Ο Covid 19 και η έντονη βροχόπτωση δεν επέτρεψε στους Μεσσουνιώτες να τιμήσουν, όπως θα ήθελαν τον προστάτη των αμπελουργών, τον Άγιο Τρύφωνα. Άγιο που τον κουβάλησαν στις καρδιές τους οι πρόσφυγες Σιναπλιώτες που με τα λιγοστά υπάρχοντα τους ρίζωσαν στη σημερινή Μεσσούνη και από το 1924 την κατοικούν μην λησμονώντας στιγμή τις πατρίδες, που αφέθηκαν πίσω.
Πρώτη Φεβρουαρίου σήμερα, του Αγίου Τρύφωνος. Μεγάλη μέρα για τους αμπελουργούς, γιορτάζει ο προστάτης τους. Στην προ του Covid τέτοια μέρα εποχή έψηναν κρεατικά και έπιναν ο καθένας στο αμπελάκι του με συγγενείς , φίλους και μεγάλες παρέες και όλοι μαζί έξω από το παρεκκλήσι που έχει το όνομα, αλλά και τη χάρη Του Αγίου. Από την εκκλησία στα αμπέλια ήταν η διαδρομή της σημερινής ημέρας για να αγιάσουν τα κλίματα… γιατί Μεσσουνιώτικο – Σιναπλιώτικο σπίτι χωρίς κρασί αμπέλι και κρασί κάποτε δεν νοούνταν.
Οι γυναίκες του Μορφωτικού Συλλόγου Μεσσούνης, νέοι αλλά και ηλικιωμένοι, κάτοικοι του οικισμού μπορεί να μην έχουν μνήμες από το Σιναπλί έχουν όμως πολλά ακούσματα και δεν ξεχνούν ακόμη και με Covid να τιμήσουν τον προστάτη Άγιο τους που στο ένα χέρι κρατάει το σταυρό και στο άλλο το κλαδευτήρι.
Τι κι αν δεν άναψαν τα κάρβουνα φέτος έτσι όπως θα το θέλανε, ο «αγιασμός» των αμπελιών τους , το κόκκινο κρασί, χύθηκε στο έδαφος τιμώντας τον Άγιο Τρύφωνα μια βροχερή και όλο ισχυρούς Νοτιάδες μέρα με την ευχή «Του χρόνου, όλοι μαζί!»
Πηγή: ert.gr
