Πριν από δεκαπέντε περίπου χρόνια, έκανα ένα ρεπορτάζ για το κτηνοτροφικό ρεβύθι. Ήταν η εποχή που οι αγελάδες γαλακτοπαραγωγής άφηναν καλό εισόδημα και ήταν μια κτηνοτροφική δραστηριότητα που προσέλκυσε πολλούς. Όμως, για να παράγουν οι αγελάδες όσο το δυνατόν περισσότερο γάλα και άρα η μονάδα να είναι αποδοτική, χρειάζονταν πρωτεϊνούχες τροφές. Δηλαδή την εξής μία: σόγια. Σόγια στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν καλλιεργούνταν, επομένως μεγάλες ποσότητες εισάγονταν –όχι μόνο για τις αγελάδες, αλλά και για το σιτηρέσιο άλλων ζώων από τις ΗΠΑ.
Όμως η σόγια από την Αμερική ήταν και είναι –κατά κύριο λόγο- γενετικά τροποποιημένη, και οι παραγωγοί δεν ήθελαν να τη χρησιμοποιήσουν, δεδομένης της αντίδρασης των καταναλωτών. Κάπως έτσι προέκυψε το ρεπορτάζ που προανέφερα με το κτηνοτροφικό ρεβύθι, μια πειραματική καλλιέργεια που έκανε τότε το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο για να δώσει λύση, και μάλιστα ελληνική, στους παραγωγούς που ήθελαν να αντικαταστήσουν τη σόγια.
Το κτηνοτροφικό ρεβύθι, λοιπόν, περιείχε πρωτεΐνες ανάλογες με αυτές της σόγιας και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη διατροφή των ζώων, όπως έλεγαν τα πορίσματα της μελέτης των επιστημόνων. Στην πράξη, όμως, νομίζω ότι ελάχιστοι αποφάσισαν να αλλάξουν τη σόγια και ίσως ελάχιστοι να έμαθαν για το περίφημο κτηνοτροφικό ρεβύθι και τις μαγικές του ιδιότητες.
Από τότε πολλές φορές έχω γράψει για επιστημονικές έρευνες που σχετίζονται με την αγροτική παραγωγή και βγάζουν σημαντικά συμπεράσματα, τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους παραγωγούς. Άλλες τόσες βρέθηκα σε παρουσιάσεις πιλοτικών προγραμμάτων, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ερευνητική εργασία, έπαινοι, χρήματα και κόπος που ξοδεύτηκαν και μετά… τίποτα. Οι παραγωγοί συνεχίζουν τη δουλειά τους με όσα έμαθαν από τον παππού, την πείρα και τον γεωπόνο του καταστήματος αγροτικών εφοδίων στην περιοχή τους.
Δεν λείπει η έρευνα, δεν λείπει το ενδιαφέρον και η προσπάθεια. Δεν λείπουν και οι ανάγκες από την πλευρά των παραγωγών. Όμως, αγροτική έρευνα και αγροτική παραγωγή είναι δύο δρόμοι παράλληλοι, χωρίς σημείο συνάντησης. Ας ελπίσουμε ότι το νέο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, με τα ανάλογα προγράμματα που έχει, θα βοηθήσει επιτέλους στη σύνδεση επιστήμης και παραγωγής, όπως και την ελληνική γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή να επωφεληθεί της δουλειάς που γίνεται σε ερευνητικό επίπεδο.
