Σε πτωτικό σπιράλ η τιμή του σκληρού σιταριού

Έχασε 30 ευρώ η Φότζια, εντείνονται οι πιέσεις στην εξαγωγή

Βαρύ κλίμα στην εγχώρια αγορά του σκληρού, ενόψει και της καινούργιας σοδειάς, διαμορφώνουν τα νέα που έρχονται τα τελευταία εικοσιτετράωρα από την Ιταλία και τα οποία μοιάζουν να διαμορφώνουν ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό σε σύγκριση με την περσινή χρονιά.

Ξεκινώντας από τις βασικές ιταλικές αγορές, η πρώτη «κρυάδα» ήρθε την περασμένη Πέμπτη από την Μπολόνια, όπου οι τιμές FOB (επί πλοίω) υποχώρησαν 20 ευρώ/τόνο, με αποτέλεσμα η πρώτη κατηγορία (πρωτεΐνη 13,5%, ειδικό βάρος 79/80 kg/hl, υαλώδη 75%) να κινείται από 392 έως 397 ευρώ/τόνο, η δεύτερη (πρωτεΐνη 12%, ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70%) από 385 έως 390 ευρώ/τόνο και η τρίτη (πρωτεΐνη 11%, ειδικό βάρος 76 kg/hl) από 375 έως 380 ευρώ/τόνο. Τη σκυτάλη πήρε αυτή την Τετάρτη η Φότζια, η οποία την περασμένη εβδομάδα, λόγω της γιορτής του τοπικού πολιούχου, δεν είχε ανακοινώσει τιμές.

Έτσι, η νέα λίστα αποτυπώνει σωρευτικά τις πιέσεις σε μια μείωση της τάξης των 30 ευρώ/τόνο. Ειδικότερα, οι τιμές αποθήκης εμπόρου για την πρώτη ποιοτική κατηγορία της κυριότερης αγοράς του ιταλικού Νότου (πρωτεΐνη 12%, ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70%) κυμαίνονται πλέον μεταξύ 390 και 395 ευρώ/τόνο, για τη μεσαία κατηγορία (πρωτεΐνη 11,5%, ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 60%) μεταξύ 380 και 383 ευρώ/τόνο και για την τρίτη (πρωτεΐνη 11%, ειδικό βάρος 74 kg/hl, υαλώδη 50%) μεταξύ 370 και 373 ευρώ/τόνο.

Σημειωτέον ότι οι δύο τελευταίες ποιοτικές κατηγορίες και ιδίως η τρίτη θεωρούνται οι πιο «κοντινές» στις ελληνικές εξαγωγικές ποιότητες. Η σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι είναι απογοητευτική, καθώς η διαφορά με τις τιμές που είχαν καταγραφεί στις 29 Μαρτίου του 2022 στη Φότζια φτάνει τα 155 ευρώ/τόνο.

Τεστάρει (;) την αγορά ο Καζίλο

Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και οι τιμές που εσχάτως ακούγονται στην ελληνική αγορά για την εξαγωγή. Μετά τα 365 και 370 ευρώ/τόνο FOB στα οποία έγιναν αρκετές δουλειές τις προηγούμενες εβδομάδες, το νούμερο που διακινείται από συνεργάτες του Καζίλο για ένα μεγάλο καράβι με προορισμό την Τυνησία δεν ξεπερνά τα 330 ευρώ/τόνο FOB και «μεταφράζεται» σε μια τιμή παραγωγού κάτω από τα 30 λεπτά/κιλό.

Φυσικά, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ο ιταλικός οίκος να «τεστάρει» την αγορά ενόψει της νέας σοδειάς και μένει να φανεί κατά πόσο το νούμερο αυτό θα γίνει αποδεκτό από τους εγχώριους πωλητές, πολλοί από τους οποίους επέλεξαν να «προσπεράσουν» τα 370 ευρώ που προσφέρονταν μέχρι και πριν από κάποιες εβδομάδες.

Πάντως, στην ιταλική αγορά, όπου επίσης υπάρχει αρκετό στοκ, έχουν ήδη κλειστεί κάποιες δουλειές για σιτάρια νέας εσοδείας σε τιμές από 360-365 ευρώ (Σικελία) μέχρι 380-385 ευρώ/τόνο (Κεντρική Ιταλία) παραδοτέα στους μύλους. Την ίδια στιγμή, καναδέζικο σιτάρι υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών φτάνει σε λιμάνια της χώρας στα 410-415 ευρώ/τόνο CIF.

