«Δ εν αρκεί ο τουρισμός για τη βιώσιμη ανάπτυξη» ήταν το μήνυμα του γ.γ. του ΟΟΣΑ που βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες στη χώρα μας. Του γνωστού μας Άνχελ Γκουρία, ο οποίος, όπως δήλωσε, χαριτολογώντας σε συνέντευξή του, έκανε τον διεθνή Οργανισμό «διαβόητο παρά διάσημο» το 2013 στην Ελλάδα, με την «εργαλειοθήκη του», η οποία βέβαια αφορούσε και την αγροδιατροφή. Όπως μάλιστα εκμυστηρεύτηκε, τα μέτρα εκείνα αποτελούσαν συστάσεις του ΟΟΣΑ, κάποιες από τις οποίες θα εφαρμόζονταν σταδιακά, σε αντίθεση με ό,τι τελικά έγινε, με την τρόικα να απαιτεί την ταυτόχρονη εφαρμογή όλων (συνεπικουρούμενη από τμήμα των ΜΜΕ εκείνη την περίοδο, θα προσθέταμε εμείς).
Αν βγαίνει, λοιπόν, ένα πρόταγμα από τα όσα συζητήθηκαν πριν από λίγες ημέρες στη Διυπουργική Διάσκεψη του ΟΟΣΑ για την περιφερειακή ανάπτυξη, είναι ότι η Ελλάδα καλείται πλέον να δρομολογήσει ένα διαφορετικό αναπτυξιακό πρότυπο.
Ένα πρότυπο που δεν μπορεί να στηρίζεται απλώς στον τουρισμό, αλλά που θα εστιάσει πρώτα και κύρια στη μεταποίηση. Και πρώτος κλάδος σε βαρύτητα της μεταποιητικής βιομηχανίας στην Ελλάδα, αλλά και πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών, σε ποσοστό μάλιστα που υπερβαίνει το 20%, είναι τα τρόφιμα και τα ποτά, στα οποία θα μπορούσε να προστεθούν η επεξεργασία βάμβακος, καπνού κ.λπ.
Όπως, μάλιστα, δήλωσε ο κ. Γκουρία, η χώρα καλείται στα προϊόντα μεταποίησης να ενσωματώσει γνώση, νέες δεξιότητες αυτών που τα παράγουν, καθώς και να προετοιμαστεί για το πέρασμα στο ψηφιακό μέλλον. Προς αυτή, μάλιστα, την κατεύθυνση πρέπει να προσανατολιστούν και οι επενδυτικές επιλογές. Είναι μέσω αυτών που θα υπάρξει υγιής και βιώσιμη ανάπτυξη, βελτίωση της παραγωγικότητας και δημιουργία εθνικού πλούτου.
