασικής αγοράς του ιταλικού Νότου, οι πρώτες ποιότητες (πρωτεΐνη 13%, ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 80%) διαπραγματεύονται στα 310-315 ευρώ/τόνο (τιμή αποθήκης παραγωγού), οι αμέσες επόμενες (πρωτεΐνη 12%, ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 70%) από 300 έως 305 ευρώ/τόνο, ενώ για την τρίτη κατηγορία (πρωτεΐνη 11%, ειδικό βάρος 74 kg/hl, υαλώδη 60%) οι τιμές κυμαίνονται από 290 έως 295 ευρώ/τόνος.

Η μεγάλη αυτή πτώση μπορεί να αποδοθεί σε δύο λόγους:

1) Στην προσπάθεια των ιταλικών μύλων να συγκρατήσουν τα κόστη παραγωγής τους και να πουλήσουν σιμιγδάλι σε ανταγωνιστικές τιμές στις τοπικές βιομηχανίες ζυμαρικών. Οι τελευταίες επικαλούνται ασθενική ζήτηση, τόσο από το κανάλι του HORECA (που εξακολουθεί να υπολειτουργεί) όσο και από εκείνο του retail, όπου οι πωλήσεις, μετά το δίμηνο Μαρτίου – Απριλίου, έχουν πλέον επιβραδυνθεί.

2) Στην εισαγωγή το τελευταίο διάστημα σημαντικών ποσοτήτων καναδέζικου σκληρού σε τιμές άκρως ελκυστικές για τους τοπικούς μύλους. Ενδεικτικά, τη στιγμή που η πρώτη ποιοτική κατηγορία της νέας ιταλικής σοδειάς με πρωτεΐνη 13% τιμολογούνταν στη Φότζια στα 330-335 ευρώ/τόνος, σιτάρια με πρωτεΐνη 15% από τον Καναδά προσφέρονταν στους μύλους στα 322-325 ευρώ/τόνο, δηλαδή 8 ευρώ φθηνότερα. Μάλιστα, το κλίμα στην τελευταία συνεδρίαση της Φότζια φαίνεται ότι ήταν εκρηκτικό με τις ιταλικές αγροτικές οργανώσεις να εκλαμβάνουν τις εισαγωγές ως μοχλό πίεσης των παραγωγών και να αρνούνται να προσυπογράψουν τις νέες τιμές.

γράφει ο Γιώργος Ρούστας

Δεν βιάζονται οι Θεσσαλοί

Στη Θεσσαλία, η πλειοψηφία των παραγωγών είτε έχει αποθηκεύσει τα πάρα πολύ ποιοτικά σιτάρια είτε τα έχει παραδώσει «ανοιχτά» σε συνεταιρισμούς και εμπόρους, περιμένοντας περαιτέρω άνοδο της διεθνούς εμπορικής τιμής. Όσοι πάλι είχαν άμεση ανάγκη χρημάτων συμφώνησαν με τους εμπόρους και τους μεσίτες σε τιμές που κυμαίνονται στα 23 λεπτά/κιλό. Υπενθυμίζεται ότι η ΕΑΣ Βόλου αγόρασε 10.000 τόνους με 25 λεπτά τα ποιοτικά σιτάρια και με 23 λεπτά τα λιγότερο ποιοτικά, την υψηλότερη τιμή της αγοράς προσέφερε ο Συνεταιρισμός Πλατυκάμπου με 26 λεπτά, ενώ ο ίδιος θα πληρωθεί από τον έμπορο Δ. Μπαλούκα με 27,5 λεπτά. Η ποσότητα που έχει συγκεντρώσει στις αποθήκες του είναι 4.000 τόνοι, ενώ πουλήθηκαν μέχρι τώρα περίπου 1.500 τ. Η ΕΑΣ Τρικάλων αγόρασε 1.000 τόνους με 24 λεπτά τιμή ημέρας, ενώ όσοι επιλέξουν την ανοιχτή τιμή προσδοκούν στα 25 λεπτά.

Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Νίκαιας συγκέντρωσε στις αποθήκες του περίπου 5.500 τόνους και το επόμενο διάστημα, κατά την προσφιλή του τακτική, θα προχωρήσει σε ανοιχτή δημοπρασία, ενώ ένα μέρος της παραγωγής του θα τη διαθέσει για τη συμβολαιακή γεωργία με τη «Μέλισσα». Όλοι συμφωνούν ότι η ποιότητα φέτος στον κάμπο κινείται σε κορυφαία επίπεδα, οι αποδόσεις στα περισσότερα σιταροχώραφα της Λάρισας που δεν χτυπήθηκαν από τον καιρό ήταν ιδιαίτερα καλή, ενώ οι στρεμματικές αποδόσεις κυμάνθηκαν μεταξύ 400 και 450 κιλών το στρέμμα, κατά μέσο όρο. Μάλιστα, στα καλοποτισμένα και… καλοταϊσμένα παραγωγικά αγροκτήματα του κάμπου, οι αποδόσεις έφτασαν ακόμη και τα 600 κιλά το στρέμμα, κάτι που ανεβάζει συνολικά τον πήχη για την εικόνα της εγχώριας παραγωγής.