Στις αποθήκες καλλιεργητών και συνεταιρισμών εξακολουθεί να βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος της φετινής (σεζόν 2020-2021) παραγωγής ρυζιού, καθώς η ζήτηση από το εμπόριο είναι σχετικά υποτονική, ενώ και η κατανάλωση δείχνει επηρεασμένη από τους περιορισμούς που έχουν δημιουργήσει στην εστίαση τα έκτακτα μέτρα λόγω του κορωνοϊού.
Η εικόνα δεν είναι πρωτόγνωρη για την εποχή, ούτε κρίνεται επί του παρόντος ανησυχητική, με την προϋπόθεση βέβαια ότι μέχρι τα τέλη του μήνα η αγορά θα αρχίσει να ανεβάζει σιγά-σιγά στροφές, ώστε να ρευστοποιηθούν κάποιες ποσότητες.
Αυτό ενδεχομένως να δώσει και στους συνεταιρισμούς τη δυνατότητα να διαπραγματευτούν καλύτερες τιμές οι οποίες, για την ώρα, κινούνται σε ελαφρώς χαμηλότερα από τα περσινά επίπεδα.
Ειδικότερα, τα μεσόσπερμα Japonica (στην πλειονότητά τους της ποικιλίας Ronaldo), που αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 75% της παραγωγής, πωλούνται αυτό το διάστημα στα 29-29,5 λεπτά/κιλό, τα μακρύσπερμα Indica (κυρίως Luna και Βοnnet) στα 31-32 λεπτά/κιλό, ενώ αρκετά ψηλότερα, στα 38-39 λεπτά, φτάνουν οι λιγοστές Καρολίνες, οι οποίες απευθύνονται στην εγχώρια αγορά.
Ελεγχόμενη η κατάσταση
«Η αλήθεια είναι ότι η αγορά εμφανίζεται κάπως… καθισμένη, λόγω των συνθηκών, και αυτό αναπόφευκτα έχει αντίκτυπο και σε εμάς», λέει στην «ΥΧ» ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Χαλάστρας Β’, Βασίλης Κουκουρίκης.
«Οι μύλοι δουλεύουν, όχι όμως στο φουλ όπως άλλες χρονιές, ενώ το ενδιαφέρον των Τούρκων είναι υπαρκτό, αλλά όχι στον βαθμό που θα περιμέναμε», συμπληρώνει ο ίδιος. Από τους σχεδόν 50.000 τόνους που συγκέντρωσε ο συνεταιρισμός, μέχρι στιγμής έχει πουληθεί ένα ποσοστό που αγγίζει το 30%. «Θα θέλαμε τέτοια εποχή να έχουν “φύγει” μεγαλύτερες ποσότητες, όμως η κατάσταση για την ώρα δεν είναι πιεστική», σχολιάζει ο κ. Κουκουρίκης.
Για στασιμότητα στην αγορά κάνει λόγο και ο αντιπρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Χαλάστρας Α’, Λεωνίδας Κουιμτζής. Ο συνεταιρισμός έχει «διώξει» ως τώρα περί τους 10.000 τόνους από τους συνολικά 40.000 τόνους που συγκέντρωσε για τη φετινή σεζόν. «Μέχρι στιγμής οι ροές δεν είναι ιδιαίτερα ζωηρές και, ως ένα βαθμό τουλάχιστον, αυτό θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί φυσιολογικό. Αν όμως αυτοί οι ρυθμοί συνεχιστούν και τις επόμενες εβδομάδες, τότε θα πρέπει να ανησυχήσουμε», τονίζει στην «ΥΧ».
Κατά τον ίδιο, η Τουρκία δεν παρουσιάζεται φέτος τόσο δραστήρια όσο άλλες χρονιές: «Δείχνουν φέτος μια προτίμηση στο δικό τους ρύζι, το οποίο τους “έρχεται” στις ίδιες περίπου τιμές με το ελληνικό. Από εμάς ζητούν να αγοράσουν φθηνότερα, κάτι στο οποίο εμείς αντιστεκόμαστε», εξηγεί.
Δύσκολο να «ανοίξει» η Μέση Ανατολή
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει, σύμφωνα με τον κ. Κουιμτζή, κάποιες συντονισμένες προσπάθειες προκειμένου το ελληνικό ρύζι να διεισδύσει στην αγορά της Μέσης Ανατολής και να αποκτήσει έτσι μια ακόμα εξαγωγική διέξοδο (πέρα από την Τουρκία και, σε μικρότερο βαθμό, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, που είναι οι βασικοί αγοραστές).
Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες δεν έχουν ευοδωθεί, καθώς «έχουμε να ανταγωνιστούμε εκεί την Ινδία, η οποία, με τα ιδιαίτερα χαμηλά εργατικά της κόστη, έχει τη δυνατότητα να πουλάει πολύ φθηνότερα».
