Οι βρεφικές τροφές, παρά το γεγονός ότι προορίζονται για βρέφη, δεν θα μπορούσαν να μείνουν αλώβητες από την επιμόλυνση με βλαπτικές ουσίες που περνούν από το περιβάλλον στη διατροφή μας. Το πρόβλημα, όμως, είναι μεγαλύτερο, δεδομένου ότι τα παιδιά είναι περισσότερο ευάλωτα.
Σύμφωνα με άρθρο του περιοδικού Science, σε έκθεση του Κογκρέσου των ΗΠΑ (2021), αναφέρονται τα υψηλά επίπεδα βαρέων μετάλλων, τα οποία εντοπίστηκαν σε βρεφικές τροφές που πωλούνταν στο εμπόριο. Όμως, δύο νέες μελέτες αποδεικνύουν ότι τα βαρέα μέταλλα στα τρόφιμα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα για την υγεία των παιδιών. Τα ευρήματα αυτών των δύο νέων ερευνών αναμένεται να παρουσιαστούν σύντομα στο συνέδριο για την ανάλυση κινδύνου.
Οι κίνδυνοι για την υγεία
Οι καλλιέργειες τροφίμων απορροφούν βαρέα μέταλλα από το έδαφος, τον αέρα και το νερό. Έτσι, ίχνη βαρέων μετάλλων (μόλυβδος, αρσενικό, κάδμιο) μεταφέρονται και μπορούν να εντοπιστούν σε τρόφιμα που φτάνουν σε κάθε τραπέζι, όπως ρύζι, δημητριακά, ξηροί καρποί, αλλά και σπανάκι.
Η Felicia Wu, ερευνήτρια για τα τρόφιμα στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, πραγματοποιεί πολλές έρευνες, προκειμένου να εντοπίσει τους κινδύνους για την υγεία από την έκθεση σε βαρέα μέταλλα. Στην πρώτη έρευνα που έχει πραγματοποιήσει –η οποία, όπως αναφέρθηκε, θα παρουσιαστεί σύντομα– έχει αξιολογήσει τους κινδύνους για την υγεία από την πρόσληψη μέσω της διατροφής μολύβδου, αρσενικού και καδμίου. Στη δεύτερη, έχει εκτιμήσει ποσοτικά τον κίνδυνο από την έκθεση σε ανόργανο αρσενικό.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δεύτερης μελέτης, ποσότητες βαρέων μετάλλων ανιχνεύονται σε πολλά τρόφιμα, όμως αντικείμενο της έρευνας ήταν ακριβώς να αξιολογήσει πόσο αυξημένες είναι αυτές οι ποσότητες και, άρα, σε ποιον βαθμό επιβαρύνουν την υγεία.
Οι προκαταρκτικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι κάθε χρόνο περισσότερες από 6.000 επιπλέον περιπτώσεις καρκίνου της ουροδόχου κύστης και του πνεύμονα και πάνω από 7.000 περιπτώσεις καρκίνου του δέρματος μπορούν να αποδοθούν στην κατανάλωση ανόργανου αρσενικού μέσω της διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν, επίσης, ότι ορισμένα τρόφιμα μπορεί να σχετίζονται με υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου από ό,τι άλλα. Πρόκειται για το ρύζι, το σιτάρι και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά.
Οι προκαταρκτικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι κάθε χρόνο περισσότερες από 6.000 επιπλέον περιπτώσεις καρκίνου της ουροδόχου κύστης και του πνεύμονα και πάνω από 7.000 περιπτώσεις καρκίνου του δέρματος μπορούν να αποδοθούν στην κατανάλωση ανόργανου αρσενικού μέσω της διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πώς επηρεάζουν τον οργανισμό τα βαρέα μέταλλα
Ο μόλυβδος είναι μια τοξική για τον οργανισμό ουσία, η οποία βρίσκεται σε σωλήνες νερού, σε παλαιά χρώματα και στο έδαφος. Μπορεί να περάσει στον άνθρωπο μέσω της διατροφής με λαχανικά των οποίων καταναλώνουμε τη ρίζα, όπως παντζάρια, καρότα και πατάτες.
Σύμφωνα με τη μελέτη, ο μόλυβδος σχετίζεται με τον καρκίνο του πνεύμονα, των νεφρών, της ουροδόχου κύστεως, του στομάχου και του εγκεφάλου. Επίσης, φάνηκε ότι επιδρά αρνητικά σε πολλά συστήματα του οργανισμού, όπως είναι το αίμα, το αναπαραγωγικό σύστημα, αλλά και τα νεύρα, τα νεφρά και οι πνεύμονες.
To αρσενικό είναι ένα τοξικό φυσικό στοιχείο που, εφόσον υπάρχει σε μεγάλες συγκεντρώσεις στο έδαφος, μπορεί να μολύνει το πόσιμο νερό και τις καλλιέργειες. Διά αυτής της οδού, μπορεί να βρεθεί στο ρύζι, στο σιτάρι και στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, μεταξύ άλλων τροφίμων.
Συνδέεται με καρκίνους του δέρματος, της ουροδόχου κύστης, του πνεύμονα, των νεφρών και του ήπατος και προκαλεί δερματικές αλλοιώσεις, καρδιαγγειακές παθήσεις, επιδρώντας στο ανοσοποιητικό, στο νευρολογικό και στο αναπαραγωγικό σύστημα, καθώς και στα νεφρά.
Το κάδμιο μεταφέρεται στο περιβάλλον από τα λιπάσματα και τις βιομηχανίες και μπορεί να βρεθεί κυρίως στους ξηρούς καρπούς, στις πατάτες, στους σπόρους, στα δημητριακά, στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και στον καπνό του τσιγάρου. Συνδέεται με καρκίνους του προστάτη, των νεφρών, της ουροδόχου κύστης, του μαστού, του παγκρέατος και του ενδομητρίου και επηρεάζει τα νεφρά, την ανάπτυξη, το αναπαραγωγικό και το ανοσοποιητικό σύστημα.
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά από έξι μηνών έως πέντε χρονών εκτίθενται περισσότερο στο κάδμιο μέσω της διατροφής τους, κυρίως γιατί καταναλώνουν ρύζι, σπανάκι, βρώμη, κριθάρι, πατάτες και σιτάρι. Όπως έδειξαν οι μετρήσεις, είχαν μέση έκθεση σε κάδμιο, η οποία υπερέβαινε το μέγιστο επιτρεπόμενο επίπεδο πρόσληψης που έχει οριστεί από τον Οργανισμό Τοξικών Ουσιών και Μητρώου Νοσημάτων.
