Την ταυτότητά τους μέσα στο οινικό οικοσύστημα καταγράφουν με σταθερά βήματα τα μικρά οινοποιεία της χώρας. Στην έκθεση που πραγματοποιήθηκε από τον Σύνδεσμο Μικρών Οινοποιών Ελλάδας (ΣΜΟΕ) στις 12 και 13 Φεβρουαρίου για τέταρτη χρονιά, συμμετείχαν περισσότερα από 50 οινοποιεία από τα 59 συνολικά εγγεγραμμένα στον σύνδεσμο, ενώ η προέλευση και το ενδιαφέρον του κοινού ήταν μεγάλο.
Με βάση τα εισιτήρια, 1.100 άτομα επισκέφτηκαν την έκθεση και τις δύο ημέρες λειτουργίας της. «Η φετινή έκθεση ήταν η πιο επιτυχημένη που έχουμε διοργανώσει έως τώρα», λέει στην «ΥΧ» ο πρόεδρος του ΣΜΟΕ, Θάνος Ντούγκος. «Του χρόνου ίσως χρειαστεί να αναζητήσουμε μεγαλύτερο χώρο. Και, ξέρετε, όσο αυξάνεται το μέγεθος, τόσο μειώνονται οι επιλογές και αυξάνονται τα κόστη», σημειώνει.
Αυτόνομη ένταξη στην ΕΔΟΑΟ
Υπενθυμίζεται ότι στον ΣΜΟΕ μπορούν να ενταχθούν οινοποιεία που παράγουν έως 120 τόνους κρασί, δηλαδή το μέγιστο 160.000 φιάλες. Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει στην «ΥΧ» ο κ. Ντούγκος, υπάρχουν σκέψεις να πραγματοποιηθεί μικρή διεύρυνση των ορίων στο καταστατικό, «έτσι ώστε να μπορούν να συμπεριληφθούν και κάποιοι ακόμα συνάδελφοι που το επιθυμούν». Ένας από τους βασικότερους στόχους του ΣΜΟΕ, σύμφωνα με τον κ. Ντούγκο, είναι να ενταχθεί αυτόνομα στην ΕΔΟΑΟ (Εθνική Διεπαγγελματική Αμπέλου και Οίνου).
Την αξία της συνεργασίας, όταν μάλιστα οι συνεργάτες βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, επισημαίνει ο οινοποιός Ανδρέας Γκίκας, μέλος του ΔΣ του ΣΜΟΕ. «Μέσω της συνεργασίας καταφέραμε 20 οινοποιεία να μπούμε μαζί στην ΑΒ Βασιλόπουλος. Ο καθένας μόνος του δεν θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Κανένας δεν θα μας έδινε σημασία», εξηγεί.
Τα μικρά οινοποιεία προσπαθούν να χτίσουν μια νέα ταυτότητα και στο εξωτερικό, ακολουθώντας την τάση της εποχής για βιοδυναμικά και φυσικά κρασιά, διεκδικώντας προγράμματα που ταιριάζουν στις ανάγκες τους. «Εμείς έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε περισσότερους πειραματισμούς από ό,τι ένα μεγάλο οινοποιείο. Θα έλεγα ότι εκπροσωπούμε την επόμενη ημέρα στην οινοποιία στην Ελλάδα, δημιουργώντας κρασιά πιο σοφιστικέ με άλλες ζυμώσεις και καινούργιες ποικιλίες».
ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ ΑΜΠΕΛΩΝΑΣ
Πειραματισμοί και εξαγωγές από τις ΗΠΑ έως τη Σιγκαπούρη
Απαντώντας στο ερώτημα γιατί φτιάχνει πειραματικούς οίνους, ο ιδιοκτήτης του Ανατολικού Αμπελώνα στα Άβδηρα της Ξάνθης, Μάριος Νικολαΐδης, είναι… αποστομωτικός: «Γιατί μπορώ. Έχω θράσος και εμπιστεύομαι την πρώτη ύλη που παράγω». Ο βορειότερος παραθαλάσσιος βιολογικός αμπελώνας στην Ελλάδα, μόλις 70 στρέμματα, με εξαιρετικά μικρή στρεμματική απόδοση, δίνει κρασιά, των οποίων το 70% εξάγεται σε Αμερική, Καναδά και Σιγκαπούρη. Τα κρασιά του οινοποιείου είναι επίσης πιστοποιημένα ως vegan-vegetarian. «Δεν χρησιμοποιούνται ζωικά υλικά ούτε κατά την οινοποίηση ούτε και στην παραγωγική διαδικασία, ως λίπασμα για παράδειγμα», εξηγεί ο κ. Νικολαΐδης.
Τα ιδιαίτερα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής σε συνδυασμό με το μικροκλίμα της κάνουν την πόλη των Αβδήρων να φημίζεται από την αρχαιότητα για την ποικιλία και την ποιότητα των κρασιών που παράγονται στην περιοχή. Το καλοκαίρι υπάρχουν μόνο οι απαραίτητες λίγες βροχοπτώσεις και τα βράδια επικρατούν χαμηλές θερμοκρασίες. Ακόμα, στην αμπελοκαλλιέργεια συμβάλλει η σύσταση του εδάφους, που έχει ευνοηθεί από την αποσάθρωση ποικιλόμορφων κρυσταλλικών πετρωμάτων, τα οποία κάνουν το έδαφος εύφορο.
ΣΚΙΟΥΡΟΣ WINERY
Δεν ξεχωρίζει μόνο για την αισθητική των μπουκαλιών
Ένα πραγματικά πολύ μικρό οινοποιείο, το Σκίουρος Winery, με μόλις 20.000 φιάλες παραγωγή, έδρα στη Θεσσαλονίκη και αμπελώνες στην Αμφίπολη Σερρών, ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη αισθητική των μπουκαλιών του που είναι αδιαφανή ροζ, άσπρα και μαύρα. Ο ιδιοκτήτης, Θεόδωρος Ναθαναηλίδης, καλλιεργεί 22 στρέμματα αμπελώνα, αλλά συνεργάζεται με ακόμα 35 παραγωγούς στην περιοχή.
ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΓΚΑΝΗ
Βιολογικά κρασιά με vegan πιστοποίηση
Ο Βάιος Γκάνης είναι ίσως ευρύτερα γνωστός από την παρουσία του στις αγροτικές κινητοποιήσεις, ωστόσο έχει γράψει τη δική του διαδρομή στον χώρο του κρασιού. Διαθέτει 85 στρέμματα βιολογικού αμπελώνα στον Δομοκό και παράγει βιολογικά κρασιά με vegan πιστοποίηση. «Ο αμπελώνας είναι στρωμένος με χλοοτάπητα, ο οποίος κάθε δύο μήνες καταστρέφεται και μπαίνει μέσα στο χωράφι για λίπανση», εξηγεί στην «ΥΧ».
Τονίζει ότι στόχος του είναι ένας αμπελώνας με μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, ακολουθώντας την τάση στο εξωτερικό, αλλά και όσα ο ίδιος πιστεύει σε σχέση με την επόμενη μέρα στην αγροτική παραγωγή. Το 2004, ως αποτέλεσμα των αναζητήσεών του, σε συνεργασία με γεωπόνους – αμπελουργούς, εκρίζωσε τον παλαιό οικογενειακό αμπελώνα και τον αναφύτευσε με ξενικές και ελληνικές ποικιλίες σε γραμμικό υποστυλωμένο σχήμα. Ταυτόχρονα, έχει πραγματοποιήσει νέες φυτεύσεις σε 23 στρέμματα.
