Κύθηρα, το νησί της ουράνιας Αφροδίτης, προστάτιδας του έρωτα, των ζευγαριών και της οικογένειας. Εκεί βρήκε καταφύγιο ο έρωτας του Πάρη και της Ωραίας Ελένης. Ένα νησί μοναχικό, που το διεκδικούν τρία πέλαγα, αλλά αυτό παραμένει… ανένταχτο, ενώ κάποιοι κάτοικοί του αναζητούν μια νέα, σύγχρονη ταυτότητα, που ακουμπάει στις παλιές ρίζες.
Ανάμεσα στο Μυρτώο, το Κρητικό και το Ιόνιο, τα Κύθηρα είναι για πολλούς αγαπημένος προορισμός και όνειρο του καλοκαιριού. Εκεί, στο χωριό Μητάτα (η λέξη σημαίνει καταλύματα των βοσκών), ζωντανεύει, αναπνέει και δίνει καρπούς στο σήμερα η παράδοση. Σε ένα από τα πιο παλιά χωριά του νησιού, που αποκαλείται και μπαλκόνι του Αιγαίου, εξαιτίας της πανοραμικής θέας που προσφέρει, κάποιοι νέοι άνθρωποι αποφάσισαν να καλλιεργήσουν ξανά τη σχέση τους με τη γη που κάποτε έτρεφε όλα τα Κύθηρα με λαχανικά και φρούτα.
Απλυνόρι ήταν το όνομα του λόφου, στην κορυφή του οποίου υπήρχε αρχαίο ιερό της Αφροδίτης. Εκεί, ο Γιάννης και η Ελένη Πρωτοψάλτη με τις δυο κόρες τους, μια οικογένεια μελισσοκόμων, αποφάσισαν να γυρίσουν στον τόπο της καταγωγής τους και να ασχοληθούν με τη μελισσοκομία, σε συνδυασμό με έναν παραδοσιακό ξενώνα, στον οποίο έδωσαν το όνομα «Απλυνόρι». «Ξεκινήσαμε με 50 μελίσσια που μου έδωσε ο αδελφός μου, σήμερα τα έχουμε κάνει 350. Οι κόρες μου έχουν, επίσης, τα δικά τους μελίσσια. Η Μαρία είναι φοιτήτρια Χημείας και η Αθανασία είναι φοιτήτρια Τεχνολογίας Τροφίμων», μας λέει ο Γιάννης.
Η οικογένεια Πρωτοψάλτη θα σας κάνει να νιώσετε σαν στο σπίτι σας από την πρώτη στιγμή. Το «Απλυνόρι» σήμερα είναι ένα αρχοντικό με πέντε δωμάτια, το καθένα με το δικό του μπάνιο, που φιλοξενεί από δύο άτομα μέχρι παρέες δέκα ατόμων. Είναι ιδανικό για χειμωνιάτικες βραδιές μπροστά στο τζάκι, αλλά και για καλοκαιρινά δειλινά στις βεράντες του σπιτιού με θέα το φαράγγι του Τσάκωνα και τις σπηλιές Σκύλος και Γάτα.
Το πρωινό που προσφέρεται είναι από αγαθά της ίδιας της οικογένειας και «καρδιά» του ξενώνα είναι το ευρύχωρο σαλόνι με την πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα, η οποία είναι στη διάθεσή σας για να παρασκευάσετε τα γεύματά σας με αγνά, παραδοσιακά προϊόντα, όπως τα τοπικά παξιμάδια λαδιού, το θυμαρίσιο μέλι, αβγά, λαχανικά και φρούτα από τον βιολογικό κήπο της οικογένειας. «Αν ο επισκέπτης επιθυμεί, μπορεί να συμμετάσχει στις μελισσοκομικές εργασίες, στο περιβόλι, στο μάζεμα της ελιάς», μας λέει ο Γιάννης, ο οποίος με χαρά θα σας συνοδεύσει σε μια βόλτα στο χωριό, στις γύρω σπηλιές, καθώς και στα μονοπάτια του νησιού.
Η μελισσοκομία είναι τέχνη, δεν είναι επάγγελμα
Ο τίτλος «Μέλι-γάλα», που έδωσαν στα προϊόντα τους, εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο τη γαλήνη των ημερών στην όμορφη αυτή γωνιά του νησιού.Ο Γιάννης, που προέρχεται από οικογένεια κτηνοτρόφων, μας εξήγησε από πού προέρχεται η ονομασία του ξενώνα και μας περιέγραψε με τον δικό του τρόπο το δρομολόγιο της οικογένειας προς τις ρίζες της. Μας είπε:
- Για ένα μεγάλο διάστημα, ασχοληθήκαμε με την τυροκομία και με την κτηνοτροφία. Πρακτικοί λόγοι μας έκαναν να διακόψουμε προσωρινά. Τώρα, οι ελπίδες μας στηρίζονται στις κόρες μου. Τους αρέσει η ζωή στο νησί. Έχουν τα δικά τους μελίσσια και, όταν τελειώσουν τις σπουδές τους, ονειρεύονται να φτιάξουν ένα τυροκομείο για να συνεχίσουν το «Μέλι-γάλα». Προς το παρόν, παράγουν το «Αθάμαρι», το μέλι τους.
- Οι πελάτες μας ανέκαθεν ήταν Έλληνες, αλλά τα δύο τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον των ξένων επισκεπτών, κυρίως από την Ολλανδία.
- Η μελισσοκομία δεν είναι επάγγελμα, είναι τέχνη. Και η τέχνη αυτή μας έχει προσφέρει αναγνώριση, ταξίδια, γνωριμίες, διακρίσεις, βραβεία κ.λπ. Χρειάζεται γνώση και μεράκι για να καταφέρεις να παράγεις ένα ξεχωριστό μέλι. Η χλωρίδα του νησιού είναι σημαντική, αλλά ο βασικός παράγοντας είναι ο μελισσοκόμος και οι χειρισμοί του. Το ξηροθερμικό κλίμα του νησιού δεν βοηθάει για μεγάλες παραγωγές. Ο μέσος όρος κυψελών είναι μικρός ενώ η διάθεση γίνεται κυρίως σε γνωστούς και φίλους.
- Θα ενθάρρυνα κάποιον να ασχοληθεί με τη μελισσοκομία, αν και εφόσον το επιλέξει, γιατί του αρέσει και όχι για να λύσει το οικονομικό του πρόβλημα. Όσο για το κράτος, «αλίμονο σε αυτόν που θέλει να ξυστεί και περιμένει να τον ξύσουν άλλοι».