Οι εξαγωγές της βορειοαμερικανικής χώρας (Νο 1 εξαγωγέας παγκοσμίως) για τη φετινή σεζόν ανέρχονται μέχρι στιγμής σε 3,5 εκατ. τόνους, ήτοι 2 εκατ. τόνους πάνω από το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι όπου, βέβαια, οι διαθέσιμες ποσότητες ήταν πολύ λιγότερες, λόγω της χαμηλής παραγωγής του 2021.

Tιμή σκληρού σιταριού στη Φότζια*

 

15/3/2023

29/3/2023

Mεταβολή

Min

Max

Min

Max

 

Α’ ποιότητα (ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 30%, πρωτεΐνη 12%)

420

425

390

395

-30

Β’ ποιότητα (ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 60%, πρωτεΐνη 11,5%

410

413

380

383

-30

Γ’ ποιότητα (ειδικό βάρος 74 kg/hl, υαλώδη 50%, πρωτεΐνη 11%)

400

403

370

373

-30

*Στην αποθήκη εμπόρου (ευρώ/τόνο)

Στάσιμη η κατανάλωση

Πηγές από την αγορά αποδίδουν την απότομη πτώση των τιμών στην Ιταλία στην πεσμένη κατανάλωση, ιδίως από το κανάλι του λιανεμπορίου που, με τη σειρά της, οδηγεί σε μειωμένες αλέσεις, άρα και σε συσσώρευση αποθεμάτων στις αποθήκες των μύλων. Ωστόσο, οι ίδιες πηγές δεν αποκλείουν η κάμψη αυτή να είναι, έως έναν βαθμό τουλάχιστον, τεχνητή, υπό την έννοια ότι οι αλυσίδες, έχοντας προεξοφλήσει την πτώση των τιμών στη νέα σοδειά, ενδεχομένως να επιβραδύνουν σκόπιμα τον ρυθμό των νέων παραγγελιών, προσβλέποντας να πραγματοποιήσουν τις επόμενες προμήθειές τους φθηνότερα.

Επικουρικά στην υποχώρηση των τιμών λειτουργεί και η καλή εικόνα της καλλιέργειας στην Ιταλία, η οποία φαίνεται να οδεύει προς μια παραγωγή της τάξης των 3,8 εκατ. τόνων τουλάχιστον. Εξίσου καλή είναι μέχρι στιγμής και η εικόνα στην Ελλάδα, όπου στις περισσότερες παραγωγικές ζώνες το φυτό είναι εύρωστο και αρκετά ανεπτυγμένο, ενώ οι τελευταίες βροχές έδωσαν την απαραίτητη υγρασία. Όπως όλα δείχνουν, η χρονιά θα είναι πρώιμη, με τα αλώνια να ξεκινούν στα τέλη Μαΐου και τις πρώτες ποσότητες να είναι διαθέσιμες για εξαγωγή στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου.

 

Η ξηρασία «χτυπά» τη Βόρεια Αφρική

Η κυρίαρχη εκτίμηση αυτήν τη στιγμή είναι ότι η Ευρώπη βαδίζει προς μια αυξημένη από 6% έως 10% σοδειά σε σχέση με πέρυσι, ωστόσο διαφορετικό είναι το σκηνικό στη Βόρεια Αφρική η οποία, για δεύτερη χρονιά σερί, υποφέρει από την ξηρασία (όπως και η Νότια Ισπανία). Τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα στο Μαρόκο, όπου η συγκομιδή αναμένεται να ξεκινήσει στα μέσα Απριλίου και το οποίο πέρυσι «είδε» την παραγωγή του να πέφτει στους 789.000 τόνους, ποσότητες που αντιστοιχούν σε μείωση 68% σε σύγκριση με το 2021. Δεν συμβαίνει, ωστόσο, το ίδιο με την Αλγερία και την Τυνησία.

Στον Καναδά, οι τελευταίες προβλέψεις της εκεί στατιστικής υπηρεσίας έκαναν λόγο για μείωση 6% στις καλλιεργούμενες εκτάσεις, αν και πηγές από το εμπόριο εκτιμούν ότι σύντομα το ποσοστό αυτό θα αναθεωρηθεί ελαφρώς προς τα κάτω. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι αποδόσεις αναμένονται αυξημένες, με αποτέλεσμα και η σοδειά της χώρας να είναι υψηλότερη από την περσινή.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η παραγωγή αναμένεται να είναι αυξημένη, την ίδια στιγμή ωστόσο τα αποθέματα θα κινηθούν στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 15 ετών. Υπό αυτή την έννοια, ο παράγοντας που θα κρίνει την εξέλιξη των τιμών φαίνεται ότι θα είναι η κατανάλωση, η οποία αυτήν τη στιγμή αναμφισβήτητα έχει κατεβάσει ταχύτητα.