Η εκλογή της «εκλεκτής» της καγκελαρίου Μέρκελ, Annegret Kramp-Karrenbauer –γνωστής και ως AKK– στην ηγεσία του μεγαλύτερου κόμματος της Γερμανίας μοιάζει να έχει happy end. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι πιο περίπλοκη.
Η Kramp-Karrenbauer έλαβε 52% των ψήφων έναντι 48% για τον Friedrich Merz, ο οποίος επιχείρησε να κάνει μια πολιτική επιστροφή με τις «ευλογίες» του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Το γενικό συμπέρασμα από την αναμέτρηση είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του, το κεντροδεξιό κόμμα βιώνει μια έντονη ιδεολογική διάσπαση. Όπως απεδείχθη, η ΑΚΚ προέβη σε σημαντικές προσπάθειες ενοποίησης και συσπείρωσης του κόμματος, καθώς πρώτη της κίνηση ήταν να ορίσει τον Paul Ziemiak στη θέση του γενικού γραμματέα.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την ανάδειξη της ΑΚΚ, διαπιστώνεται ότι το CDU έλαβε τρεις ποσοστιαίες μονάδες παραπάνω σε σύγκριση με τη στήριξη πριν από το συνέδριο. Η εκλογή της ΑΚΚ δεν ικανοποίησε μόνο το 62% των οπαδών του CDU, αλλά και το 61% των ψηφοφόρων των Πρασίνων και το 55% του SPD. Τα αποτελέσματα αυτά αποτελούν ιδιαίτερα αισιόδοξα σημάδια για την ενδεχόμενη εκλογή της στην Καγκελαρία, δεδομένου ότι αυξάνει τις πιθανότητες να δημιουργήσει νέο κυβερνητικό συνασπισμό.
Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση και σε ευρύτερο πλαίσιο, καταδεικνύεται ότι το CDU καταλαμβάνει μόλις 32% στην πρόθεση ψήφου, ποσοστό που θεωρείται ιστορικό χαμηλό και δεν φαίνεται να ευνοεί τις φιλοδοξίες της AKK.
Εν πάση περιπτώσει, το σίγουρο είναι ότι παρόλο που μετά από αρκετά χρόνια η γερμανική πολιτική αποκτά ενδιαφέρον, προμηνύονται αρκετά εμπόδια, τα οποία καλείται να υπερκεράσει η νέα ηγέτης, συμπεριλαμβανομένων και των επικείμενων Ευρωεκλογών.
Ειρήνη Σωτηροπούλου, δημοσιογράφος Euractiv Ελλάδος
