Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε που η τσακώνικη μελιτζάνα στην ευρύτερη περιοχή του Λεωνιδίου απέκτησε Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ), δημιουργώντας έτσι τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να βρει αγορές με τιμές αξιόλογες για τον παραγωγό. Από τότε οι παραγωγοί της περιοχής κατάφεραν να διαθέτουν στο καταναλωτικό κοινό ένα προϊόν που πέρα από τη θρεπτική έχει και ιδιαίτερη γευστική αξία έναντι ομοειδών προϊόντων από άλλες περιοχές. Αυτό ήταν που καθιέρωσε την τσακώνικη μελιτζάνα ως ένα από τα καλύτερα προϊόντα και την έκανε περιζήτητη.
Ενώ, όμως, όλοι θα περίμεναν κάποια εξέλιξη διαρκώς ανοδική, κάτι τέτοιο δεν έγινε. Την περασμένη εικοσαετία, όπως μας ενημερώνει ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Λεωνιδίου, Νίκος Τρούμπας, «στην περιοχή καλλιεργούσαν μελιτζάνα πάρα πολλοί. Η στρεμματική απόδοσή της είναι από επτά έως οκτώ τόνοι». Όπως επισημαίνει στην «ΥΧ» ο κ. Τρούμπας, «από το 1970 έως το 1995 έγινε μεγάλη επέκταση της παραγωγής στην περιοχή, αφού όλοι έκαναν γεωτρήσεις, με το νερό να βρίσκεται στα 25 μέτρα τότε. Σήμερα, που η τιμή της μελιτζάνας είναι στα 0,40 λεπτά αρκετοί πλέον στρέφονται στα οπωροκηπευτικά και η παραγωγή έχει μειωθεί κατά 35% περίπου». Ωστόσο, το θέμα, κατά τον ίδιο, δεν είναι μόνο οι πολύ χαμηλές τιμές που πληρώνεται ο παραγωγός, αλλά και το γεγονός ότι ο κάμπος ερημώνει.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Λεωνιδίου, είναι χαρακτηριστικό ότι τη δεκαετία του 1990 ο κάμπος είχε τουλάχιστον 2.000 στρέμματα καλλιεργημένα με μελιτζάνα. «Σήμερα, μετά βίας», υποστηρίζει ο ίδιος, «φτάνουν τα 1.300 στρέμματα»! Σημειώνεται ότι η συγκομιδή στην περιοχή ξεκινά από τα μέσα Μαΐου και ολοκληρώνεται τον Νοέμβριο.
Γιώργος Αργυρίου
