Το WWF Fish Guide αριθµεί ήδη 5.000 λήψεις πανελλαδικώς και αποτελεί ένα ελπιδοφόρο εγχείρηµα, που επιδιώκει να συµβάλλει καταλυτικά στο µείζον θέµα της υπεραλίευσης και της εξαφάνισης της θαλάσσιας πανίδας, τόσο εντός όσο και εκτός ελληνικών συνόρων.
«Φτιάξαµε αυτόν τον οδηγό, σκεπτόµενοι ότι ένας καταναλωτής, αλλά και µία επιχείρηση, µπορεί να µην έχουν κατά νου µε ποια κριτήρια θα είναι καλύτερο να αγοράσουν/καταναλώσουν ψαρικά. Πέρα, λοιπόν, από τις πιο εγκυκλοπαιδικές γνώσεις που περιλαµβάνει η εφαρµογή, για την υπεραλίευση και τους κινδύνους που αντιµετωπίζει το θαλάσσιο περιβάλλον, αποφασίσαµε και κάναµε µία λίστα όλων των ψαρικών, εισαγόµενων και ελληνικών, την οποία ενηµερώνουµε και εµπλουτίζουµε διαρκώς. Μέσα από αυτήν, το καταναλωτικό κοινό πληροφορείται για το ποια ψάρια –και πότε– θα µπορεί να αγοράσει, χωρίς να επηρεάζεται αρνητικά το θαλάσσιο περιβάλλον».
Αυτά είναι τα πρώτα λόγια της Χρίστης Σωτηρίου, υπεύθυνης του προγράµµατος Fish Forward της WWF. Μιλώντας στην «ΥΧ», η κα Σωτηρίου αναφέρθηκε στις διάφορες διαστάσεις της εφαρµογής, που µπορούν παράλληλα να ενηµερώνουν τους καταναλωτές και να προστατεύουν τα υπό εξαφάνιση είδη.
Το µέγεθος… µετράει
«Τα κριτήρια για τα ελληνικά ψαρικά έχουν να κάνουν κυρίως µε το µέγεθος και την εποχικότητα. Το µέγεθος µας αποκαλύπτει την ηλικία ενός ψαριού, οπότε αν ξέρουµε ποιο είναι το ελάχιστο επιτρεπόµενο µέγεθος πώλησης ενός είδους, ξέρουµε αν πρόκειται για γόνο ή όχι. Αν πρόκειται για γόνο, αυτό σηµαίνει ότι δεν έχει αναπαραχθεί ακόµα, άρα οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες αλιεύτηκε είναι αµφιλεγόµενες και ίσως να µην είναι σωστό να καταναλωθεί», τονίζει η κα Σωτηρίου.
Fish Guide: Ένας οδηγός για να μάθετε ποια είναι τα ελληνικά ψάρια (Φωτό)
Για παράδειγµα, ο γαύρος, σύµφωνα µε την εφαρµογή, έχει ελάχιστο επιτρεπόµενο µέγεθος αλίευσης 9 εκατοστά. Αν συστηµατικά οι καταναλωτές αγοράζουν γαύρο µικρότερου µεγέθους, άρα γόνο που δεν έχει αναπαραχθεί, σε λίγα χρόνια οι πληθυσµοί ή θα µειωθούν δραµατικά ή το είδος θα εξαφανιστεί.
Η καινούργια παράµετρος που προστίθεται µέσα από το Fish Guide είναι η εποχικότητα των ψαριών, κάτι που το µεγαλύτερο ποσοστό καταναλωτών και επιχειρήσεων δεν λαµβάνουν υπόψη. «Όπως δεν συνηθίζουµε να αγοράζουµε καρπούζι µέσα στον χειµώνα, γιατί ξέρουµε ότι κάτι δεν πάει καλά αν το δούµε στα ράφια, έτσι πρέπει ο κόσµος να ενηµερωθεί και για την εποχικότητα του ψαριού. Μέσα σε κάθε είδος, στον οδηγό, αναγράφεται η επιτρεπόµενη περίοδος κατανάλωσης. Έτσι, αποκλείουµε την αγορά του ψαριού κατά την περίοδο αναπαραγωγής του».
Πάλι παίρνοντας ως παράδειγµα τον γαύρο, η επιτρεπόµενη περίοδος κατανάλωσης είναι Αύγουστο µε Μάιο, κάτι που σηµαίνει ότι Ιούνιο και Ιούλιο ο γαύρος αναπαράγεται, άρα για αυτούς τους δύο µήνες καλό είναι να µην αγοράζουµε γαύρο, ώστε να µην αλιεύεται τόσο, κάτι που µε τη σειρά του µπορεί να διορθώσει τη φθίνουσα πορεία του πληθυσµού.
Χρωµατικός κώδικας για εισαγόµενα
Η εφαρµογή, όµως, περιλαµβάνει και εισαγόµενα ψαρικά. «Επειδή υπάρχει µία πολύ πιο καθαρή εικόνα πληθυσµών για τα εισαγόµενα είδη, µπορούµε εύκολα, µε κάποια στοιχεία που αναγράφονται πάντα στις ετικέτες των ψαριών, να ξεχωρίσουµε ποια µπορούµε άφοβα να αγοράσουµε και ποια όχι», µας λέει η υπεύθυνη του προγράµµατος. «Αναλόγως, λοιπόν, της περιοχής αλίευσης και του είδους του αλιευτικού εργαλείου που χρησιµοποιήθηκε, δηµιουργήσαµε έναν χρωµατικό κώδικα, βάσει των ιχθυαποθεµάτων. Πράσινο και µπλε σηµαίνουν άφοβη κατανάλωση, κίτρινο σηµαίνει κατανάλωση µε µέτρο και κόκκινο είναι το γνωστό σε όλους µας απαγορευτικό χρώµα». Με κόκκινο σηµειώνονται είδη ψαριών, όταν έχουν αλιευθεί από συγκεκριµένες περιοχές, στις οποίες οι πληθυσµοί τους τείνουν προς την εξαφάνιση.
Προς τη σωστή κατεύθυνση
Το ότι η πρωτοβουλία αυτή έγινε σωστά και παρέχει πραγµατική βοήθεια και πληροφόρηση, φαίνεται και από το γεγονός ότι, µέχρι στιγµής, ουδείς αντέδρασε αρνητικά στην έλευσή της. «Μάλιστα, όπου είναι εφικτό, ερχόµαστε σε επαφή και µε εταιρείες, αλιείες, ιχθυοπώλες κ.λπ., και συνεργαζόµαστε, προκειµένου και εκείνοι να ενσωµατώσουν αυτές τις πληροφορίες και να ρυθµίσουν τις περιοχές και τους χρόνους αλιείας. Το αν η θάλασσα θα παραµείνει ζωντανή, τους εξασφαλίζει το εισόδηµα και µελλοντικά, και αυτό το καταλαβαίνουν πάρα πολύ καλά», καταλήγει η κα Σωτηρίου.
