Τέλος εποχής

Τέλος εποχής

Στην εποχή της ηθικής και κοινωνικής παρακμής, δεν ξενίζει -τουλάχιστον τους νουνεχείς και σκεπτόμενους αγρότες- η απέλπιδα προσπάθεια της παραπαίουσας ηγεσίας της υπό εκκαθάριση ΠΑΣΕΓΕΣ να σώσει τα κουρέλια μιας άχρηστης και επιζήμιας εξουσίας. Δικαιολογημένα, από μια άποψη. Διότι, είναι πολλά αυτά που χάθηκαν, είναι πολλά αυτά που χάνονται και κυρίως είναι πολλά αυτά που έρχονται. Σε πολλά επίπεδα…

Η εικόνα είναι καθαρή. Οι εξελίξεις προσπέρασαν τον… φαραωνικό πρόεδρο, αλλά δεν εννοεί να το καταλάβει. Έτσι, δίνει μια μάχη οπισθοφυλακών, αλλά η πραγματικότητα είναι σκληρή και οι συσχετισμοί έχουν αλλάξει. Η οργάνωση του συνεταιριστικού κινήματος σε υγιείς, επιτέλους, και αποτελεσματικές βάσεις, είναι, κατά γενική ομολογία, η πιο σημαντική εξέλιξη για την αναγέννηση του χώρου. Και έχει ξεκινήσει. Από ανθρώπους με όραμα, δημιουργικούς και με όρεξη για δουλειά. Από ανθρώπους που δεν έχουν υπόγεια νταραβέρια με το παράλυτο κατεστημένο. Από ανθρώπους με καθαρές απόψεις για το πώς πρέπει η αγροτιά να αναμετρηθεί με τις προκλήσεις της εποχής. Από ανθρώπους που δεν έχουν παρτίδες με διάφορους… φαρμακάδες, φαρμακοκόλακες, και αλλότρια συμφέροντα που απομυζούν τον κόπο του αγρότη.

Αυτοί οι άνθρωποι θα τρέξουν, όπως αποφασίστηκε χθες, το νέο καινοτόμο εγχείρημα και αυτοί καλούνται να φέρουν την ποθητή αλλαγή που ζητά ο αγροτικός κόσμος. Αυτό, εξάλλου, είναι και το μεγάλο τους στοίχημα.

Ήδη, όπως φάνηκε χθες, κατά τη διάρκεια της συνάντησης των συνεταιριστών, διαμορφώθηκαν οι προϋποθέσεις συνεργασίας. Ευχόμαστε να έχει αίσιο αποτέλεσμα αυτή η προσπάθεια. Διαφορετικά, ο δρόμος είναι γνωστός…