Ανάρπαστο στα 50 λεπτά το βιομηχανικό βερίκοκο

Ο παγετός μείωσε ακόμα περισσότερο την ούτως ή άλλως ελλειμματική παραγωγή

Αυξημένες τιμές παραγωγού, αλλά και αδυναμία κάλυψης παραγγελιών εκ μέρους της μεταποίησης, φέρνει το κενό που άφησαν στη φετινή συγκομιδή βιομηχανικού βερίκοκου (κατά κύριο λόγο Μπεμπέκο) οι παγετοί της άνοιξης, σε συνδυασμό με τις χαλαζοπτώσεις των προηγούμενων εβδομάδων.

Στη Βόρεια (Πέλλα, Ημαθία) και στην Κεντρική Ελλάδα (Θεσσαλία), οι απώλειες ξεπερνούν το 80%, ενώ δεν είναι λίγες οι περιοχές όπου καταγράφεται ολική καταστροφή. Στην Πελοπόννησο, από όπου τα τελευταία χρόνια προέρχεται το 50% της εγχώριας παραγωγής, τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα, καθώς εκτιμάται ότι ένα 50% της (προ παγετού) αναμενόμενης παραγωγής γλύτωσε από τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα και πλέον γίνεται… ανάρπαστο από τις βιομηχανίες.

Όπως πληροφορείται, μάλιστα, η «ΥΧ», η τιμή διαμορφώνεται στα 50 λεπτά/κιλό, ενώ κάποιοι συνεταιρισμοί και ομάδες δέχονται το τελευταίο διάστημα κρούσεις ακόμα και για υψηλότερο αντίτιμο.

«Υπάρχει πράγματι μεγάλη ζήτηση για τα Μπεμπέκο από τις βιομηχανίες κομπόστας ή κατεψυγμένων, οι οποίες πασχίζουν να καλύψουν τις ανάγκες τους», λέει στην «ΥΧ» ο πρόεδρος της ΕΑΣ Κιάτου, Κώστας Παπαβασιλείου. «Η τιμή είναι στα 50 λεπτά. Δεν λείπουν βέβαια και προσφορές με ελαφρώς υψηλότερα νούμερα, ωστόσο, συνεργαζόμαστε χρόνια με συγκεκριμένες μονάδες, από τις οποίες είμαστε ευχαριστημένοι. Διασφαλίζουμε τα χρήματά μας, οι πληρωμές είναι άμεσες, οπότε δεν έχει νόημα να ρισκάρουμε για ένα-δύο λεπτά παραπάνω», συμπληρώνει ο ίδιος.

«Η Πελοπόννησος είναι αυτή που ουσιαστικά καλύπτει αυτήν τη στιγμή τις ανάγκες της βιομηχανίας», σημειώνει από την πλευρά του ο Μιλτιάδης Κονοπισόπουλος, επικεφαλής της κονσερβοποιίας Δαναΐς, η οποία στο εργοστάσιο της Αργολίδας επεξεργάζεται αποκλειστικά βερίκοκο. «Το θετικό είναι ότι οι καρποί που γλύτωσαν από τον παγετό είναι πολύ καθαροί. Υπάρχουν βέβαια τα γνωστά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σχεδόν κάθε χρόνο με τη συλλογή (κάποια βερίκοκα κόβονται πολύ νωρίς, κάποια υπερβολικά αργά). Όμως, τα έχουμε συνηθίσει και τα αντιμετωπίζουμε», προσθέτει επιβεβαιώνοντας ότι η τιμή παραγωγού είναι στα 50 λεπτά/κιλό.

Άλμα 55% σε μια διετία

«Αν σκεφτεί κανείς ότι πρόπερσι ήταν 30 και πέρυσι 40 λεπτά/κιλό, έχουμε μια αύξηση άνω του 55% μέσα σε μια διετία», επισημαίνει. Αν και είναι προφανές ότι αυτό συνεπάγεται και υψηλότερο κόστος για τη βιομηχανία, ο συνομιλητής μας σπεύδει να διευκρινίσει ότι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό: «Τόσο εμείς όσο και άλλες επιχειρήσεις του κλάδου υιοθετήσαμε τα τελευταία χρόνια μια στρατηγική που είχε στο επίκεντρό της την παραμονή του Έλληνα παραγωγού στο Μπεμπέκο. Να θυμίσω εδώ ότι κάποτε η εγχώρια παραγωγή άγγιζε τους 50.000 τόνους, πλέον μετά βίας πιάνει τους 20.000 τόνους. Σίγουρα ο “πειρασμός” για τις επιτραπέζιες ποικιλίες είναι μεγάλος, όμως το Μπεμπέκο είναι εγγύηση για τον παραγωγό. Υπάρχει αγορά και σίγουρη απορρόφηση από τις μεταποιητικές επιχειρήσεις», τονίζει ο κ. Κονοπισόπουλος.

