Η αυξανόμενη ολοένα και περισσότερο εναλλαγή του καιρού σε κλάσματα χρόνου και κοντινές αποστάσεις τόπου επηρεάζει σημαντικά τις ανθοφορίες, δείχνοντας ότι η τύχη του μελισσοκόμου παίζεται στα ζάρια.
«Η άνοιξη στη Θάσο ήταν καλή, αλλά η παρατεταμένη ξηρασία και οι απότομες βροχές δημιούργησαν προβλήματα», μεταφέρει ο μελισσοπαραγωγός στον Μελισσοκομικό Συνεταιρισμό Μαριών Θάσου, Θανάσης Κοπανούδης, προσθέτοντας ότι η κατάσταση στον καιρό ισορρόπησε.
Όπως επισημαίνει, αναμένουν το πεύκο το επόμενο δεκαήμερο και, ταυτόχρονα, μελισσοκόμους από όλη την Ελλάδα που ήδη ξεκίνησαν το ταξίδι τους προς το καταπράσινο νησί. Σύμφωνα με τον ίδιο, η μετακίνηση δεν είναι εύκολη, γιατί οι εκτάσεις είναι συγκεκριμένες και η κυκλοφορία γίνεται με περιορισμούς, γεγονός που γνωρίζουν οι μελισσοκόμοι. Ελπίζει, ωστόσο, να προχωρήσει καλά η χρονιά στη Θάσο και να ισοφαρίσουν τις απώλειες.
Ο Ροδοπίτης μελισσοπαραγωγός, Νίκος Καρακωστίδης, χαρακτηρίζει καλή τη χρονιά από άποψη ανθοφοριών και ελπίζει να εξελιχθεί καλά. «Η ακακία δούλεψε πολύ και η παραγωγή εξελίσσεται πολύ ευνοϊκά. Μέχρι τις 25 Ιουλίου, που θα σκάσουν τα πρώτα ανοιξιάτικα βαμβάκια, θα έχουμε ηρεμία. Από τότε και μέχρι το τέλος Αυγούστου πρωταγωνιστεί το βαμβάκι. Εάν εκδηλωθούν βροχές μέχρι τον Δεκαπενταύγουστο, θα ανοίξει το πυρένι. Μέχρι το τέλος Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη, οι ανθοφορίες προβλέπονται πλούσιες», σχολιάζει.
Η βασίλισσα βελανιδιά
Στην ορεινή περιοχή επωφελούνται της μελιτοφορίας της βελανιδιάς και στα πεδινά του ηλίανθου αναφέρει ο Δραμινός μελισσοπαραγωγός, Γιώργος Καρυπίδης, που έχει τα μελίσσια του στα ορεινά, προσθέτοντας ότι πλησιάζει και το βαμβάκι. Στα ορεινά καταφθάνουν μελισσοκόμοι από τη Δράμα και άλλες περιοχές, όπως η Θάσος και η Χαλκιδική, και επιλέγουν το βελανίδι, έχοντας μείνει ικανοποιημένοι.
«Το πρόβλημα στη μελιτοφορία της βελανιδιάς συνδέεται με την παρουσία της αρκούδας, που αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, καθότι πρόκειται για ορεινές περιοχές και αντιμετωπίζεται με ηλεκτροφόρες περιφράξεις» εξηγεί, θυμίζοντας ότι στον μελισσοκομικό οίκο «Το μέλι της αρκούδας» η αρκούδα δοκιμάζει πρώτη το μέλι τους, αλλά όχι και τελευταία.
Μένοντας στη βελανιδιά, αναγνωρίζει ότι τα τελευταία χρόνια κερδίζει έδαφος στις προτιμήσεις των καταναλωτών, έχοντας κερδίσει την υπεραξία του παραγόμενου μελιού. «Ειδικότερα, επιλέγουν το μέλι που παράγεται από τα παράσιτα που ζουν πάνω στον καρπό. Είναι σκουρόχρωμο μέλι, το οποίο αναδείχθηκε ως το πλέον αντιοξειδωτικό, σύμφωνα με έρευνες ανάμεσα σε 45 μέλια, χάρη στη θρεπτική και βιολογική του αξία. Το άλλο είδος μελιού βελανιδιάς είναι αυτό που γίνεται από παράσιτα που ευδοκιμούν στο φύλλο».
Ο κ. Καρυπίδης προσθέτει τον πλούτο των ελληνικών δασών σε βελανιδιές, δέντρο αυτοφυές που δεν κινδυνεύει από την ανθρώπινη παρέμβαση. Αξιολογώντας τις καιρικές συνθήκες, σημειώνει την αύξηση των βροχών τα τελευταία χρόνια, τον τοπικό χαρακτήρα τους, αλλά και την επίδρασή τους στις ανθοφορίες. «Η βελανιδιά δεν θέλει συχνές και έντονες βροχές, γιατί σταματάει την έκκριση του μελιού.
Ενδέχεται σε κάποια περιοχή να μην πιάνει βροχή και σε απόσταση 15 χλμ. να εκδηλωθούν βροχές, προκαλώντας προβλήματα στη μελιτοφορία. Η τύχη του μελισσοκόμου συνδέεται με την περιοχή που θα επιλέξει και τις καιρικές συνθήκες που θα επικρατήσουν». Η καιρική αστάθεια προκαλεί την αγωνία τους. Αυτές τις μέρες ξεκινάει το πεύκο, γεγονός που ενδιαφέρει ιδιαίτερα όσους μελισσοκόμους μπορούν να μετακινηθούν.
