Tα όψιμα κηπευτικά στο οροπέδιο του Δομοκού

Το οροπέδιο του Δομοκού με το ιδιαίτερο μικροκλίμα του είναι μια περιοχή που δίνει ίσως τα πιο όψιμα κηπευτικά της χώρας μας. Η έλλειψη βιομηχανικών μονάδων και άλλων ρυπογόνων δραστηριοτήτων επιτρέπουν στους παραγωγούς της περιοχής να παράξουν ποιοτικά ανώτερα προϊόντα.

Εδώ και δεκαετίες, καλλιεργούνται υπαίθρια κηπευτικά με έμφαση στη βιομηχανική ντομάτα. Τα τελευταία χρόνια, οι παραγωγοί έχουν στραφεί και σε αλλά είδη, όπως τα νωπά φασολάκια, οι επιτραπέζιες ντομάτες, οι πιπεριές, οι μελιτζάνες, τα αγγούρια κ.ά., καλύπτοντας ανάγκες της αγοράς για το διάστημα από τον Ιούλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο.

Όταν ο καιρός το επιτρέπει, η διάθεση των προϊόντων παρατείνεται χρονικά, όμως, εξαιτίας της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης παρατηρείται μια σημαντική κάμψη της ζήτησης κηπευτικών προϊόντων, επηρεάζοντας τις καλλιεργούμενες εκτάσεις. Αν σε αυτό συμπεριλάβουμε και τις μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις που πρέπει να διανύσουν για να φθάσουν στις αγορές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Τα υπαίθρια υποτυπώδη συσκευαστήριά τους και οι ψυκτικοί τους θάλαμοι δεν καλύπτουν τις σύγχρονες απαιτήσεις των αγορών και δεν μπορούν έτσι να δώσουν προστιθέμενη αξία στις αγροτικές τους εκμεταλλεύσεις.

Ο παραδοσιακός τρόπος παραγωγής και εμπορίας δεν αφήνει περιθώρια για σύγχρονα συλλογικά σχήματα τέτοια που θα τους επιτρέψουν να έχουν παρουσία στις αγορές, όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και του εξωτερικού. Οι υφιστάμενες Ομάδες Παραγωγών εστίαζαν κυρίως τη δραστηριότητά τους στη διαχείριση των επιδοτήσεων και λιγότερο στις απαιτήσεις της αγοράς, ενώ παλαιότερες συνεργασίες για την παραγωγή κατεψυγμένων κηπευτικών δεν άφησαν και τις καλύτερες εντυπώσεις. Τέλος, ακόμα ένας σημαντικός αρνητικός παράγοντας για το αγροτικό μέλλον της περιοχής αποτελεί και ο γερασμένος πληθυσμός.

• Γιάννης Σάρρος