Τι δηλώνουν τα κόμματα της Βουλής για τις προτεραιότητες της νέας ΚΑΠ στην Ελλάδα (B’ μέρος)

Η «ΥΧ» συνεχίζει τον διάλογο για τον τρόπο εφαρμογής της νέας ΚΑΠ. Για τον λόγο αυτόν, απευθύνθηκε στους εκπροσώπους των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου θέτοντας το ερώτημα «Ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου που θα καταθέσει η Ελλάδα στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ».

Τι δηλώνουν τα κόμματα της Βουλής για τις προτεραιότητες της νέας ΚΑΠ στην Ελλάδα (Α’ μέρος)

Στο πρώτο μέρος οι δηλώσεις των εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ.

Ακολουθούν οι τοποθετήσεις των υπολοίπων κομμάτων.

 


Διαμάντω Μανωλάκου – Μέλος της ΚΕ και βουλευτής ΚΚΕ
«Οι μικρομεσαίοι αγρότες ζητούν διέξοδο»

Τα «πρέπει» και οι προτεραιότητες της κυβέρνησης της ΝΔ για το Στρατηγικό Σχέδιο της ΚΑΠ δεν αφορούν την επιβίωση της μικρομεσαίας αγροτιάς, η οποία συμπιέζεται από τον ανταγωνισμό των επιχειρηματικών ομίλων που ελέγχουν την αγροτική παραγωγή.

Άλλωστε, βασικά προτάγματα της ίδιας της ΚΑΠ είναι η ενίσχυση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων του λεγόμενου «αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος», η οποία προϋποθέτει την περαιτέρω συγκέντρωση της παραγωγής σε λίγα χέρια, είτε άμεσα από τις ίδιες, είτε μέσω διάφορων συνεργατικών σχημάτων και την ενσωμάτωση των βιοπαλαιστών αγροτών σε αυτούς τους στόχους.

Επιδιώκεται, επίσης, με τις επιδοτήσεις, η διατήρηση ενός αριθμού ατομικών αγροτοπαραγωγών, κυρίως στη γεωργία, σε αροτραίες και δενδρώδεις καλλιέργειες και στον κτηνοτροφικό κλάδο της αιγοπροβατοτροφίας, οι οποίοι όμως θα εξακολουθούν να υφίστανται την κλοπή του μόχθου τους, μέσω της εκτόξευσης του κόστους παραγωγής, αλλά και των χαμηλών τιμών παραγωγού που επιβάλλουν τα μονοπώλια στα αγροτικά προϊόντα, τη στιγμή που αυτά διατίθενται πανάκριβα στη λαϊκή κατανάλωση.

Σήμερα που οι βιοπαλαιστές αγρότες της χώρας μας αδυνατούν να αγοράσουν ακόμα και ένα τσουβάλι λίπασμα, λόγω του υπερδιπλασιασμού της τιμής του, που οι κτηνοτρόφοι δηλώνουν αδυναμία να συντηρήσουν τα κοπάδια τους, εξαιτίας του δυσθεώρητου κόστους των ζωοτροφών, πρέπει να αναπτυχθεί προβληματισμός για το ποια τελικά μπορεί να είναι η πραγματική διέξοδος για τη μικρομεσαία αγροτιά.

Ευρύτερα στρώματα βιοπαλαιστών αγροτοπαραγωγών μπορούν καλύτερα να δουν αυτό που έχει δείξει η συσσωρευμένη εμπειρία, ότι δηλαδή η ΚΑΠ, όποια μορφή κι αν παίρνει (π.χ. μέσω των αναθεωρήσεών της, των Στρατηγικών Σχεδίων κ.λπ.), εξυπηρετεί τον πραγματικό αντίπαλό τους, που είναι το μεταποιητικό, εμπορικό και τραπεζικό κεφάλαιο.

Προτεραιότητα για τη μικρομεσαία αγροτιά, που δεν θέλει να χάσει το βιος της, πρέπει να είναι η οργάνωση της πάλης και η αγωνιστική συμπόρευσή της με την εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα σε κατεύθυνση σύγκρουσης με το κεφάλαιο, την ΚΑΠ της ΕΕ και την εξειδίκευσή της από τις κυβερνήσεις που το υπηρετούν.

Απέναντι στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης προβάλλει η ανάγκη μιας ανώτερης οργάνωσης της κοινωνίας, όπου στο έδαφος της εργατικής εξουσίας θα αξιοποιούνται με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό τα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής, η αγροτική συνεταιριστική παραγωγή, τα επιτεύγματα της νέας τεχνολογίας, με γνώμονα την κοινωνική ευημερία.


