Η νέα Πράσινη Συμφωνία και οι στρατηγικές «Από το Αγρόκτημα στο Πιάτο» και «Βιοποικιλότητα», που προτάθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, φέρνουν τον αγροτικό κόσμο της χώρας μπροστά σε σημαντικές προκλήσεις. Εφόσον τεθούν σε ισχύ, οι παραγωγοί καλούνται να εξισορροπήσουν ανάμεσα στην παραγωγή προϊόντων σε ένα ολοένα και πιο ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον, στην εξασφάλιση διατροφικής επάρκειας, αλλά και στην υποχρέωση προάσπισης και διαφύλαξης του περιβάλλοντος.
Η συμμόρφωση με τους νέους κανόνες και η προσαρμογή στις πρακτικές απαιτήσεις που προκύπτουν από αυτούς δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ωστόσο, η ανάγκη εξορθολογισμού της παραγωγικής διαδικασίας αποτελεί όχι μόνο οικολογική και οικονομική αναγκαιότητα, αλλά και κοινωνική απαίτηση. Υπό αυτή την έννοια, η διαθεσιμότητα των σύγχρονων προηγμένων εργαλείων της Γεωργίας Ακριβείας και της συμβουλευτικής θα αποτελέσουν την πρώτη γραμμή υποστήριξης των παραγωγών στη διαδικασία προσαρμογής στη νέα πραγματικότητα, που θα δημιουργήσει η Πράσινη Συμφωνία.
Σε πλέον μακροπρόθεσμο ορίζοντα, σημαντικότερη θα είναι η δραστική αναθεώρηση του μοντέλου της αγροτικής παραγωγής. Προϋπόθεση για αυτό είναι να αντιμετωπιστούν μία σειρά από κρίσιμα ζητήματα, όπως: Πώς θα επιτευχθεί η παραγωγή στον μέγιστο δυνατό βαθμό στη χώρα μας, των απαραίτητων εισροών και πώς θα υλοποιηθούν τα υπόλοιπα τεχνικά μέσα για την παραγωγή προϊόντων με βιώσιμο τρόπο;
Πώς θα αναδιαμορφωθεί, υπό το φως των νέων δεδομένων, η στρατηγική για την αύξηση της προστιθέμενης αξίας των γεωργικών προϊόντων και τη βελτιστοποίηση των εφοδιαστικών αλυσίδων με τον καθοριστικό τους ρόλο στη διαμόρφωση των τιμών;
Θα πρέπει, τέλος, να σημειωθεί ότι η συμμόρφωση με τους όρους βιώσιμης παραγωγής θα πρέπει να έχει χαρακτηριστικά επαρκούς αντοχής σε έκτακτες κρίσεις, όπως για παράδειγμα της πρόσφατης πανδημίας, για να μη διακυβεύεται η διατροφική επάρκεια. Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει ήδη καταθέσει πρόταση για την εκπόνηση ανάλογης μελέτης και σχεδίου δράσης σε εθνικό επίπεδο.
