Ελαιώνας: Ένα καταφύγιο τουριστών στην Εύβοια

Σε ένα παραθαλάσσιο χωριό της Εύβοιας έχει καλλιεργηθεί μεταξύ ανθρώπου και φύσης μια σχέση οικειότητας και εμπιστοσύνης, μια σχέση γαλήνης και πραότητας, που φέρνει ανάταση και ευφορία. Εκεί, δυο νέοι και ερωτευμένοι άνθρωποι ακολούθησαν τα πατήματα της φύσης και κατάφεραν να μπολιάσουν τη γη με τα όνειρά τους.

Σε μια πανέμορφη πλαγιά ενός λόφου, λίγο πριν από το χωριό Ροβιές Ευβοίας, βρίσκεται ο αγροτουριστικός ξενώνας «Ελαιώνας». Πρόκειται για ένα κτήμα 350 στρεμμάτων, που ξεκινά από τους πρόποδες του βουνού Καβαλάρη και καταλήγει σε μια ωραία παραλία της περιοχής. Πίσω από το εγχείρημα, βρίσκεται ο κ. Στέφανος και η κα Μαρίνα Βαλλή. Η Μαρίνα Βαλλή, με χρόνια εμπειρίας στις δημόσιες σχέσεις σε μεγάλη αεροπορική εταιρεία, και ο Στέφανος Βαλλής, γεωπόνος-αγρότης, αποτελούν το απόλυτο δίδυμο και, όπως τονίζει με χιούμορ η ίδια, «ο Στέφανος λόγω ιδιότητας είναι ο “αγρό” και εγώ από τον δικό μου επαγγελματικό στίβο ο “τουρισμός”». Έτσι, αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν ξενώνα-πρότυπο, με αγροτουριστική κατεύθυνση και υψηλά δείγματα φιλοξενίας. «Μια Πρωτομαγιά με φιλοξένησε ο Στέφανος στο κτήμα και αμέσως μαγεύτηκα. Όταν μετά από μήνες μου ζήτησε να παντρευτούμε, ποια νομίζετε ότι ήταν η απάντηση;», λέει η Μαρίνα.

Και τα κατάφεραν! Πλαισιωμένος από απέραντους ελαιώνες, αχλαδιές, συκιές και πεύκα, ο «Ελαιώνας» έχει γίνει το καταφύγιο για πάρα πολλούς τουρίστες, και όχι μόνο κατά τους θερινούς μήνες. Η ιδέα άρχισε να υλοποιείται με τη δημιουργία των καταλυμάτων και από το 2000 άρχισαν να δέχονται τον πρώτο κόσμο. Κάθε δωμάτιο έχει και ένα όνομα δέντρου ή θάμνου από το κτήμα. Ο ξενώνας αποτελείται από 10 δίκλινα δωμάτια και 5 μονόκλινα στο ισόγειο, τα οποία διαθέτουν βεράντα ή ατομικό κήπο και θέα στον ελαιώνα και τη θάλασσα. Χαρακτηριστικό του ξενώνα είναι το χαμηλό οικολογικό αποτύπωμα, καθώς διαθέτει συστήματα εξοικονόμησης ενέργειας και νερού, ενώ οι ίδιοι δίνουν μεγάλη σημασία στην προώθηση των οικολογικών πρακτικών.

Ένας ελαιώνας 100 χρόνων

Στον «Ελαιώνα» καλλιεργούνται ελιές από το 1835. Το κτήμα αποτελεί μέρος μιας αρχικά τεράστιας ιδιοκτησίας 30.000 στρεμμάτων. Η αρχική ιδιοκτησία μειώθηκε σταδιακά, με την απαλλοτρίωση, την πώληση στρεμμάτων από τους απογόνους, αλλά και την πιο πρόσφατη δωρεά περίπου 1.500 στρεμμάτων στους εργαζομένους του κτήματος από τη θεία του Στέφανου Βαλλή. Το μικροκλίμα της περιοχής, το εύφορο έδαφος, η βιολογική καλλιέργεια (με πιστοποίηση από τη ΒΙΟ ΕΛΛΑΣ) και η προσωπική φροντίδα του Στέφανου είναι εγγύηση για την άριστη ποιότητα της ελιάς. «Οι ποικιλίες που καλλιεργούμε είναι Αμφίσσης, Καλαμών, ισπανικές και κορωνέικες. Οι βρώσιμες ελιές μαζεύονται με το χέρι μία-μία. Επίσης, το κτήμα ποτίζεται από πετρόχτιστο αυλάκι που κατασκευάστηκε το 1905. Στη βόλτα σας θα δείτε το κοτέτσι με τις χήνες, τις πάπιες, τις κότες και τις φραγκόκοτες», περιγράφει η Μαρίνα.

Δραστηριότητες

Ο «Ελαιώνας», όμως, δεν προσφέρει μόνο δυνατότητες για περιπάτους στη φύση ή κολύμπι, αλλά πλήθος άλλων δραστηριοτήτων.

