Τα χωράφια να παραμείνουν χωράφια

γράφει η Τάνια Γεωργιοπούλου

Πριν πολλά χρόνια, είχα ταξιδέψει στη Δανία για επαγγελματικούς λόγους. Μας είχαν τότε ξεναγήσει στα χωράφια τους και στα θερμοκήπια τους, όπου εφαρμόζονταν οι πιο σύγχρονες μέθοδοι για την παραγωγή προϊόντων. Μας εξήγησαν ότι τα κτήματα της οικογένειας πήγαιναν μόνο σε εκείνο από τα παιδιά που ήθελε να γίνει αγρότης. Διαφορετικά, ο ιδιοκτήτης ήταν υποχρεωμένος να πουλήσει τα κτήματά του σε αγρότη.

agrotiki-paragwgi-dania

Στην πόλη που μέναμε μόλις είχε εγκριθεί, λέει, η επέκταση του σχεδίου πόλης, που θα καταλάμβανε και κάποιες γεωργικές εκτάσεις. Όλη η περιοχή τριγύρω καλλιεργούνταν. Έως ότου να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, το κράτος αναλάμβανε να καλλιεργεί τα κτήματα που επρόκειτο να ενταχθούν στο σχέδιο, ώστε να μη μείνουν ανεκμετάλλευτα. «Η γη μας δεν είναι εύφορη, μεγάλες εκτάσεις είναι αμμώδεις. Είμαστε υποχρεωμένοι να αξιοποιούμε κάθε σπιθαμή γης που μπορεί να καλλιεργηθεί», μας εξηγούσε ο εκπρόσωπος του –αντίστοιχου– υπουργείου Γεωργίας της Δανίας.

Η χώρα βέβαια έχει σημαντικά ποσοστά παραγωγής αγροτικών προϊόντων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρά το μικρό της μέγεθος. Η διάταξη για την προστασία της γης υψηλής παραγωγικότητας με την απαγόρευση της δόμησης, που δυστυχώς αποσύρθηκε, ήταν μια σημαντική πρωτοβουλία από την πλευρά της κυβέρνησης. Η προστασία της αγροτικής γης είναι σημάδι πολιτισμού και αποτελεί απαραίτητο όρο για να αναπτυχθεί ο πρωτογενής τομέας στον οποίο όλοι στηρίζουν τις ελπίδες τους για την ανάκαμψη της οικονομίας. «Τα οικόπεδα θα γίνουν χωράφια»; Όχι, τα χωράφια θα μπορούσαν να παραμείνουν χωράφια και αυτό δεν είναι κακό, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης. Όμως, δυστυχώς, η κυβέρνηση προτίμησε να οπισθοχωρήσει στις πιέσεις και να αναβάλει… την πρόοδο.