Ο ίδιος δεν αρνείται ότι οι βιομηχανίες φέρουν ευθύνη για τη μείωση των ποσοτήτων τα τελευταία χρόνια. «Ως κλάδος, μπήκαμε στη λογική να μειώσουμε τις τιμές για να ανταγωνιστούμε την Κίνα. Αυτό δεν έπρεπε να γίνει. Αντίθετα, έπρεπε να πείσουμε τους Ευρωπαίους να μην προτιμούν τα κινέζικα βερίκοκα», υπογραμμίζει. «Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να βρούμε μια ισορροπία. Δεν μπορεί ο παραγωγός να εισπράττει π.χ. 30 λεπτά, γιατί δεν θα έχει κίνητρο να καλλιεργεί. Ούτε όμως μπορεί η τιμή να είναι σταθερά πάνω από 50 λεπτά, γιατί η αγορά θα αρχίσει να κλωτσάει», τονίζει.

«Είναι σαφές ότι πρέπει να υπάρχει σταθερότητα. Είναι ανάγκη βιομηχανία και παραγωγοί να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι και να εντοπίσουμε τις κοινές συνισταμένες. Αλλιώς, η δουλειά μας δεν θα έχει μέλλον», αναφέρει από την πλευρά του, έτερος επιχειρηματίας του χώρου, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του.

«Πρέπει να παραμερίσουμε συντεχνιακές και εγωιστικές αντιλήψεις και να συνεννοηθούμε, ώστε αφενός οι αγρότες να έχουν εξαρχής μια διασφάλιση και να κάνουν τα κουμάντα τους, αφετέρου οι επιχειρήσεις να μπορούν να μπουν σε μια διαδικασία προγραμματισμού και έγκαιρης διαχείρισης των παραγγελιών τους», εξηγεί.

Ζήτημα να καλυφθεί το 50% της ζήτησης

Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές ότι οι φετινές απώλειες εκ των πραγμάτων καθιστούν για τη βιομηχανία αδύνατη την κάλυψη της ζήτησης από τη διεθνή αγορά. «Όποια επιχείρηση καταφέρει να ανταποκριθεί έστω στο 50% των παραγγελιών, θα είναι ικανοποιημένη», αναφέρει ο κ. Κονοπισόπουλος. «Είναι ατυχής η συγκυρία καθώς, με δεδομένο ότι στη Μεσόγειο δεν υπάρχει προϊόν και οι αποστολές από την Κίνα καθυστερούν, λόγω της μεγάλης κίνησης στα λιμάνια της χώρας, θα ήταν ευκαιρία να κερδίσουμε μερίδια. Έστω κι έτσι πάντως, είναι σαφές ότι θα επιδιώξουμε να εξασφαλίσουμε υψηλότερες τιμές πώλησης για τα προϊόντα μας», υπογραμμίζει.

Βλέπουν με άλλο μάτι το Μπεμπέκο οι παραγωγοί

Το ενθαρρυντικό, σύμφωνα με τον κ. Κονοπισόπουλο, είναι ότι οι παραγωγοί πλέον αρχίζουν να βλέπουν με… άλλο μάτι την καλλιέργεια βιομηχανικού βερίκοκου. «Νομίζω ότι οι αγρότες έχουν πειστεί ότι οι τιμές μπορούν να έχουν μια βάση τουλάχιστον 35, γιατί όχι και 40 λεπτών/κιλό», λέει χαρακτηριστικά στην «ΥΧ». Επ’ αυτού συμφωνεί και ο κ. Παπαβασιλείου, ο οποίος εκτιμά ότι «το μπεμπέκο τα επόμενα χρόνια θα έχει μέλλον». Όπως εξηγεί, «ακόμα και ζημιές από τον καιρό να μην είχαμε φέτος, και πάλι η συνολική παραγωγή θα ήταν ελλειμματική.  Οι βιομηχανίες έχουν κάνει μεγάλες προσπάθειες να ανοίξουν αγορές και χρειάζονται πρώτη ύλη. Θεωρώ, λοιπόν, ότι πρόκειται για μια πολύ καλή καλλιεργητική επιλογή για το άμεσο μέλλον, ιδίως για περιοχές με αρκετά νερά».

Ο ίδιος, ωστόσο, τονίζει ότι η μεγάλη πρόκληση έχει να κάνει με την αντιμετώπιση των έκτακτων καιρικών συνθηκών, φαινόμενο που βλέπουμε με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα τα τελευταία χρόνια. «Είναι κάτι που πρέπει να το δούμε πιο οργανωμένα και συστηματικά με τεχνικές όπως ο “βομβαρδισμός” των νεφών, που αξιοποιείται για το ροδάκινο στην Μακεδονία», καταλήγει.