Θωμάς Μόσχος – Συντονιστής Τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης ΜέΡα25
Γιάννης Χλόπτσιος – Αν. Συντονιστής Τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης ΜέΡα25
«Έμφαση στην πραγματική βιολογική γεωργία και εκσυγχρονισμός της παραγωγής»

Η εργαλειοποίηση του χρέους, με σκοπό τη μετατροπή της χώρας σε χρεοδουλοπαροικία, είναι μια τακτική που ξεδιπλώθηκε πλήρως σε αυτήν από το 2010. Έκτοτε, όχι μόνο δεν βγήκαμε από τα μνημόνια, αλλά βυθιζόμαστε στη χρεοδουλοπαροικία συνεχώς. Βασικός σκοπός κάθε πολιτικής πρέπει να είναι η εθνική και κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά της, αλλά και η απαλλαγή από την ιδιότυπη οικονομική υποδούλωση στην ντόπια και ξένη ολιγαρχία. Έτσι, διαμορφώνεται ο κεντρικός σχεδιασμός αναδιάρθρωσης αγροτικής παραγωγής ώστε να πετύχουμε αυτάρκεια, με στόχο τη βέλτιστη αγροδιατροφική πράσινη ανάπτυξη, αξιοποιώντας τα εργαλεία της ΕΕ που δικαιούμαστε. Οι προτεραιότητες του Στρατηγικού Σχεδίου που θα καταθέσει η Ελλάδα, στο πλαίσιο της Νέας ΚΑΠ, πρέπει να έχουν στόχο:

✱ Τη διατροφική αυτάρκεια. Ποιοτικά προϊόντα που παράγονται προστατεύοντας τα εδάφη, τη βιοποικιλότητα, τους φυσικούς πόρους και την πολιτιστική κληρονομιά.

✱ Την έμφαση στην πραγματική βιολογική παραγωγή. Απαιτείται μελέτη για τη μετάβαση σε βιολογικές ζώνες καλλιέργειας.

✱ Τον συστηματικό περιορισμό φυτοφαρμάκων και χημικών βελτιωτικών εδάφους, τον πλήρη αποκλεισμό των μεταλλαγμένων οργανισμών (και των χημικών φυτοφαρμάκων τα οποία πωλούνται μαζί τους) από τις πολυεθνικές που τα εξελίσσουν.

✱ Την ήπια αλιεία, με περιορισμό του αριθμού των ιχθυοκαλλιεργειών και την επιβολή αυστηρών κανόνων, όσον αφορά τις τροφές και την πυκνότητα όσων παραμείνουν.

✱ Τη μετάβαση σε ημιεντατική και βιολογική κτηνοτροφία, καθώς επίσης και τη μεταποίηση αυτών των προϊόντων στην Ελλάδα.

✱ Την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών με αναγεννητική παραγωγή και με τρόπο που να συνάδει με τις τοπικές συνθήκες. Απαιτούνται μέτρα διατήρησης της ποικιλίας των αγροτικών καλλιεργειών, ώστε να αποτρέπονται φαινόμενα μονοκαλλιέργειας που διευκολύνουν τη διάδοση ασθενειών.

✱ Τον εκσυγχρονισμό της παραγωγής, πράγμα που απαιτεί:

Ι) Χωροταξικό και περιβαλλοντολογικό σχέδιο που να υιοθετεί τις αρχές της πράσινης μετάβασης, να διευθετηθούν επιτέλους τα όρια της βιομηχανικής, οικιστικής, αγροτικής, natura κ.λπ. ζώνης. «Πράσινα» έργα υποδομών, όπως μικρά υδροηλεκτρικά φράγματα.

ΙΙ) Χρηματοδότηση των ερευνών για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, με έμφαση στην ανάπτυξη και αξιοποίηση νέων «πράσινων» μεθόδων καλλιέργειας και εκτροφής, σε γεωργία, κτηνοτροφία, δασοκομία και αλιεία, καθώς και τη διαρκή παρακολούθησή τους με άμεση κοινοποίηση των αποτελεσμάτων τους στους ίδιους τους παραγωγούς.

ΙΙΙ) Ειδίκευση προσωπικού με ειδικά προγράμματα σπουδών, αλλά και σεμινάρια αγροτών και κτηνοτρόφων σε νέες βιολογικές μεθόδους παραγωγής, για μια γεωργία και κτηνοτροφία ακριβείας, ώστε να συμβάλουν στη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της παραγωγής.

