Έντονη είναι η αντίδραση της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας για την αύξηση των ιχθυοκαλλιεργειών μέσα στον κλειστό κόλπο του Αμβρακικού, τη στιγμή που αυτός βρίσκεται, όπως αναφέρει σχετικά, σε οριακό επίπεδο, λόγω του τεράστιου οργανικού φορτίου που επιφέρουν οι ανθρώπινες δραστηριότητες στις γύρω περιοχές.
Αυτή η κατάσταση, επισημαίνει η Οργάνωση, απειλεί όχι μόνο την άγρια ζωή, αλλά και την παραδοσιακή φυσική αλιεία στον κόλπο και στις λιμνοθάλασσες – μια δραστηριότητα που στηρίζει πολύ περισσότερες οικογένειες από ό,τι οι κλωβοί.
Η μόνη λύση, τονίζει, ήταν η μείωση αν όχι η συνολική απομάκρυνση των ιχθυοκαλλιεργειών. Αντ’ αυτού, επιλέχθηκε η σημαντική αύξηση της δυναμικότητας κατά τουλάχιστον 40% και ο υπερδιπλασιασμός της έκτασης (από 465 σε >1.000 στρέμματα). «Η Επιτροπή Περιβάλλοντος της περιφέρειας ενέκρινε τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τον χαρακτηρισμό και την οριοθέτηση Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών στον Αμβρακικό Κόλπο, που σηματοδοτεί την αύξηση της επιβάρυνσης του Κόλπου.
Αγνοώντας τον θεσμικό του ρόλο, ο αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος, κ. Δημητρογιάννης, σημείωσε ότι η Επιτροπή Περιβάλλοντος “επισπεύδει τις αναπτυξιακές προοπτικές”. Είναι αυτός ο ρόλος της; Και με ποιο τίμημα;», υπογραμμίζει η Οικολογική Δυτική Ελλάδα και προσθέτει: «Ο Φορέας Διαχείρισης Αμβρακικού απέρριψε τη ΣΜΠΕ, κρίνοντας ότι, με εξαίρεση την καλλιέργεια οστράκων, ο κόλπος δεν μπορεί να ανεχτεί περαιτέρω επιβάρυνση (αναφέρει ότι ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος του Κόλπου είναι μια “Νεκρή Ζώνη”).
Οι δήθεν “ασφαλιστικές δικλίδες” είναι άνευ ουσίας, αφού αγνοούν την αρχή της πρόληψης και αφορούν απλή “παρακολούθηση” και “καταγραφή” της κατάστασης».