• Εργασίες του κτήματος
• Μαθήματα υφαντικής
• Μαθήματα ελληνικής κουζίνας
• Οικολογικές περιηγήσεις
• Αστροπαρατήρηση
• Bird watching
• Άθληση στην ύπαιθρο
• Μουσικές βραδιές
• Σεμινάρια κατασκευής χειροποίητου χαρτιού
• Γευσιγνωσία ελαιολάδου

Λιχουδιές με πρωταγωνιστή το λάδι

Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να απολαύσει στο εστιατόριο του αγροκτήματος μεζέδες και φαγητά, με πρωταγωνιστές το λάδι και τις ελιές του ελαιώνα. «Ευχαρίστως δίνουμε συνταγές και εξηγούμε τρόπους παρασκευής βρώσιμης ελιάς. Για πρωινό δεν απλώνουμε μπουφέ με γερμανικά αλλαντικά και γαλλικά τυριά. Προσφέρουμε τοπικές λιχουδιές, ελιές από τα δέντρα τους, αβγά από το κοτέτσι, φρέσκους χυμούς, δικές μας μαρμελάδες, ζυμωτά δικά μας ψωμιά κ.ά.», τονίζει η κα Βαλλή.

Την παραγωγή του κτήματος σε βρώσιμες ελιές επεξεργάζεται και εμπορεύεται ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ροβιών στον οποίο ανήκουν. Ο συνεταιρισμός ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1978 και σήμερα συμμετέχουν 130 παραγωγοί. Τις πράσινες ελιές τις επεξεργάζονται με την ελληνική φυσική μέθοδο. Δηλαδή, ζύμωση της ελιάς σε άλμη για έξι με οκτώ μήνες, χωρίς τη χρήση καυστικής σόδας. Οι επισκέπτες μπορούν να προμηθευτούν ελιές και ελαιόλαδο.

«Ο αγροτουρισμός δεν είναι επάγγελμα, είναι η ζωή μας»

«Το κράτος δεν έχει ορίσει τι είναι αγροτουρισμός, δεν έχει καταγράψει προδιαγραφές και δεν νομιμοποιεί τις δραστηριότητές μας», σημειώνει η Μαρίνα Βαλλή με την οποία μιλήσαμε. Εκτός των άλλων, μας μεταφέρει τις δυσκολίες που συναντάει μια τόσο αξιόλογη προσπάθεια, όπως είναι η δική τους. Μας είπε επίσης:

• Η ασάφεια των νόμων, τα διάσπαρτα γραφεία της περιφέρειας, τα τρία συναρμόδια υπουργεία (Τουρισμού, Ανάπτυξης, Γεωργίας), οι πολλές διαφορετικές άδειες, το κόστος της ασφάλισης των εργαζομένων, οι διακοπές του ρεύματος και η σύνδεση με το ίντερνετ είναι λίγα από τα προβλήματά μας.
• Αυτή τη στιγμή που μιλάμε η  τουριστική επιχείρηση  από μόνη της δεν είναι βιώσιμη. Δεν έχει κέρδη. Σε συνδυασμό όμως με το αγροτικό εισόδημα μάς επιτρέπει να συνεχίσουμε να φροντίζουμε την γη και την οικογένειά μας και να παραμείνουμε στην επαρχία.
• Τον εαυτό μας πουλάμε. Δεν υποκρινόμαστε. Πάντα νοιαζόμασταν για το περιβάλλον, φωνάζαμε για τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής μας κληρονομίας, πάντα διηγιόμασταν μύθους και γεγονότα από την πλούσια ιστορία μας. Τώρα τα συνδυάζουμε και με φιλοξενία επί πληρωμή.
• Η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή, γνήσια φιλοξενία είναι μεγάλη. Αντί να πάει ο κάτοικος της μεγαλούπολη στον ψυχολόγο έρχεται στον ξενώνα και κουβεντιάζει μαζί μας, κάθεται στην πολυθρόνα, χαλαρώνει, αναζωογονείται. Και εμείς γινόμαστε πιο πλούσιοι.
• Αν οι Ροβιές βουλιάζουν, βουλιάζουμε και εμείς, όσο καλοί επαγγελματίες και αν είμαστε. Αν οι Ροβιές βουλιάζουν, βουλιάζουμε και εμείς, όσο καλοί επαγγελματίες και αν είμαστε. Γιατί οι επισκέπτες μας θέλουν να ζήσουν τη ζωή στο χωριό, να τους καλημερίσουν στο καφενείο, να συμμετέχουν στο γλέντι. Αν οι κάτοικοι του χωριού είναι δυσαρεστημένοι τότε δεν είναι και φιλόξενοι.
• Συμμετέχουμε σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, οργανώνουμε εκπαιδευτικές ημερίδες, συνεργαζόμαστε με το σχολείο, ανήκουμε σε επαγγελματικούς συλλόγους, περιβαλλοντολογικές ομάδες κλπ. 
• Τα τελευταία χρόνια, μειώθηκαν πολύ οι κρατήσεις. Προσπαθούμε με ελιγμούς, με αναζήτηση άλλων αγορών και με προσφορά περισσότερων υπηρεσιών να κρατηθούμε.
• Αν κάποιος διαλέξει να επενδύσει στον αγροτουρισμό, θα πρέπει να ξέρει ότι δεν είναι επάγγελμα. Θα είναι η ζωή του.