IV) Ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της Ελληνικής Τράπεζας Σπόρων για καλλιέργειες, με ένταξη σε αυτήν όλων των παραδοσιακών ποικιλιών και επίσης καταγραφή όλων στον Εθνικό Κατάλογο.

V) Δημιουργία δημόσιας τράπεζας γης.


Βασίλης Βιλιάρδος – Α’ Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Ελληνικής Λύσης
«Άλμα στην παραγωγικότητα, με όχημα τις ψηφιακές τεχνολογίες»

Η Ελληνική Λύση, από την ίδρυσή της, καθώς επίσης από την πρώτη ημέρα της εισόδου της στη Βουλή, αγωνίζεται για τον πρωτογενή τομέα, στον οποίο έχει αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός της, έχοντας αντιληφθεί τη σημασία του, όσον αφορά την ευημερία και την ασφάλεια της χώρας, με τη δημιουργία πλούτου και με την εξασφάλιση τροφικής επάρκειας, την προστασία από την ερημοποίηση τόσο του εδάφους, τη διατήρηση του μικροκλίματος κ.ά.

Σε κάθε περίπτωση, δικαιώνεται η στάση μας, τώρα που αυξάνονται οι τιμές των εισαγωγών προϊόντων, αγροεφοδίων και ενέργειας, πυροδοτώντας το σπιράλ των ανατιμήσεων και του πληθωρισμού – ειδικά στην Ελλάδα, που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές, λόγω του αποτυχημένου οικονομικού της μοντέλου.

Όσον αφορά τη νέα ΚΑΠ 2021-2027, έμφαση δίνεται στην καλύτερη διαχείριση πόρων, λόγω της πράσινης ατζέντας, με τη μείωση της χρήσης αγροεφοδίων, ενέργειας και νερού – το οποίο είναι εξαιρετικά πολύτιμο. Για εμάς, πάντως, το νερό, η ενέργεια, τα κρίσιμα μονοπώλια, καθώς και οι υπηρεσίες κοινής ωφελείας πρέπει να μείνουν υπό κρατικό έλεγχο, φυσικά με μία συνετή διαχείρισή τους. Πρότυπο για την Ελληνική Λύση στον πρωτογενή τομέα είναι το Ισραήλ, με παραγωγή 1.290 ευρώ ανά στρέμμα, καθώς και η Ολλανδία, με 1.700 ευρώ, έναντι μόλις 190 ευρώ της Ελλάδας, μεταξύ άλλων σε σχέση με την εμπορική οργάνωσή τους, όπως με συνεταιρισμούς και με δημοπρατήρια.

Η νέα πολιτική της ΚΑΠ «Από το Αγρόκτημα στο Πιάτο», με τη μείωση της βιομηχανικής παραγωγής, ταιριάζει με τις δικές μας απόψεις για την ανάπτυξη εγχώριων ποικιλιών και για τη διαφοροποίηση της παραγωγής με τη χρήση εγχώριων ποικιλιών και νέων καλλιεργειών, όπως είναι υπερτροφές και τα αρωματικά φυτά, καθώς επίσης με την ενίσχυση παραδοσιακών κλάδων που στηρίζουν κοινότητες, όπως είναι η μελισσοκομία και η παράκτια αλιεία.

Άμεση προτεραιότητά μας οφείλει να είναι η υποστήριξη των αγροτών με συμβουλές από γεωπόνους, κτηνιάτρους, τεχνικούς, οικονομικούς συμβούλους και πανεπιστημιακές σχολές – ενώ προτείνουμε κρίσιμες παρεμβάσεις, όπως τη λειτουργία τράπεζας σπόρων και φυτωρίων πιστοποιημένων δενδρυλλίων, την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής αγροεφοδίων και τη μεταποίηση του τομέα.

Είμαστε, δε, οι μοναδικοί που προβάλλουμε τις τεχνολογικές λύσεις που εφαρμόζονται στο εξωτερικό, όπως είναι η τεχνολογική γεωργία (Agtech), η γεωργία ακριβείας (Precision Farming) με τη χρήση δορυφόρων και αυτοματοποίησης, η ρομποτική γεωργία, η γεωργία που θα στηρίζεται στην πληροφορική και στην τεχνητή νοημοσύνη για τη διαχείριση της παραγωγής κ.ο.κ., έτσι ώστε να δημιουργηθούν, μεταξύ άλλων, ποιοτικές θέσεις εργασίας για πτυχιούχους των πανεπιστημίων μας.