Το ΥΠΑΑΤ καλείται να δώσει σαφείς εξηγήσεις για όσα θίγει η επιστολή Χαρουτουνιάν

Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε η δημοσιοποίηση της επιστολής παραίτησης του απερχόμενου προέδρου του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, Σέρκου Χαρουτουνιάν, με αποδέκτη τον πρωθυπουργό, η οποία εξαπολύει ευθείες βολές για τον τρόπο άσκησης πολιτικής του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Λευτέρη Αυγενάκη. Σε αυτήν, ο παραιτηθείς ξεκαθαρίζει, μεταξύ άλλων, ότι αδυνατεί να υπογράφει απευθείας αναθέσεις, ενώ καταλογίζει ευθύνες στην ηγεσία του ΥΠΑΑΤ για μη συνεργασία και καθυστέρηση έργων.

Όπως ήταν λογικό, το ΥΠΑΑΤ έσπευσε να εκδώσει ανακοίνωση, στην οποία ισχυρίζεται ότι είχε λήξει η θητεία του προέδρου του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, άρα επί της ουσίας δεν είχαμε παραίτηση, ενώ αφήνει και αιχμές για το κατά πόσο η στάση του κ. Χαρουτουνιάν είναι αμερόληπτη ή υποκινείται από «προσωπικές πικρίες». Αυτό, φυσικά, δεν αλλάζει το γεγονός της βαρύτητας των όσων καταλογίζει ο τελευταίος στον κ. Αυγενάκη.

Ωστόσο, υπάρχουν σοβαρά ερωτηματικά για το κατά πόσο είναι βάσιμος ο ισχυρισμός του ΥΠΑΑΤ ότι η θητεία του κ. Χαρουτουνιάν έχει ολοκληρωθεί. Όπως είναι γνωστό, η παρουσία του στον προεδρικό θώκο πήρε εξάμηνη παράταση στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου (σύμφωνα με το σχετικό ΦΕΚ), άρα, τύποις, η θητεία του πρόκειται να λήξει τον προσεχή Ιούνιο. Ασχέτως του αν ο ίδιος φέρεται να είχε υποσκελιστεί σε αμιγώς διεκπεραιωτικό ρόλο από την ηγεσία του ΥΠΑΑΤ.

Όπως είναι γνωστό, στους περισσότερους Oργανισμούς του Δημοσίου, οι συμβάσεις έχουν λήξει, ωστόσο, για όσο χρονικό διάστημα εξελίσσεται η διαδικασία επιλογής των νέων, οι παλιοί πρόεδροι παραμένουν και εκτελούν καθήκοντα διοίκησης. Μετά τη λήξη του εξαμήνου της παράτασης, είναι προγραμματισμένο να γίνουν νέες διαδικασίες μέσω ΑΣΕΠ για τον ορισμό νέου προέδρου στον ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ.

Σε κάθε περίπτωση, η επιστολή Χαρουτουνιάν περιλαμβάνει βαρύτατες κατηγορίες, οι οποίες καταλογίζονται από έναν έγκριτο καθηγητή με σοβαρό προφίλ, σκιαγραφώντας ένα πελατειακό καθεστώς σε έναν δημόσιο Οργανισμό. Παθογένειες, δηλαδή, που θα έπρεπε να ανήκουν στο –αμαρτωλό– παρελθόν. Οι κατηγορίες είναι τόσο κρίσιμες, που κανονικά, σε μια ευνομούμενη πολιτεία, θα έπρεπε να έχει ήδη επέμβει εισαγγελέας. Όπως και το ανάποδο, εάν οι κατηγορίες είναι έωλες, θα έπρεπε να έχει ήδη κινηθεί νομικά η θιγόμενη πλευρά προς υπεράσπιση της τιμής και της υπολήψεώς της.

Εντούτοις, η πτυχή στην οποία εστιάζει η ανακοίνωση του ΥΠΑΑΤ εκτρέπει το ενδιαφέρον μακριά από την ουσία. Δεν έχει σημασία αν η θητεία του προέδρου είχε λήξει, αλλά το αν ευσταθούν οι ισχυρισμοί του. Και ως προς αυτό, μόνο ξεκάθαρες απαντήσεις δεν έχουμε λάβει.