Συγκρατημένα αισιόδοξοι εμφανίζονται οι περισσότεροι παραγωγοί δημητριακών, με τις σπορές για τη νέα καλλιεργητική περίοδο να έχουν ξεκινήσει. Οι ανασταλτικοί παράγοντες δεν είναι άλλοι από τις βροχοπτώσεις και την εκτόξευση του κόστους παραγωγής.
Η έναρξη του φετινού αλωνισμού συνοδεύτηκε από χαμηλές τιμές, σε σύγκριση με τις σημερινές, δημιουργώντας σημαντικά ερωτήματα, για το πώς θα διαμορφωθεί η αγορά κατά την περίοδο της συλλογής. Αν σε αυτό υπολογιστούν και οι διακυμάνσεις του καιρού, που είναι ολοένα και πιο έντονες, ο τελικός γρίφος είναι δύσκολος και απαιτεί σοβαρούς χειρισμούς.
Τα ερωτήματα αυτά θέτει ο Σπύρος Κουτσμάνης, παραγωγός από τα Βασιλικά Θεσσαλονίκης: «Κάθε χρόνο καλλιεργώ περίπου 1.000 στρέμματα με σκληρό σιτάρι και κριθάρι. Η εικόνα της νέας περιόδου δείχνει να είναι προβληματική, όπως επίσης και αυτή που έκλεισε. Το κόστος καλλιέργειας των σιτηρών έχει ανέβει υπέρμετρα, ανεβάζοντας παράλληλα και το ρίσκο. Το θετικό στην εξέλιξη είναι η τιμή του προϊόντος, η οποία αν διατηρηθεί και στην τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο, θα έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα και ίσως να είναι αυτό που να κινεί το ενδιαφέρον για τη σπορά των σκληρών σιτηρών».
Παράλληλα, ο κ. Κουτσμάνης, βλέποντας αυτή την κατάσταση και το πώς διαμορφώνεται η τιμή του προϊόντος, προτείνει σε συναδέλφους παραγωγούς της περιοχής του τη δημιουργία Ομάδας Παραγωγών, με δυνατότητα αποθήκευσης των σιτηρών σε δικές τους αποθήκες. «Αν ανεβάσουμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος μας και συγκεντρώσουμε τα σιτηρά σε δικές μας αποθήκες, θα έχουμε τη δυνατότητα μιας καλύτερης διαπραγμάτευσης την ερχόμενη εμπορική σεζόν».
Περιμένουν τις βροχές για να σπείρουν
Προβληματισμένος με τις καιρικές συνθήκες, αλλά και με το κόστος παραγωγής είναι και ο Κώστας Γεωργίου, παραγωγός σιτηρών από την Τιθορέα Λοκρίδας. Με απλές αριθμητικές πράξεις μάς εξηγεί ότι το βασικό λίπασμα από τα 17 με 18 ευρώ την περσινή περίοδο έφτασε φέτος στα 30 ευρώ, όπως επίσης στα 30 σκαρφάλωσαν και τα επιφανειακά, από τα 13 ευρώ πέρυσι. «Αν σε αυτά προσθέσουμε το κόστος του πετρελαίου και τα φυτοφάρμακα, οι αριθμοί ανεβαίνουν υπέρμετρα. Για να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε θα πρέπει το σιτάρι να πουληθεί πάνω από 30 λεπτά το κιλό και οι αποδόσεις των χωραφιών να ξεπερνούν τα 300 κιλά».
Σε ό,τι αφορά τη σπορά, ο ίδιος ανέφερε ότι η απουσία βροχών πάει τη σεζόν πίσω. «Επειδή το κόστος έχει ανέβει σε μεγάλο βαθμό, δεν ρισκάρουμε τις σπορές χωρίς βροχοπτώσεις, θα περιμένουμε τις βροχές ακόμη και μέχρι τα Χριστούγεννα».
Αυξημένες οι εκτάσεις
Στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας τα σιτηρά φέτος θα είναι αυξημένα, έτσι όπως δείχνει η μέχρι τώρα εικόνα της ζήτησης εφοδίων από την πλευρά των παραγωγών.
Ο Χρήστος Ντάλας, παραγωγός και έμπορος σιτηρών από την Καλαμπάκα, υποστηρίζει ότι υπάρχει μία αναστάτωση στους αγρότες, καθώς το οικονομικό άνοιγμα του κόστους παραγωγής μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα ήταν απρόβλεπτο και δυσβάσταχτο για αυτούς. «Οι σχεδόν διπλάσιες τιμές των λιπασμάτων, όπως επίσης συνολικά του κόστους παραγωγής των σιτηρών, απασχολεί έντονα τον αγροτικό κόσμο και ειδικά τις αροτραίες καλλιέργειες, οι οποίες αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα», τονίζει.
Δύσπιστοι για τη σπορά των κριθαριών
Μπορεί οι εταιρείες βυνοποιίας να ανέβασαν την τιμή παραγωγού στο κριθάρι κατά 10-14 ευρώ τον τόνο μέσω της συμβολαιακής γεωργίας, οι παραγωγοί όμως δείχνουν να είναι διστακτικοί, καθώς δεν είναι βέβαιοι ότι αυτή η αύξηση αντισταθμίζει το νέο κόστος παραγωγής.
Όπως αναφέρει ο Δημήτρης Τσαρτσάλης, γεωπόνος και έμπορος πολλαπλασιαστικού υλικού από τον Δομοκό Φθιώτιδας, «τα μικρά περιθώρια κέρδους από κριθάρι που προορίζεται για βυνοποίηση δημιουργούν εύλογα ερωτήματα και προβληματισμούς για τη νέα καλλιεργητική περίοδο. Το μεγαλύτερο ποσοστό των παραγωγών κριθαριού προγραμματίζουν καλλιέργειες χωρίς συμβάσεις, με στόχο να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση των ζωοτροφών, ελπίζοντας σε καλύτερες τιμές».
