Την περίοδο αυτή, το ενδιαφέρον του αγροτικού κόσμου εστιάζεται σε δύο εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Υπάρχουν αυτοί που διερωτώνται και αγωνιούν, αν θα κοπεί η σύνταξή τους, αν τους συμφέρει να συνεχίσουν να καλλιεργούν, τι πρέπει να κάνουν με τα δικαιώματα που απέκτησαν ενώ θεωρούνται ετεροεπαγγελματίες, αν πρέπει να μπουν στο ειδικό καθεστώς του ΦΠΑ. Δηλαδή αυτοί, που τα νέα ασφαλιστικά και φορολογικά δεδομένα, αλλάζουν τις συνθήκες παραμονής ή τον τρόπο αποχώρησής τους από την αγροτική ενασχόληση.
Στο άλλο άκρο υπάρχουν και εκείνοι που έρχονται, όπως οι νέοι, καθώς και αυτοί οι οποίοι περιμένουν την έναρξη υλοποίησης δράσεων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης ή άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων. Για να ενταχθούν στο αγροτικό επάγγελμα με σύγχρονους όρους, να επενδύσουν σε μία νέα καλλιέργεια ή εκτροφή, να αποκτήσουν σύγχρονο εξοπλισμό, να κάνουν το «ποιοτικό» άλμα σε ένα βιολογικό προϊόν, να καινοτομήσουν τεχνολογικά ή επιχειρηματικά.
Παράλληλα, υπάρχουν και εκείνες οι οργανώσεις αγροτών, που δεν ασχολούνται απλά και μόνο με το ΟΣΔΕ, αλλά με το πώς θα αξιοποιήσουν τα δεδομένα για να ισχυροποιήσουν την οικονομική και κοινωνική θέση των μελών τους.
Είμαστε τόσο με αυτούς που «φεύγουν», όσο και με αυτούς που «έρχονται». Ώστε οι πρώτοι να αποχωρήσουν με αξιοπρέπεια και όχι «κυνηγημένοι». Και οι δεύτεροι, για να ενταχθούν στο ΠΑΑ, όχι να λάβουν μία ακόμη επιδότηση, αλλά για να δημιουργήσουν μία σύγχρονη εκμετάλλευση, που παράγει εισόδημα και εθνικό πλούτο.
Δημοσιεύθηκε στην “ΥΧ” στις 12/5
