Ο σκεπτικισμός απέναντι στην ποιότητα του μεταβροχικού ελληνικού βαμβακιού φαίνεται ότι προκαλεί φρένο εσχάτως στις εξαγωγές του εκκοκκισμένου, κυρίως στην Τουρκία και δευτερευόντως στην Αίγυπτο. «Η Τουρκία και πριν από την υποτίμηση της λίρας δεν ήταν τόσο ισχυρός αγοραστής. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, όμως, είχε αποσυρθεί, γιατί κατανάλωνε το δικό της βαμβάκι. Η Ελλάδα προσπαθεί να προωθήσει τις χαμηλότερες ποιότητες και η Τουρκία ζητάει καλύτερο από το προσφερόμενο», περιγράφει στην «ΥΧ» ο Δημήτρης Μαδιανός, αντιπρόσωπος και αγοραστής εκκοκκισμένου βαμβακιού.
Η πτώση της ποιότητας του ελληνικού βαμβακιού, όπως εξηγεί, οφείλεται στις παρατεταμένες βροχοπτώσεις, που επηρέασαν σημαντικά το χρώμα. «Οι προπωλήσεις, που είχαν γίνει και ήταν κοντά στους 100.000 τόνους, δεν μπορούσαν να καλυφθούν από τα βαμβάκια που έχουν παραχθεί, με αποτέλεσμα να επικρατεί μια διαπραγμάτευση για το τι θα παραλάβουν οι έμποροι», αναφέρει. Επιπλέον, η υποτίμηση της λίρας σαφώς δεν ευνοεί τις αγορές από την Τουρκία και, όπως σημειώνει, ήδη διαφαίνεται από αρκετούς αγοραστές μια τάση να καθυστερήσουν τις παραλαβές εμπορεύματος μέχρι να αλλάξει η ισοτιμία.
To χρηματιστήριο, εν τω μεταξύ, παραμένει σε υψηλά επίπεδα, με τα συμβόλαια Δεκεμβρίου να κλείνουν την Τετάρτη στα 120,38 σεντς/λίμπρα και εκείνα του Μαρτίου (στα οποία μεταφέρεται πλέον το συναλλακτικό ενδιαφέρον) στα 115,78 σεντς. Οι τιμές του σύσπορου διατηρούνται εξίσου υψηλά στο εύρος των 72-75 λεπτών/κιλό και οι παραγωγοί εμφανίζονται ικανοποιημένοι, αλλά ταυτόχρονα προβληματισμένοι λόγω της ανόδου των εφοδίων.
Σύμφωνα με τον συνομιλητή μας, «η Ελλάδα, λόγω της κατάστασης που συνεχίζει να επικρατεί στις μεταφορικές εταιρείες λόγω των πολύ ακριβών ναύλων στα κοντέινερς, έχει επικεντρωθεί στη Μεσόγειο, κατά κύριο λόγο δηλαδή στην Τουρκία και στην Αίγυπτο. Ο κ. Μαδιανός αναφέρει ότι η Τουρκία έχει επικεντρωθεί στην κατανάλωση του δικού της βαμβακιού, περιμένοντας τα αμερικάνικα και τα βραζιλιάνικα, που θα αρχίσουν να φτάνουν στη γειτονική χώρα από τη νέα χρονιά. Η Αίγυπτος κράτησε αρχικά στάση αναμονής, βλέποντας τις τιμές να ανεβαίνουν, με αποτέλεσμα στο παρά πέντε να επιχειρεί να καλύψει τις ανάγκες της με κάποιες ποσότητες.
