Ο ευρωπαϊκός γεωργικός τομέας θα μπορούσε να ανασάνει με ανακούφιση, εάν ήταν βέβαιο ότι η συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των Ευρωπαίων και των Βρετανών διαπραγματευτών για μια ομαλή έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, βρισκόταν σε καλό δρόμο για την επικύρωσή της.
Τίποτα δεν προκαλεί εντύπωση στη συμφωνία που βρίσκεται σήμερα στο τραπέζι, εκτός του ότι προβλέπει σε γενικές γραμμές αυτό που ήταν προφανές εδώ και μήνες:
*Διατήρηση στην Τελωνειακή Ένωση του Ηνωμένου Βασιλείου, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, με την αδυναμία ανάπτυξης μιας αυτόνομης εμπορικής πολιτικής.
*Συμμόρφωση με τους ευρωπαϊκούς κανόνες και συνεισφορά στον κοινοτικό προϋπολογισμό έως το τέλος της μεταβατικής περιόδου, η οποία θα μπορούσε να παραταθεί πέραν του 2020, δεδομένου ότι ο Ευρωπαίος διαπγραγματευτής έχει ήδη προτείνει το 2022.
*Υποχρέωση συμμόρφωσης με το ιρλανδικό πρωτόκολλο σχετικά με την απουσία συνόρων στο νησί, με δικαίωμα ευρωπαϊκού βέτο επί των λύσεων που θα μπορούσαν να βρεθούν.
*Σε ό,τι αφορά στα αμιγώς γεωργικά ζητήματα, αυστηρός περιορισμός στις επιδοτήσεις που θα μπορούσε να καταβάλει το Ηνωμένο Βασίλειο στους παραγωγούς του, ώστε να αποφευχθεί κάθε στρέβλωση του ανταγωνισμού και να διατηρηθούν τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Έτσι, αποφεύγουμε την ανακοινωθείσα καταστροφή του Brexit και το Ηνωμένο Βασίλειο θα παραμείνει στον προθάλαμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μερικά ακόμη χρόνια. Ωστόσο, δεν θα έχει πλέον λόγο στη διαμόρφωση των προτύπων και κανόνων μιας Ένωσης που επέκρινε τόσο πολύ, αλλά που πρέπει να υπηρετήσει για μερικά ακόμη χρόνια.
Μία «μάχη» άνευ νικητή
Οι Βρετανοί διαπραγματευτές εκτιμούν ότι αυτό ήταν το λιγότερο κακό σενάριο μιας συμφωνίας στη λογική «ηττημένου-ηττημένου». Θα συνταχθούν, όμως, οι Βρετανοί εκλεγμένοι αξιωματούχοι στην ίδια γραμμή; Κανείς στις Βρυξέλλες δεν επιχειρεί την παραμικρή πρόγνωση. Το πρόβλημα, το οποίο προήλθε από μια εσωτερική συζήτηση στο Βρετανικό Συντηρητικό Κόμμα, θα διευθετηθεί ως άρχισε, με μια εσωτερική απόφαση του βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος για το κατά πόσο εμπιστεύεται ή όχι την πρωθυπουργό, Τερέζα Μέι, στην ηγεσία του Βασιλείου.
Εάν στα χαρτιά η συμφωνία φαίνεται να είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή από τους Brexiters, είναι ωστόσο το τίμημα που πρέπει να πληρώσουν οι Βρετανοί στο ξεκίνημα της μόνης διαπραγμάτευσης που αξίζει τη ματιά τους από τη στιγμή του δημοψηφίσματος εξόδου και που η Ένωση επιμελώς αρνείται να αγγίξει μέχρι σήμερα: της διαπραγμάτευσης για μία συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών.
Αν όλα εξελιχθούν χωρίς νέες ανατροπές, σύμφωνα με τα λόγια του προέδρου του Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος είναι έτοιμος για όλα τα σενάρια, για αυτήν ακριβώς τη συμφωνία θα πρέπει να βρίσκεται σε επαγρύπνηση ο ευρωπαϊκός γεωργικός τομέας, αξιοποιώντας, ταυτόχρονα, χρόνο με τον χρόνο, κάθε πιθανή πρόσθετη συνεισφορά του Λονδίνου στον κοινοτικό προϋπολογισμό.
Κάτι τέτοιο θα επέτρεπε, άλλωστε, την αναθεώρηση της πρότασης του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου (ΠΔΠ) 2021-2027 προς τα πάνω και καταδεικνύει πόσο επιζήμια θα ήταν η επίσπευση των διαπραγματεύσεων του ΠΔΠ, τόσο για τον κοινοτικό προϋπολογισμό, όσο και για τον προϋπολογισμό της ΚΑΠ.
