Ένα από τα ζητήματα που συζητήθηκαν ιδιαίτερα, τόσο κατά τις εργασίες του 6oυ Συνεδρίου της GAIA ΕΠΕΙΧΕΙΡΕΙΝ την προηγούμενη Παρασκευή, όσο και στις παράλληλες ανταλλαγές απόψεων, ήταν το Συνεταιριστικό.
Η κρισιμότητα του θέματος και το γεγονός ότι αναμένεται άμεσα η κατάθεση του νέου νομοσχεδίου αποτέλεσαν βασικές αιτίες των συζητήσεων αυτών που, αν και συχνά οδηγούσαν σε διαφορετικές προσεγγίσεις, έτειναν να έχουν κάτι κοινό: η πλειονότητα των άμεσα ενδιαφερομένων θεωρεί ότι η επιτυχία του νέου εγχειρήματος θα κριθεί από τις απαντήσεις που θα δοθούν σε βασικά ζητήματα, όπως:
✱ Εάν το νομοσχέδιο θα αποτελεί έναν νόμο-πλαίσιο ή ένα σφικτό κανονιστικό ρυθμιστικό νομοθέτημα.
✱ Οι σχέσεις του κράτους με τις συνεταιριστικές οργανώσεις, ιδίως ζητήματα του ελέγχου και της εποπτείας.
✱ Η υποχρεωτικότητα στην παράδοση της παραγωγής, στην κοινή προμήθεια εφοδίων όπου αυτή προβλέπεται κ.λπ.
✱ Ο τρόπος διανομής του οικονομικού πλεονάσματος που μπορεί να πριμοδοτεί είτε καταβολή αυξημένης τιμής προς τα μέλη και όσους συναλλάσσονται με την οργάνωση, είτε, για παράδειγμα, να ευνοεί τη δημιουργία αποθεμάτων και την ανάληψη επενδύσεων.
✱ Η σχέση των ίδιων κεφαλαίων προς τα δανεικά.
✱ Η λογική και τα κίνητρα που θα διέπουν τις συγχωνεύσεις, τα κοινοπρακτικά σχήματα μεταξύ των οργανώσεων και τη δημιουργία ισχυρών επιχειρηματικών σχημάτων μεγαλύτερου βαθμού.
✱ Ο τρόπος συμμετοχής των μελών-επενδυτών, που απασχολεί βέβαια μεγάλο μέρος του συνεταιριστικού οικοδομήματος και της υπόλοιπης ΕΕ. Αν και ο ισχύων νόμος προβλέπει τη συμμετοχή αυτή, στην ουσία την ακυρώνει, καθώς δεν προσδιορίζεται ο ρόλος των επενδυτών αυτών.
✱ Η αντιμετώπιση της σχέσης της διοίκησης με τη διεύθυνση της οργάνωσης.
✱ Η διαμόρφωση πραγματικών κινήτρων για μια διευρυμένη και ουσιαστική συμμετοχή παραγωγών μελών.
Είναι αυτά τα ζητήματα και η επίλυσή τους που θα κρίνουν εάν θα έχουμε ακόμη έναν νέο νόμο από έναν νέο υπουργό ή εάν θα τεθούν οι προϋποθέσεις για μια συνεταιριστική ανάταξη.
